Fietsmaatjes brengen steeds meer mensen ver weg van de eenzaamheid
De Fietsmaatjes hebben er weer bijna een duofiets bij, de zesde. Vorige week kregen ze een symbolische cheque van de A. de Jong Foundation ter waarde van vijfduizend euro.
Door Kor Kegel
Er staat koffie klaar in Het Zimmertje. In het buurthuis aan het Louis Zimmermannplein 55a hebben zich acht fietsmaatjes en gasten verzameld. Rob Kent is oprichter en voorzitter van Stichting Fietsmaatjes Schiedam en hij gaat rond met een bord met gesneden spekkoek.
De stemming is geanimeerd. Ook aanwezig is de delegatie van de A. de Jong Foundation, bestaande uit Niels Redert, manager maatschappelijk verantwoord ondernemen bij het Schiedamse familiebedrijf A. de Jong Groep, en Eveline Meeuwissen, instrumentatie-engineer bij het bedrijf aan de ’s-Gravelandseweg. De familie De Jong heeft een fonds opgericht om goede doelen te steunen en het is de tweede keer dat de Fietsmaatjes zo’n donatie ontvangen. Bijzonder is dat A. de Jong de medewerkers stimuleert om fietsmaatje te worden.
Steeds meer
“Bedankt!” reageert penningmeester Bart Overzier geestdriftig als Niels Redert en Eveline Meeuwissen hem de groot uitgevallen cheque overhandigen. Er melden zich steeds meer vrijwilligers aan bij de Fietsmaatjes, zesenveertig zijn er nu al. Ook aan de vraagkant neemt de belangstelling toe. Steeds meer Schiedammers die zelf niet goed meer kunnen fietsen, inmiddels meer dan honderd, maken gebruik van de mogelijkheid om met een begeleider op een duofiets lekker uit te gaan.
Het betekent wel dat de stichting meer duofietsen en stallingsruimte nodig heeft. Er is uitbreiding van het project naar Bij Bosshardt, de locatie van het Leger des Heils aan de Groenelaan 49 in de Gorzen. Daar kunnen twee duofietsen worden gestald. “Wij zijn bezig om een coördinator en een fietsbeheerder in de wijken Zuid en West enthousiast te maken om in ons team te komen,” zegt Rob Kent.
Weersomstandigheden
Fietsmaatjes is halverwege 2019 gestart. “Soms zijn onze gasten om medische redenen tijdelijk afwezig,” zegt Rob Kent. “Er zijn nu veertien gasten van boven de 90 jaar, van wie de oudste 95 jaar is. Wij houden rekening met de weersomstandigheden. Soms willen ze zo graag fietsen, dat we ze een beetje moeten beschermen.”
Vier jaar geleden zag Hennie van der Geer een formulier in de wachtkamer van de huisarts. Als je niet meer kunt fietsen, dan is het project Fietsmaatjes de oplossing, daar kwam het op neer. Ze meldde zich aan en er kwam iemand langs voor de intake; het werd een plezierig gesprek van wel anderhalf uur.
“De eerste keer dat ik werd opgehaald, was in 2019 op een zaterdag. Er was motregen, maar dat kon me niet schelen. Ik vond het heerlijk de wind door mijn haren te voelen. Ik woon in De Akkers en we fietsten helemaal naar de Gorzen, waar we mijn ouderlijk huis in de Pendrechtsestraat bezochten; van daaruit ben ik getrouwd. Daarna fietsten we naar het huis van mijn grootmoeder, waar ik grotendeels ben opgevoed. Ik werd er emotioneel van.” Haar man Johan is 89 en moet nog aan het idee wennen om op een duofiets te durven.
Zelf gaat ze nu tweemaal in de maand een middagje eropuit, telkens met een ander fietsmaatje. “Ze zijn allemaal zo behulpzaam. Op zo’n middag gaan we best een eind fietsen, naar Maassluis, Delft, Schipluiden, of bijvoorbeeld Zestienhoven naar een restaurant waar je de vliegtuigen ziet opstijgen. Ik zag voor het eerst de Schotse Hooglanders in de Broekpolder in Vlaardingen. Elke middag doen we ergens een half uurtje koffie drinken.”
“Ik vind het een prachtig project, zegt ze. “Dat al die vrijwilligers er zomaar uren vrij voor maken, elke keer weer. Ik ben er dan helemaal uit en ik zie nog eens wat.”
