Lenus Boltjes: dagloner krijgt een gezicht
Lenus Boltjes, geboren in Bellingwolde ging, zoals meer mannen en vrouwen uit Bellingwolde en omgeving, werken voor de N.V. MUZ (Maatschappij tot Uitvoering van Zuiderzeewerken).
Een koperen gedenkmunt
Vanaf 1925 waren er duizenden mannen nodig om de Afsluitdijk te realiseren. Lenus werkte vanuit Zurich aan de dijk. Net na het sluiten van de Afsluitdijk nam hij vakantie en dat werd gevierd in Den Oever. Bij café Plooij zat hij van een biertje te genieten en zijn munt te bewonderen. De dagloners kregen als dank voor hun bijdrage een koperen gedenkmunt. De hoge heren een gouden munt.
Hij wist toen nog niet dat Janneke Traats in Oosterland druk aan het werk was. Een van de werkbazen,
Jansen uit Oudenbosch (NB) woonde op MUZ 7. Hij was getrouwd met een tante van Janneke. Samen werkten ze in de huishouding. Er was voldoende werk op Wieringen, daarom had zij haar nichtje uitgenodigd Oudenbosch te verlaten om op Wieringen te komen werken.
Daar stond zijn toekomstige vrouw
Op 28 mei 1932 werd het laatste sluitgat, de Vlieter, dichtgemaakt. Dat werd gevierd met een groot feest voor iedereen. Lenus zou dat nooit meer vergeten. In het feestgedruis stond ze daar, Janneke Traats, zijn toekomstige vrouw. “Het zal wel een goede ontmoeting geweest zijn. In 1933 werd mijn broer geboren en ze trouwden op 3 juni 1933 te Bellingwolde. Ze woonden eerst bij de ouders van mijn vader in. Als gezin verhuisden we in 1957 naar Leerdam”, aldus hun jongste zoon Egidius Boltjes. “Het was armoede in de jaren 30 in heel Oost Groningen maar ook in Brabant. En die armoede en werkloosheid zorgden ervoor dat mijn ouders elkaar op Wieringen vonden”.
Rina Klein, Eindredactie Op de Hòògte, het verenigingsblad van Historische Vereniging Wieringen.
