Papeneiland: van een ‘stukje gras’ naar een prachtige verblijfsplek

Marieke Roggeveen

De ondernemers Peter van Eijk (fietsenmaker) en Jan van Tol (aannemer) weten zelf hoe heerlijk het is om aan de Langeraarse Plassen te vertoeven. Jan woont aan de Noordplas en Peter heeft een recreatiewoning aan de Zuidplas. “Andere buurtbewoners hadden vanaf het Kerkpad wel uitzicht over de plassen, maar een plek om lekker te zitten was er niet”, vertelt Peter. “Ook was er geen verbindingsplek waar de bewoners uit de twee dorpskernen bij elkaar kunnen komen: aan de ene kant van de plas ligt Langeraar, aan de andere kant Papenveer, maar ze komen nergens bij elkaar.”

‘De twee dorpskernen komen nergens bij elkaar’ - Peter van Eijk

Na de lancering van het idee in 2017 zou het nog drie jaar duren voordat in april 2020 kon worden gestart met de aanleg van het eiland. “Procedures, vergunningen, subsidies... en nog heel veel meer. Dit kost gewoon veel tijd”, vertelt Peter. “Je begint al met het laten veranderen van het bestemmingsplan van water naar land. Gelukkig kregen we van alle kanten veel hulp en was er een goede samenwerking met de gemeente Nieuwkoop. We kregen ook veel spontane medewerking van lokale bedrijven en particulieren.”

Jan en Peter vertellen enthousiast over de duurzame, milieuvriendelijke en ijzersterke fundering van het eiland: “Het mooiste zit onder water. Het eiland is op bijna honderd pontons opgebouwd met zinkstukken van gevlochten en geknoopt wilgenhout tot een hoogte van drie meter. Als een deel van het vlechtwerk hoog genoeg was, werd het ponton er langzaam onder vandaan gehaald om het vlechtwerk naar de bodem te laten zakken. Vervolgens zijn de vakken van het zinkstuk tot aan de bovenkant gevuld met bodemmateriaal uit de plas. Na het inklinken van de klei is er tot slot nog een graslaag overheen gelegd en was het Papeneiland gebruiksklaar. Deze werkwijze bestaat al honderd jaar maar was nog niet eerder voor een recreatie-eiland gebruikt. Dus een echte wereldprimeur!”

Intussen hadden de twee initiatiefnemers al helemaal bedacht hoe het eiland, bijna honderd meter lang en twintig meter breed, er uit zou moeten zien: een rolstoeltoegankelijk eiland met een grasveld, een beachvolleybalveld, een hoge uitkijktoren, picknicktafels, schone toiletvoorzieningen , speel- en trimtoestellenen, aanlegplaatsen voor boten, en een clubterrein voor de scouting. Ook liefhebbers van zwemmen in buitenwater komen aan hun trekken. Zij kunnen zwemmen in met golfbrekers omringd water. De twee initiatiefnemers zijn erg blij met het resultaat: “Wij horen heel veel enthousiaste reacties en het eiland wordt ook druk bezocht: ‘s morgens vroeg staan er vaak vogelaars met hun verrekijkers op de uitkijktoren, er komen jonge gezinnen, wandelgroepen, grootouders met kleinkinderen, sporters, joggers, scouting… Het was een hele uitdaging”, besluiten Jan en Peter. “Wij wilden een stukje gras tussen Langeraar en Papenveer waar bewoners konden zitten om van de natuur te genieten. Dit doel is bereikt: het ‘stukje gras’ is een prachtige verblijfsplek aan de Lange?raarse Plassen geworden.”