Zussen Ank en Tien zijn al jaren rotsen in de branding bij DOV

Nieuws
Al jaren zetten zussen Ank (rechts) en Tien zich vrijwillig in voor tafeltennisvereniging DOV.
Al jaren zetten zussen Ank (rechts) en Tien zich vrijwillig in voor tafeltennisvereniging DOV. (Foto: AG Heeremans Photography)

HEERHUGOWAARD – Vrijwilligsters Ank en Tien waren enigszins verbaasd over het feit dat maandag 1 mei de fotograaf en wethouder John Does het verenigingsgebouw van tafeltennisvereniging DOV binnenstapten. “Er werd tegen ons gezegd dat ze de hal moesten controleren, maar dat bleek later lariekoek”, lacht Tien Post-Boer. “We waren in het ootje genomen en later kwam de aap uit de mouw: we kregen beiden de Zilveren Reiger uitgereikt.”

De dames Ank-Kuijt-Boer (82) en Tien Post-Boer (84), zussen, moeten er nog steeds om lachen, maar waren wel degelijk vereerd voor de onderscheiding voor hun jarenlange vrijwilligersactiviteiten voor DOV. Beiden komen uit Beverwijk en sinds 1976 (Tien) en 1978 (Ank) zijn ze inwoners van Heerhugowaard. 

Kees

Ank kwam door haar man Kees terecht bij DOV. “Hij deed en doet nog steeds allerlei werkzaamheden voor de club. Echt een manusje-van-alles. Door hem ben ik veertig jaar geleden, samen met zijn zuster, gaan schoonmaken. Het hele gebouw behalve de speelhal, want dat was een klus voor mannen. Daarnaast stond ik op vrijdagavond, de speelavond, achter de bar. Dat waren altijd hele gezellige avonden. En een keer per jaar organiseren Kees en ik de klaverjasdrive met Kerstmis.’’


Geen lid

Zus Tien raakte eveneens betrokken bij DOV. “Ook dat kwam door Kees, mijn zwager. Samen met mijn zus was ik iedere maandagochtend in het gebouw om alles schoon te maken. Het leuke was dat de wethouder juist tijdens het schoonmaken binnenstapten. We dachten: daar komt de burgemeester. Dat zagen we aan de ambtsketting, maar ook de locoburgemeester draagt die ketting. Onder het genot van een kop koffie met gebak hadden we een gezellig gesprek en toen hoorden we dat we werden onderscheiden met de Zilveren Reiger. We waren echt verbaasd, maar we hadden er wel grote lol in. We kregen nog een prachtige boeket bloemen en natuurlijk het speldje: de Zilveren Reiger.’’

Stoppen

Eigenlijk was het bedoeling dat Ank en Lien dit voorjaar zouden stoppen. Ank: “We zijn toch wel op leeftijd en dan wordt het steeds zwaarder. Maar er zijn geen nieuwe vrijwilligers gekomen, dus hebben we maar tot het einde van het jaar bijgetekend. We zijn nog wel vitaal, maar nu is het toch definitief het einde van een mooie en lange periode. Maar ik blijf nog betrokken bij de club, omdat Kees nog wel actief blijft.’’ Ank had nog een leuke anekdote. “Op de vorige locatie kwam plotseling een man binnenlopen in een dikke zwarte bontjas. Eenmaal voor m’n neus deed deze potloodventer zijn jas open. Ik pakte zijn arm en bracht hem rustig naar buiten. Heel apart.’’


Ank (inks) en Tien op een voor hen vertrouwde plek: achter de bar bij DOV. - (Foto: AG Heeremans Photography)

Israël

Lien heeft gelukkig nog genoeg andere hobby’s en als alles loopt volgens plan is ze vandaag, vrijdag 12 mei, vertrokken naar Israël waar haar kleindochter woont. “Als ik terugkom gaan we met een groepje van vijf personen ongeveer negenhonderd rugtasjes vullen voor Stichting Nut. Samen kijken we terug op een mooie en plezierige periode en we hopen natuurlijk dat er snel twee vrijwilligers komen die ons werk op de maandagochtend kunnen overnemen!”

RUUD DE WAARD