Walking Football succes bij VV Schoten: ‘Het gaat om het plezier’

Nieuws
De wedstrijd eindigt uiteindelijk in een 8-4 overwinning voor Schoten.
De wedstrijd eindigt uiteindelijk in een 8-4 overwinning voor Schoten. (Foto: Rowin van Diest)

HAARLEM - Het is dan geen Champions League-niveau, maar misschien nog wel leuker om naar te kijken. VV Schoten doet sinds september aan Walking Football. Een manier voor ouderen om te voetballen, zonder te rennen of elkaar aan te raken. Eerder deze week vond er een primeur plaats. VV Olympia kwam langs om een wedstrijd tegen Schoten te spelen.

Door Sjoerd Rispens

,,O, sorry scheids, ik zal het niet meer doen’’, roept een van de spelers op het veld lachend wanneer hij een bal hard en hoog heeft weggeschoten. Dat mag namelijk niet bij Walking Football. Nee, er zijn meerdere regels voor het spelletje. Je mag alleen lopen, geen tackles of ander fysiek contact, de bal mag niet boven kniehoogte komen. En als je een doeltrap of corner hebt, moet de tegenstander of minstens drie meter afstand staan.

Eerste jaar

De wedstrijd tussen de twee teams vindt plaats in het reguliere zestienmetergebied van een normaal voetbalveld. Met pionnetjes is een veld gemaakt, met in het midden speciale pionnen die aangeven dat daar de middenlijn is. Er zijn twee kleine doeltjes en de teams spelen vijf tegen vijf. Maar het wordt al snel duidelijk dat het niet om de stand gaat, de meesten houden die niet eens bij.

Het idee van Walking Football bij Schoten begon bij Bert Buter. Hij vond het een mooie manier om ouderen meer aan het bewegen te krijgen en meer sociale contacten op te laten doen. En dat allemaal op een laagdrempelige manier. En dus ging hij kijken of hij het op kon zetten. Bij de eerste bijeenkomst in september waren zes man aanwezig, na twee maanden bestaat het team uit twaalf leden.

Buter (78) trok op met de eveneens 78-jarige Joost van Seggelen, van VV Olympia. Die zette al eerder een Walking Football team op en is met zijn team naar Schoten gekomen. ,,Bij Walking Football gaat het erom dat iedereen plezier heeft’’, vertelt Van Seggelen in de kantine. ,,En dat je lekker bezig bent met elkaar. Je moet dus ook niet gaan zeuren als iemand een slechte pass geeft. En het sociale aspect is inderdaad heel belangrijk. Het is niet van: we trainen en spelen wat samen en dan gaat iedereen na afloop naar huis. Nee, je blijft voor een bak koffie en om na te praten.’’

,,Ik speel ook met het idee om een toernooi op te zetten met clubs uit Haarlem’’, vult Buter aan. ,,Maar ik merk bij de andere spelers nog niet zoveel animo.’’ Dat is wel logisch, volgens Van Seggelen. ,,Het eerste jaar is altijd het lastigste. Geef het wel langer de tijd, dan zal je zien dat er zeker een toernooi gaat komen.’’

Wennen

Buiten staan de spelers al klaar. VV Schoten speelt in zwart-gele tenues, VV Olympia in het blauw-rood. Aan beide zijden doet ook een vrouw mee. De gemiddelde leeftijd van de spelers ligt achter in de zestig. De wedstrijd zal twee keer een half uur duren. Dan blaast de scheidsrechter op zijn fluit en gaat de wedstrijd van start. Het balletje gaat lekker rond. Van Seggelen staat langs de kant te coachen. ,,Doorgaan, doorgaan!’’, roept hij. Even later: ,,Ja! Goed zo!’’ En: ,,Gewoon accepteren, volgende keer beter!’’ Wanneer de bal achter gaat trekt een speler toch een sprint. ,,Dat is ook wel even lekker na al dat inhouden.’’

Er vallen meerdere goals, maar hoeveel het staat weten maar weinigen zeker. ,,Kunnen jullie het aan?’’, vraagt Buter tijdens de rust lachend aan de verslaggever en fotograaf. Het spel gaat dan natuurlijk langzamer, maar het is heel erg leuk om naar te kijken. De puurheid spat ervan af.

Rob van het Nederend (71) doet normaal gesproken ook mee, maar wilde vandaag kijken hoe de tegenstander het doet. ,,Een klein beetje rivaliteit is er ook wel, maar dit is echt een sociaal gebeuren. Je hoort ook constant gesprekken van: ik ben net opa geworden, of ik ben voor de derde keer getrouwd’’, zegt hij lachend. ,,De meesten hier kennen elkaar ook al langer.’’

Aad van Loon wordt in de tweede helft gewisseld. ,,Ik doe mee vanaf het begin’’, vertelt hij. ,,Ik ben hier via René, nummer 17 daar, erbij gekomen. Het klonk wel leuk, dus ik dacht: ik ga het gewoon proberen. Het is wel wennen dat je niet mag hardlopen, maar echt heel leuk om te doen. Ik kan nog wel een beetje bevattelijk zijn voor blessures. Soms maak je een vreemde beweging en blijf je haken.’’

Aanmelden

De wedstrijd eindigt uiteindelijk in een 8-4 overwinning voor Schoten. De spelers schudden elkaar de hand en gaan richting de kantine voor de derde helft. Buter hoopt dat meer mensen zich aanmelden voor Walking Football. 

,,Twijfel niet’’, zegt hij. ,,Denk aan jezelf, je krijgt er heel veel voor terug.’’