Paasherinneringen: waar komen toch steeds al die paaseitjes vandaan?
Pasen! Voor de één een kerkelijk hoogtepunt en voor de ander gewoon een lekker lang weekend vrij. Maar voor iedereen is het weer elk jaar de belofte van een nieuw voorjaar. Daarom hoort de kleur geel bij Pasen. Lammetjes, eitjes, narcissen en liefst een mooi lentezonnetje. Het maakt de mensen blij, ze komen weer uit hun wintercoconnetje tevoorschijn. Heerlijk naar buiten!
Gemma van Winden-Tetteroo
Ook wij worden helemaal vrolijk als we terugdenken aan al die leuke paasherinneringen. Die begonnen met Palmpasen. In de kerk is het de gewoonte dat kinderen een versierde palmstok bij zieke of bejaarde eenzame mensen gaan brengen, als opsteker voor het nieuwe jaar. Onze twee dochters gingen uiteraard ook fanatiek een paasstok versieren want die moest bij de dames Siemonsma gebracht worden. Dat waren twee alleenstaande zussen die een eindje verder in de straat woonden. Nee, ze waren niet zielig maar ze hadden wel een volle snoeptrommel die tevoorschijn kwam als onze meiden een tekening of een bosje zelf geplukte bloemen gingen brengen. En dus moest de palmstok naar de dames Siemonsma. Uren werd er geknutseld. Vol trots liepen de meiden met hun prachtige palmstok na de kerkgang richting de buren. Groot was dan ook het drama toen het broodhaantje vlak voor het uiteindelijke doel opeens afbrak. Eerst maar naar huis, het haantje in een plastic zakje en dan alsnog maar zo goed en zo kwaad als het ging, aan de stok vast zien te plakken. En toen weer op weg, een nieuwe poging!
Verstoppen
Een week later was het Pasen. Dat was feest! We bliezen van tevoren eieren uit en die mochten de meiden dan uitbundig verven. Natuurlijk werd er wel eens per ongeluk zo’n prachtig kunstwerk kapot geknepen en dan was het even onenigheid in ons kippenhok. Maar verder werd de paastafel vredig versierd en het was een vrolijk feest. Uiteraard hoort daar het verstoppen van paaseieren bij. Als het slecht weer was, deden we dat dicht bij huis, gewoon in de achtertuin. Maar meestal gingen we op stap. Banden oppompen en met de fiets erop uit. We reden naar verschillende locaties waar je fantastisch paaseieren kon verstoppen. De rolverdeling was duidelijk: papa verstopte de eitjes, zorgvuldig van tevoren geteld zodat er niet eentje achterbleef, de meiden mochten zoeken en mama had een mandje waarin alle vondsten verzameld werden want dan kon later de buit zo eerlijk mogelijk verdeeld worden.
Telkens weer
We hebben nog een geweldig filmpje waarop het hele spektakel opgenomen was. De enthousiaste kinderkreten als ze weer een eitje gevonden hadden. De traantjes van de jongste als ze de hoog verstopte eieren niet kon zien en haar grotere zus wel. Daar had echtgenoot wel wat op gevonden; zoals vermeld moesten de meiden alle eitjes die zij gevonden hadden, netjes bij moeders inleveren. En terwijl zij naarstig op zoek gingen naar nog meer, haalde manlief stiekem af en toe een paar exemplaren uit het mandje en verstopte ze opnieuw. In het begin hadden de meiden het niet door en het enthousiasme was grenzeloos toen ze alwéér zo’n mooi ei hadden gevonden. Totdat de oudste de truc wel doorhad. Toen werd papa genadeloos te pakken genomen. Het zijn mooie herinneringen.
Nog een paar jaar, dan hopen we dat opa de eitjes ook telkens weer opnieuw mag verstoppen voor zijn kleinkinderen. Wedden dat we daar allemaal weer heerlijk van gaan genieten! De Schakel MiddenDelfland wenst u heel fijne, zonnige en gezellige paasdagen toe!
