Mag ik even?!

Algemeen
Afbeelding
(Afbeelding: WR/RM)

In de rubriek ‘Mag ik even?!’ krijgen lezers van het Noord-Amsterdams Nieuwsblad de kans om hun ervaringen te delen. De redactie behoudt zich het recht voor om ingezonden brieven te redigeren of in te korten. Een brief betekent niet dat de redactie de inhoud onderschrijft.

Groene Goud van Noord ernstig bedreigd

NOORD - Noord beschikt nu nog over een belangrijk wapen in de klimaatcrisis, haar weelderig groen is het goud van de toekomst; het brengt ons verkoeling en reguleert de waterhuishouding. Kwaliteitsimpulsen en de Omgevingsvisie bedreigen echter de kwaliteit van het groen in Noord en daarmee de leefbaarheid van de stad. Het broeit al een tijdje in Noord. Stadsdeelchroniqueur Chris Keulemans riep onlangs in deze krant op tot stilstaan bij wat Noord uniek maakt. Even niets veranderen. Veel van wat Noord uniek en aantrekkelijk maakt, staat onder grote druk en dreigt verloren te raken.

De sneltrein der vooruitgang dendert over Noord heen in een nietsontziende bouwwoede en verhippen van het rustige, groene stadsdeel. Velen snakken naar een huis, maar de prijs die Noord daarvoor betaalt is te hoog. Zowel nieuwe als oude huizen zijn onbetaalbaar voor veel Noorderlingen zelf en zij zullen naar een andere stad moeten gaan om een betaalbare woning te vinden. Verdringing heet dat. Columnist Massih Hutak vraagt in het Parool regelmatig aandacht voor de gentrificatie van Noord. Te weinig aandacht is er echter voor de gentrificatie van de Noordse stadsnatuur. Noord beschikt nu nog over het goud van de toekomst dat een belangrijk wapen zal worden in de grote slag om het klimaat: groen. De belangrijkste ‘goudaders’ van Noord lopen vanuit Waterland via parken, bossen en ruigtes en wateren diep het stadsdeel in en vormen cruciale verbindingen voor plant en dier. Deze aders heten de Schellingwouderscheg, Kadoelerscheg en de Noordhollandsch Kanaalscheg.

Tekst gaat door onder de foto


Het Rietland, Amsterdam Noord. Onderdeel van de Schellingwouderscheg. (Foto: Floor Hallema)

Sommige delen hierbinnen zijn onderdeel van de natuurhistorie. Andere zijn hartstochtelijk aangelegd als park of bos tijdens het Amsterdamse Uitbreidingsplan van de jaren 30. In dat plan had iedere arbeider recht op een groene, rustige omgeving. Over een visionaire aanpak gesproken! Alleen met veel en verbonden, gezonde stadsnatuur zal onze wereldstad klimaatadaptief genoeg blijken te zijn. In het groen van Noord komt stadsnatuur tot rust. Deze rust uit zich in een enorme biodiversiteit met ijsvogels, meervleermuizen, ringslangen, haviken en rietorchis. In de Omgevingsvisie 2050 wordt de stad ‘rigoureus’ vergroend. Dit betekent dat het beetje stadsgroen dat we nog hebben, wordt aangepast voor sporten, wandelen, fietsen en samenkomen. Dit betekent hakken in groen. De komende 25 jaar plant de gemeente er nog 60.000 mensen bij in Noord. Dan moeten 160.000 Noorderlingen en andere Amsterdammers recreëren in hetzelfde beetje groen.

In ‘Investeren in stedelijk groen van Amsterdam (2020)’ heet een kwaliteitsimpuls ook het aanpassen van de status ‘ruigtegebied’ naar parkstatus. ‘Verparken’ betekent verharde paden, barbecueplekken, sporttoestellen en verlichting. Een robuust ruigtegebied zoals Het Rietland, het enige stuk stadsnatuur dat nog geen verharde paden, fietsroutes of verlichting kent, komt hiermee direct in de gevarenzone. Een grote klap voor het aantal bosvogels dat er nu nog welig tiert. Een tekening op een door de gemeente gefinancierde expositie in de OBA, toont een groot gebouw over de hele breedte van Het Rietland. Een kwaliteitsimpuls? De meest simpele ziel begrijpt wat er overblijft van de natuurwaarde van het groene goud van Noord als deze tot de laatste centimeter wordt uitgeleefd ten behoeve van dit soort ‘rigoreus vergroenen’. Dat mensen stadsnatuur vooral waarderen om de rust, doet geen lichtje branden voor de visie op groen. En dus moet er nog een derde fietspad door het Vliegenbos, worden er - ondanks de Groenvisie - maar liefst 95 bomen omgehakt in het Noorderpark voor een grootse entree, bevoorrading van horeca en een festivalterrein, komt naast het rustige Rietland massahorecabedrijf Noordkust waar duizenden gasten tot diep in de nacht welkom zijn en wacht wijk Elzenhagen nog steeds op herplant van haar 1250 omgekapte bomen.

De natuur van een scheg is zo sterk als de zwakste schakel. Beschadig je iets, dan verzwakt dit de ecologie van de rest van de groene ader. Voor dieren in de Noordse natuur zal steeds minder leefruimte overblijven. Zij moeten een steeds kleiner gebied delen. Dit zal onherroepelijk leiden tot het verdwijnen van soorten. Het groen verliest haar kwaliteit, waarmee onze leefomgeving ongezonder wordt. Lieve stad, stop met hakken in het groene goud van Noord. Wat je weghaalt, krijg je nooit meer terug. Koester wat we nog hebben. Besteedt de groene investering aan het beschermen en bijbouwen van gezonde en robuuste stadsnatuur. Met die paar groene gevels en wat ’tegels eruit en plantjes erin’ en verdere verparking van de scheggen gaan we de leefbaarheid van de stad niet redden. Voorkom gentrificatie van kostbare stadsnatuur en geef deze met het oog op de hete en natte toekomst van de stad de hoogste beschermstatus!

Floor Hallema