Droom komt uit: met de hele school naar de Efteling
Minneke Wiewel, directrice van basisschool IKC Overhoeks, heet elke schooldag haar leerlingen welkom bij de ingang van de school. Na de zomer gaat ze met pensioen. Haar droom is om het afscheid te vieren in de Efteling, met alle leerlingen, leerkrachten en ouders.
“Ik hoop dat de volgende directeur of directrice ook in de ochtend iedereen welkom heet. Het is heel fijn als er goedemorgen tegen je wordt gezegd.” Keet Tedde, leerling groep 8b
Wiewel’s naderende vertrek heeft impact. De hele school spreekt erover. Tot aan de kleuters toe. “Die vragen me naar welke school ik ga” lacht ze. “Het woord pensioen kennen ze wel, alleen is de inhoud ervan onduidelijk. Nu zeg ik dat ik ga uitrusten.” Eigenlijk start een nieuwe levensfase met ruimte voor andere leuke dingen, zoals tijd doorbrengen met haar pasgeboren kleinkind.
Op één mei 2010 wordt Minneke Wiewel samen met Carola Siebeling directrice van de nieuwe basisschool IKC Overhoeks. Het semipermanente schoolgebouw met houten wanden in de Chrysantenstraat, staat aan de rand van het voormalige Asterdorp. Met een schoolplein voor de deur dat ze delen met basisschool De IJsbreker en zicht op een gebouw dat veel weg heeft van een verkeerstoren.
“Het schoolgebouw was nog niet af na de zomer”, vertelt ze. “Aan de overkant van het schoolplein zat kinderopvang Ayla Gaya, zij boden ons een lokaal aan. Ik zal nooit vergeten dat er een raam in het dak zat. Die allereerste dag was er een enorme hoosbui. Dat dak, nou ja, het was een soort plastic, dat maakte zo’n gigantisch lawaai, daar kwamen we nauwelijks bovenuit. Zaten we daar met zeven kinderen.” Ze kan er nu hartelijk om lachen.
“Minneke is zoals een directrice moet zijn. Een beetje streng, maar ook heel aardig en vrolijk.” Jeray van de Landen, leerling groep 5a
Minimaatschappij
Minneke Wiewel gaat bij IKC Overhoeks aan de slag omdat het profiel voor de school aanspreekt met het themagerichte onderwijs en twee keer in de week Engelse les vanaf groep een. De leerkrachten werken samen aan een leerlijn waardoor er verbanden tussen de vakken ontstaan. Elke thema start op een ludieke manier. “Zo stimuleren we dat kinderen willen leren. Met het hoofd en met het hart.” Engels vindt ze belangrijk omdat de wereld steeds mondialer wordt. Zelf reisde Wiewel regelmatig naar het buitenland en ze woonde een aantal jaren in Thailand.
Daarbij was het een wens om directeur van een gemengde school te zijn. Met alle perikelen van dien, want je bent daardoor een soort minimaatschappij. “Wat ik het liefste wil is dat kinderen met elkaar om leren gaan, waardoor ze dat later in de grote wereld beter doen. Een gemengde school hoeft niet ingewikkelder te zijn dan een andere school. Op elke school komen leerlingen voor die stoornissen hebben, moeilijker leren of waar thuis problemen zijn.”
“Kinderen zijn op school om te leren en wij zijn er om ze daarbij te helpen. Als een kind kan uitleggen wat hij of zij van een situatie leerde, dan is het voorval niet voor niets geweest. Hierdoor groeien leerlingen, worden ze uiteindelijk volwassen met een beetje wijsheid en verstand. Kinderen ondervinden zo dat wie ze zijn goed genoeg is.”
“Als je voor straf naar Minneke wordt gestuurd, dan voert ze respectvol een gesprek met je over waarom je boos bent, in plaats van dat je in de hoek moet gaan zitten. Ik denk dat begrip tonen één van de belangrijkste eigenschappen is, die een directrice kan hebben.” Keet Tedde, leerling groep 8b
Mooie momenten
Tussen 2010 en 2017 groeit de school. Er komen steeds meer mensen in Noord wonen. IKC Overhoeks startte met zes lokalen en een gedeelde gymzaal met de IJsbreker. Hier worden in de loop der tijd twaalf lokalen aan toegevoegd. In 2021 verhuist de basisschool met 400 leerlingen naar een nieuw gebouw aan de Grasweg in Overhoeks, met een geïsoleerd dak, vloerverwarming, airconditioning, automatische zonneschermen en een houten speeltuin.
Op het ronde tafeltje in de kamer van de directrice staat een fotoboek van de Dodenherdenking op 4 mei, die een van de ouders voor haar maakte. Groep zeven was dit jaar uitgenodigd om mee te lopen in de stille tocht en mocht op de Dam een bloem leggen. “Dit was wel een van de meest indrukwekkendste dingen om als school mee te maken” zegt Wiewel terwijl ze door het boekje bladert. “Ik zag in de Utrechtsestraat posters hangen van Joodse ondernemers, jong nog, net dertig, die gedeporteerd waren, nou dat hakte er wel in.”
De mooiste momenten waren de keren dat ze echt iets voor een leerling kon betekenen. “Er kunnen allerlei redenen zijn waarom een leerling het moeilijk heeft. Als je daar dan met elkaar - ouders, leerkrachten, hulpverleners en ik - de schouders onder zet en het tij kan keren, ja, dat vind ik hele fijne successen.”
“Minneke is een lief mens. Ze lacht altijd en kletst meestal.” Abbi Klijnman, leerling groep 7a
Moord
Als directeur van een school maak je veel mee van de levens van Noorderlingen. Vooral in het begin moest Minneke Wiewel de juiste cadans vinden in de groepsvorming van de klassen. Iets wat soms jaren duurde. De Covidperiode bracht daar opnieuw een knak in. Door het onderwijs op afstand moesten leerlingen zich later alsnog de structuur van een lesdag eigen maken.
Iets van een totaal andere orde was de moord op de broer van de kroongetuige Nabil B. in maart 2018, ‘s morgens vroeg op de NDSM. Zijn kinderen zaten op dat moment in groep 1 en 3. Iedereen was in rep en roer. Wiewel ontving de politie en beveiliging op school, informeerde het bestuur en ouders en stelde ze gerust. Een totaal onwerkelijke situatie.
“Vlak nadat het bericht binnenkwam belde de moeder van de twee kinderen me op en vertelde dat de oppas ze kwam halen. Ik liep met de kinderen mee naar die auto en besefte dat ik ze nooit meer zou zien. Vreselijk vond ik dat. Ik dacht: ze hebben de school nodig, dat is een baken van rust. Maar hun moeder maakte, terecht, andere keuzes.” Wiewel loodst de school door alle gevoelens van onveiligheid heen. Ze bleef communiceren, net zolang tot de ander aangaf dat het zo goed was.
“Minneke is echt een chill directrice. Ze heeft een houding van ‘het komt wel goed’. Jammer dat ze weggaat”. Asya Kurt, leerling groep 8a
Efteling
Wiewel’s droom is om voor haar afscheid met de hele school naar de Efteling te gaan. Ze is fan. Niet zo zoals sommige collega’s die van alles verzamelen, maar toch. “Ik heb het grote geluk, dat er twee sponsors naar de school kwamen die iets wilden doen voor gezinnen met een krappe beurs. Maar, hoe bepaal je welke leerling hiervoor in aanmerking komt? Ik stelde voor om met de hele school naar de Efteling te gaan, daar hebben alle ouders profijt van. Ook diegene die de ouderbijdrage lastig kunnen betalen. De sponsors vonden het goed, dus dat is echt fantastisch!” Ze kan niet wachten om overal de blauwe IKC Overhoekshesjes te zien. Wat haar favoriete attractie is? Alle gevaarlijke achtbanen. “Ja, ik doe helemaal mee en ga voor de actie!”
“Minneke probeert altijd alles uit. Zoals met die gekke fietsen die we hadden bij de Koningsspelen. Als je daarop reed leek het net alsof de wielen heuvels maakten.” Asya Kurt, leerling groep 8a
Op vrijdag 26 mei organiseerde de school een sponsorloop om geld in te zamelen voor een lunch op de dag van de Efteling. Het geld dat overblijft schenkt de school aan stichting Het Vergeten Kind. Tot en met vrijdag twee juni kan het sponsorgeld in een envelop afgegeven worden bij de leerkracht of de conciërge van de school, via de entree van de school aan de Grasweg 3 in Amsterdam-Noord.
De vacature voor een nieuwe directeur is inmiddels gesloten. Of er interessante kandidaten tussen zitten weet Minneke Wiewel niet. “Ik mag me er niet mee bemoeien. Dat is wel lastig. Ik weet dat ik mijn baan los moet laten, maar vanzelf gaat dat niet. Ik kwam er laatst achter dat ik mezelf gewoon op de formatie voor het komend schooljaar heb gezet!”
Door Iris Peters
