Het veer van Holysloot toch nog een jaar in de vaart!
NOORD - Het was een hele schrik. Wie, nu het voorjaar is aangebroken, de website van het Holysloter veer raadpleegde stuitte op de onverbiddelijke mededeling: ,,Permanent gesloten.’’ Op een andere website klonk het iets hoopvoller: ,,Tot nader bericht uit de vaart.’’ Maar in De Telegraaf was veerbaas Bart John (55) er stellig over: hij wil na veertig jaar dag in dag uit varen over het Holysloter Die ‘ook wel eens een vrije dag’ en stopt nu met de vaarten die hij al 40 jaar van april tot oktober dagelijks maakt.
Door John Jansen van Galen
Het is een van de meest idyllische voetveren van Nederland. Als je vanaf Broek in Waterland kwam moest je bij Zuiderwoude op de Poppendammer Gouw linksaf langs witgekopte paaltjes dwars door de weiden – vaak een zompige, modderige affaire – naar de pontsteiger aan het Holysloter Die.
Daar hing een bel met een touw eraan die je kon luiden. Dan zag je aan de overkant in Holysloot de veerman uit zijn huis komen en de tros van zijn platbodem losgooien. Schipper, mag ik overvaren? Het kostte prijs: € 1,50, voor fietsers en wandelaars.
Maxima onherkenbaar
Vroeger was het veer een belangrijke verbinding voor de boeren en de dokter op huisbezoek, maar tegenwoordig bedient het alleen van april tot oktober toeristen en natuurliefhebbers. Onder hen in 1991 koningin Beatrix die Bart het kwartje pontgeld grootmoedig kwijtschold. Jaren later meldde zich een vlotte jongedame met drie vriendinnen op de fiets. Die stuurde hij weg: ze zouden met hun ‘hoge hakken en Gucci-schoenen’ immers in de modder vast komen te zetten. Had hij verdorie Maxima niet herkend!
De vader en opa van Bart zetten hier al mensen over, hijzelf begon op zijn vijftiende. Maar het is geen doen meer, vindt hij. Van dat pontgeld kan hij niet leven, al zette hij op hoogtijdagen wel 400 klanten over. Om een redelijk inkomen te verwerven werkt hij ook als loodgieter, at betekent dat hij in het seizoen ’80, 90 uur per week’ in touw is. Er is een ‘klein subsidietje’ maar dat is ook niet toereikend.
En nu zou, als het veer niet meer vaart, de weg uit Amsterdam in het pittoreske Holysloot doodlopen op het Die? Overal in Nederland floreren honderden voetveren, vaak ondersteund met gemeentelijke subsidies en bemand door veelal oudere, niet altijd even ervaren vrijwilligers die soms niet precies weten hoe af te meren. Maar voor Holysloot is dat geen alternatief want, zegt veerman John, het kan hier ‘in Waterland flink spoken’. Amateurs kunnen dat niet aan.
Nog één seizoen door varen
Hij was al in gesprek met een opvolger maar dat is afgeketst. Dus het ziet er somber uit en met bedrukt gemoed belt het Nieuwsblad de veerman om te condoleren met het einde van zijn veer. Maar zie, goed nieuws! Juist die middag heeft Bart John besloten toch nog één seizoen door te varen! ,,Maar dan is het ook echt afgelopen.’’
De gemeente Amsterdam deelt mee dat zij, als deel van het recreatieschap dat het veer beheert, van plan is om het ‘na een opknapbeurt van de boot en de steigers’ in ere te herstellen. Duimen!
