‘Eerbied voor alles wat leeft, groeit en bloeit’

Nieuws
Willa en Fred Bakker.
Willa en Fred Bakker. (Foto: Rowin van Diest)

CASTRICUM - Wanneer je met de trein naar Castricum reist, zal het je niet ontgaan. Direct naast het spoor vind je Stichting ‘t Dierenduintje. Fred en Willa Bakker (beide 69) vangen hier sinds 2001 dieren op, die anders geslacht zouden worden. Van konijnen en ganzen tot geiten en varkens, Fred, Willa en de vrijwilligers zetten zich zeven dagen per week met hart en ziel in voor deze dieren die een tweede kans hebben gekregen. 

Door Rosemarijn Beneker

In de jaren ‘90 brachten Fred en Willa een bezoek aan een veemarkt in Purmerend. Toen Fred aan de praat raakte met een van de handelaren, vroeg hij zich af wat er met de dieren gebeurde die overbleven na afloop van de markt. ‘’Die zouden naar de slacht gaan, dan breekt je hart.’’ En zo werd het idee geboren om ’t Dierenduintje op te richten. 

Elk schuurtje, ieder paadje en alle stalletjes zijn door Fred en Willa zelf opgebouwd. ‘’Je kunt ook echt alles’’, zegt Willa tegen Fred. ‘’Ik was thuis ook altijd bezig met timmeren en dingen zelf maken.’’ Tijdens de rondleiding over het terrein laten Fred en Willa het gloednieuwe konijnenhuis zien dat Fred samen met de vrijwilligers heeft gebouwd, Willa opent de deur en we zien vier konijnen genieten van de warmte van het stro. Fred laat een grote map met oude foto’s zien en vertelt hoe het er bij de start in de jaren ’90 bijlag. ‘’Het was een groot weiland en er stond één paardenstalletje. Verder was er niks. De grond is van ProRail en wij hebben toestemming gekregen om ’t Dierenduintje erop te bouwen.’’ Fred grapt dat hij ooit nog eens hoopt de loterij te winnen om het stuk grond te kunnen kopen. ‘’Dan kan ’t Duintje voor altijd blijven bestaan.’’

Tekst gaat verder onder de foto.


De konijnen zitten er warm bij in hun nieuwe huis. (Foto: Rowin van Diest)

Fred en Willa hoeven niet actief te zoeken naar dieren om op te vangen, in tegendeel zelfs. Fred vertelt dat kinderboerderijen, huisdiereigenaren en boeren altijd wel dieren blijven aanbieden. ‘’Elk jaar worden er jonge dieren op kinderboerderijen geboren, maar niemand vraagt zich af wat er met de ouders gebeurt, wanneer hun jongen zelf opgegroeid zijn en het jaar daarop weer jongen krijgen. Die dieren worden vaak naar de slacht gebracht. ’t Dierenduintje is erg bekend in Castricum en omgeving, regelmatig krijgen wij daarom dieren aangeboden.’’ Zeker in de vakantieperiode is dat aanbod groot. ‘’We sturen die mensen dan ook door naar de (knaag)dierenopvang’’, vertelt Fred. ‘’Er komt een dag dat we gaan stoppen en dan moet er wel iemand zijn die de zorg voor alle dieren over kan nemen’’, vult Willa aan. Fred: ‘’Als morgen iemand een oud geitje van 12 jaar komt brengen, kan die er natuurlijk wel bij, maar er kunnen niet eindeloos dieren bij blijven komen.’’

‘Wanneer je hier het pad oploopt, komt de liefde je tegemoet’

Zeven dagen in de week staan Fred en Willa klaar voor de dieren, maar ze houden ook rekening met de toekomst. ‘’We zijn daarom langzamerhand op zoek naar iemand die 100% begaan is en zich met dezelfde passie en liefde wil inzetten als beheerder van ’t Dierenduintje.’’ Het welzijn van de dieren staat altijd voorop. ‘’Wanneer ik aan het einde van de dag weer naar huis ga en ze tevreden zie eten of in een schone stal zie liggen, geeft dat mij echt een gevoel van voldoening’’, vertelt Fred. Willa vult aan: ‘’De dieren zijn hier gelukkig, tam en rustig, dat geeft mij een goed gevoel.’’ De lieve mensen die langskomen, is ook waar Fred en Willa het voor doen. ‘’Iemand zei ooit eens: wanneer je hier het pad oploopt, komt de liefde je tegemoet.’’ Dat ’t Dierenduintje een begrip in Castricum is, blijkt uit bezoekers die vroeger als kind al langskwamen en dat nu met hun eigen kinderen weer doen. ‘’Laatst was er een jongen van 19 jaar die aan mij vroeg: meneer Bakker, leeft Tommie nog? Ik vroeg me af waarom hij dit vroeg, maar het bleek dat hij hier altijd met zijn opa en oma kwam als kind.’’

Tekst gaat verder onder de foto.


Varkens Lenny en Billy. (Foto: Rowin van Diest)

Vrijwilligers

Zes vrijwilligers komen verspreid over de week helpen. Zij helpen onder andere met het groenonderhoud en het schoonmaken van de stallen en het terrein. Fred en Willa dragen de zorg voor de dieren. Zij voeren de dieren en houden hun gezondheid in de gaten. Vrijwilligers Frank en Inge helpen hen met de dagelijkse verzorging van de dieren. 

Donateurs

’t Dierenduintje is een zelfvoorzienende stichting. Dat houdt in dat er geen financiële steun is van de gemeente en de onkosten worden betaald van donaties en giften. ‘’We redden het, maar het is geen vetpot’’, vertelt Fred. ‘’We zijn daarom ook altijd op zoek naar nieuwe donateurs.’’

‘We moeten zuinig zijn op wat we nog hebben’

De boodschap die Fred wil meegeven is ‘Eerbied voor alles wat leeft, groeit en bloeit’. ‘’En dan bedoel ik ook alles. Het eerste wat mensen doen als er mieren in huis zitten, is een lokdoosje neerzetten. Het doodmaken staat voorop in de bestrijding’’, vertelt Fred. ‘’Het is helemaal niet nodig en ze zijn ook zo weer weg’’, vult Willa aan. ‘’Afgelopen jaar hadden we ook mieren bij het toilet. Mieren lopen altijd in één richting. Ze geven feromonen af en lopen dezelfde route, dat werkt ook zo in het wild. Ik had toen twee planken neergelegd waar de mieren tussendoor konden en bezoekers hoefden op die manier ook niet over de mieren heen te lopen.’’ Met de achteruitgang van het klimaat en het milieu wil Fred vooral de jeugd graag meegeven dat we zuinig moeten zijn op wat we nog hebben.

Duizenden bezoekers per jaar

Fred vertelt dat er mensen zijn die speciaal naar Castricum afreizen voor een bezoek aan Castricumse musea. ‘’In hun rondleidingen staat ‘t Dierenduintje vermeld. Mensen willen dan ‘t Dierenduintje graag even in het echt zien.’’ Ook campinggasten van campings in de omgeving brengen regelmatig een bezoek. Ook in de winter. Jaarlijks bezoeken tussen de 5.000 en 6.000 mensen ‘t Dierenduintje. ‘’In het Paasweekend organiseren we altijd paaseieren zoeken, het is dan altijd erg druk. Dat is heel leuk’’, vertelt Willa. ‘’We halen in dat paasweekend wel 500 bezoekers’’, vult Fred aan.

Purk

Eén dier vergeten Fred en Willa nooit meer: varken Purk. ‘’Purk was een heel sociaal varken dat gek was op aandacht’’, vertelt Willa. ‘’We moesten het terrein wel ‘Purk-proof’ maken, want binnen twee dagen had ze zich een weg tot onder de fundering gegraven. Ze was gewoon heel lief. Elke dag wilde ze even knuffelen, dan moest ik even onder haar dikke kin kroelen en kwam ze zo op schoot liggen’’, vertelt Fred.

Steun ‘t Dierenduintje

Fred en Willa zijn altijd op zoek naar nieuwe vrijwilligers (voor het onderhouden van het groen) en donateurs. Ook zijn ze op zoek naar een beheerder die dezelfde passie voor de dieren deelt. Wil je ’t Dierenduintje steunen? Lees alles hierover op www.dierenduintje.nl.