Jack Keijzer benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau

Nieuws
Uit handen van Mark Rutte kreeg Jack Keijzer zijn Koninklijke onderscheiding uitgereikt.
Uit handen van Mark Rutte kreeg Jack Keijzer zijn Koninklijke onderscheiding uitgereikt. (Foto: Carlo Stevering)

NIJKERK - Jack Keijzer is zaterdag 7 oktober benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau. De 66-jarige Hoogkarspeler, docent op het Johannes Bosco College in Heerhugowaard, kreeg het kleinood opgespeld door niemand minder dan demissionair minister-president Mark Rutte. Dat gebeurde tijdens een bijeenkomst van de Federatie Nabestaanden Geweldslachtoffers in Nijkerk, waar Jack afscheid nam als voorzitter. ‘Al bij onze eerste ontmoeting zag ik: hier staat een man met een missie’, sprak Rutte. ‘Hoe bijzonder is het, dat juist jijzelf de kracht van woorden kende na de onvoorstelbare ramp die jullie gezin overkwam. De dood van Pascal liet iedereen in jullie omgeving sprakeloos achter. Maar jij besloot dat jouw woorden, voortaan jouw daden zouden zijn.’ 

Jack en zijn vrouw Jolanda verloren in 2007 hun oudste zoon Pascal. Zestien jaar oud was hij pas toen hij op brute wijze vermoord werd vanwege een drugsconflict. Zijn intense verdriet wist Jack om te zetten in kracht. Nog geen half jaar na Pascals dood besloot hij lezingen te geven - op scholen, in kerken, gevangenissen en bij verenigingen - over de gevaren van drugs, om zo andere jongeren te behoeden om dezelfde fouten te maken als zijn zoon. Om er zo voor te zorgen dat Pascal niet voor niets was gestorven. Onvermoeibaar bleef hij het verhaal van Pascal vertellen. Ook nadat zijn andere zoon, Remy, verscheurd door verdriet om zijn overleden broer, in 2016 zelf een einde aan zijn leven maakte. De dag erna kreeg Jack Keijzer premier Mark Rutte aan de telefoon, die hem condoleerde. Ze kenden elkaar al langer, van de jaarlijkse Dag Herdenken Geweldslachtoffers, die Keijzer mede organiseerde. Want Jack voerde bij diverse gelegenheden het woord namens andere ouders die een kind verloren hadden door geweld. 

‘Anderen aan het denken zetten, zonder oordeel. Dat was steeds je doel’, sprak Rutte bij de uitreiking van de Koninklijke Onderscheiding. ‘En als je ook maar één persoon zou kunnen behoeden voor fouten, zou het overlijden van Pascal en Remy niet voor niets zijn geweest. Want wie een mens redt, redt de mensheid. 

Spreekrecht

Tijdens het rechtsproces kregen Jack en zijn vrouw geen begeleiding en tijdens de rechtszaak mocht maar één iemand spreken. Daar had hij het zwaar mee. Het proces dat Jack zo zwaar viel, wilde hij voor andere lichter maken. Hij werd voorzitter van de Federatie en zette zich in voor lotgenoten. En met succes: er kwamen lotgenotenbijeenkomsten en bij het Ministerie van Justitie werd gepleit voor verbeteringen voor de rol van nabestaanden. Uiteindelijk is mede door zijn werk het spreekrecht uitgebreid en vanuit Slachtofferhulp Nederland worden nabestaanden nu begeleid. Rutte onderstreepte dat ook in zijn speech. 

‘Zelf voelde je hoe zwaar dit belang weegt, toen jullie zoon Remy niet mocht spreken in het proces tegen de moordenaars van zijn broer. Remy wilde zijn stem laten horen, vertellen over zijn broer. Over hoe de veilige wereld van zijn gezin compleet aan scherven lag door de zinloze woede van twee mannen van wie hij nog nooit gehoord had. En hij wilde dat de wereld het zou horen. Wat Remy niet kon, kunnen anderen nu wel. Sinds 2012 mag er meer dan één nabestaande spreken in de rechtszaal. Een mijlpaal die voor een groot deel jullie verdienste is. Van Remy. En van jou. Sinds 2012 kunnen nabestaanden hun stem gebruiken om te vertellen, namens al die slachtoffers die dat niet meer kunnen. Zij kunnen met hun woorden recht doen, aan mensen van wie rechten zo ernstig geschonden zijn. Dankzij de man die zijn stem vond, toen de stilte oorverdovend leek. Het is voor mij het zoveelste bewijs dat mensen tot het onmogelijke in staat blijken, als zij voor het onmogelijke worden geplaatst.’

‘We weten niet hoeveel jongeren jij met je woorden net dat zetje hebt gegeven op het juiste pad te blijven. We weten niet hoeveel ouders daarmee jullie lot bespaard is gebleven. Maar wat we wel weten, is dat jij voor heel veel mensen, voor heel veel lotgenoten, het verschil hebt gemaakt.’

PATRICIA SMAGGE