Oerbos in een aquarium
In het voorjaar van 1973 gaat Chris Hotting zijn akkers ploegen. In die tijd zit Chris nog op een open tractor. Het perceel ligt in de bocht van de Zeugweg. Plotseling komt de trekker met een schok tot stilstand, Chris wordt uit zijn stoel gekatapulteerd en hij vliegt over de motorkap heen.
De ploeg heeft iets hards geraakt, de scharen zijn verbogen, de ploeg is total loss. Na inspectie blijkt: een grote boomwortel met vijf armen en een doorsnee van een meter is de boosdoener. Honderden jaren heeft de stronk onder de grond gelegen en is – letterlijk – keihard. Met man en macht wordt de boomwortel uit de grond gegraven. De boomwortel ligt daarna bovengronds in de berm.
Een stuk van de boomwortel bewaart de vader van Chris onder water, in zijn aquarium. Versteend hout is zo zwaar dat het zinkt. In ongeveer twee jaar tijd verpulvert het deel dat bovengronds ligt tot een hoop vezels. De aanraking met de lucht, vooral met zuurstof maken dat het organisch materiaal volledig vergaat.
De gevonden boomwortel is zogenaamd kienhout. Dat is gefossiliseerd hout dat zeer lange tijd bewaard is gebleven onder de grond. Beschermd tegen invloeden van weer en wind, beschermd tegen de ontbindende kracht van zuurstof. De opgegraven boomwortel is een overblijfsel van het Kreilerwoud, een oerbos dat in de vroege middeleeuwen tussen de kop van Noord-Holland en West-Friesland lag. Inmiddels is het stukje kienhout verhuisd naar het aquarium van een oomzegger van Chris Hotting.
Een stukje oerbos dat voortleeft in een glazen bak, omringd met vissen. Hoe bijzonder kan geschiedenis zijn.
Laurens van der Vaart
