De Vries wil Maassluis nog meer op de kaart te zetten

Chrit Wilshaus

Zijn telefoon heeft sinds het bekend worden van zijn aanstaande nieuwe functie niet meer stilgestaan, vertelt De Vries twee dagen daarna. “Echt, uit alle hoeken en gaten. Op LinkedIn heb ik ook al heel veel verzoeken van mensen uit Maassluis gekregen uiteraard heeft de veteranenclub al contact opgenomen.

Bestuurlijke uitdaging

Waarom de keuze voor Maassluis. “Familie van mijn vrouw woont hier, dus komen we hier regelmatig. En als we met vakantie gaan, logeren onze hondjes hier.” Zelf groeide hij op in Lemmer aan het IJsselmeer. “Ik ben echt een jongen van het water, was vroeger altijd met bootjes in de weer. Het gevoel wat een stad aan het water als Lemmer mij gaf, geeft Maassluis mij ook. Verder trekt de bestuurlijke uitdaging mij aan. Maassluis is een van de snelst groeiende steden van de regio, we hebben een grote woningopgave. Dat zijn uitdagingen op het gebied van criminaliteit en zoals overal is de vraag: hoe gaan we de verduurzaming doen? Dus hier is echt wel wat te doen en men zocht ook iemand, zoals Dick Snoeck (voorzitter vertrouwenscommissie, red.) het uitdrukte, met vitamine R. De R van relaties. En ze zochten iemand die Maassluis nog meer op de kaart wil zetten.”

In de praktijk

De Vries informeerde zich over onze stad door om te beginnen deze krant te lezen. Die kreeg hij dan van familie van zijn echtgenote. Daarnaast bekeek hij commissie- en raadsvergaderingen op Google. “Niet alleen over de profielschets. Maar bijvoorbeeld ook de vergadering over de jeugdzorg en de discussie over het plein en de kermis. Op een avond ben ik ook naar Maassluis gegaan omdat ik dat plein ook zelf wilde zien. Dus niet alleen op papier en via het internet maar ook gewoon in de praktijk. Met mijn familie heb ik een tour gemaakt door de hele stad en heel veel plekken bekeken. Dan kun je natuurlijk ook zien of dit de gemeente is waar je je voor zou willen inzetten? Wat voor sfeer snuif je op en wat voor gevoel krijg je op straat? Een goed gesprek ontstaat in verbinding en bij iedereen kun je wel ergens een haakje vinden waarmee je iets van verbinding hebt.”

Directer

De Vries deed in het verleden ervaring op in de landelijke politiek. Wat is volgens hem een groot verschil met de gemeentepolitiek? “Lokale politiek is veel directer want het gaat om je eigen leefomgeving. Zo heb ik dat althans ervaren in de stadsdeelraad en de gemeenteraad waar ik in heb gezeten. De landelijke politiek is veel anoniemer omdat je, over het algemeen, niet de gezichten erbij hebt van de mensen om wie het gaat. Plus: je bent ook zelf inwoner, het gaat ook over je eigen leefomgeving. Over de kwaliteit van scholen waar je kinderen naartoe gaan, over de veiligheid op straat, of er voldoende zorgaanbod is, of er straks een huis is om te kunnen wonen? Als staatssecretaris vond ik het leuk om een debat voor te bereiden op basis van beleidsnota’s maar de werkbezoeken vond ik het leukst en het belangrijkst. Dat ik met die monteur in de werkplaats sprak of met die militair op uitzending. Je leert heel veel in het gesprek met mensen en daarmee kon ik in de debatten ook veel beter met die materie omgaan want ik had die mensen zelf gesproken. Nogmaals gemeentepolitiek speelt zich dichterbij mensen af en dat maakt het ook juist zo leuk. Daarnaast spreekt mij het contact met mensen aan, vind ik verhalen interessant.”

Nooit iedereen

Verbinding en zichtbaarheid waren de onderdelen in de profielschets die De Vries erg aanspraken, reageert hij desgevraagd. “Daarnaast kent Maassluis uitdagingen en was men op zoek naar iemand die voor de stad kan lobbyen om dingen gedaan te krijgen. Dat ik een groot netwerk heb opgebouwd is zeker een pluspunt daarbij, denk ik.” Schrijver Godfried Bomans zei ooit: ‘Waar je ook staat, je staat altijd op iemands tenen.’ Misschien geldt dat nog wel meer voor een burgemeester. Hoe wil hij daarmee omgaan? “Je zult nooit iedereen tevreden kunnen stellen want dan kom je nooit tot beslissingen. Maar mijn ervaring is dat mensen wel begrijpen dat ze niet altijd hun zin kunnen krijgen, je moet keuzes maken in de politiek. Maar mensen zijn echt niet gek. Het belangrijkste is of mensen zich serieus genomen voelen.”

Persoonlijke verhoudingen

Hoe belangrijk is humor en relativeren voor hem? “Heel belangrijk. Er is een zegswijze die luidt: een dag niet gelachen, is een dag niet geleefd. En humor, ook in debatten, kan heel belangrijk zijn. In het debat over de profielschets ging het ook over wat is bestuurscultuur. Ik vind dat je politiek van mening mag verschillen met elkaar maar daarna moet je wel een biertje en een bitterbal kunnen doen; de persoonlijke verhoudingen moeten goed blijven. Toen ik staatssecretaris was legde Krista van Velzen van de SP me regelmatig politiek op de barbecue maar daarna stonden we samen in Nieuwspoort een biertje te drinken. Iedereen, wat voor politieke kleur hij of zij ook heeft, doet dat vanuit zijn eigen politieke overtuiging en met zijn of haar eigen enthousiasme. Dan mag je scherp zijn op elkaar maar het moet niet persoonlijk worden. Toen Emily en ik vorige week woensdagavond na kennis gemaakt te hebben met de gemeenteraad naar huis reden, zeiden we tegen elkaar: Dit zijn mensen waarbij we ons thuis gaan voelen!”

Veel aardiger

Tot slot. De Vries is geen onbesproken blad. Hoe gaat hij om met die kritiek. “Ik zeg altijd: als je geen kritiek hebt, heb je geen profiel, als je geen fouten hebt gemaakt in je leven, ben je geen normaal mens. Dus: heeft Jack de Vries fouten gemaakt? Ja. Feit is dat we in een mediocratie leven met makkelijke conclusies op sociale media. Mijn stelling is altijd: beelden bestrijd je het beste met de feiten. En die zijn dat ik gewoon mijn stinkende best moet doen. Ik zeg altijd tegen mensen: Ik ben veel aardiger dan wat je over me op Google vindt. Nogmaals: het is mijn inzet om door verbinding contact te maken met de mensen in Maassluis. Verder is het mijn ambitie om mensen die nu zorgen hebben of kritisch zijn uiteindelijk enthousiast te maken. Dat is het nadeel van zichtbaar en bekend zijn, dan staat er ook een schijnwerper op de minder leuke zaken.”