Column Blik van Co: ‘Pupil van de week’
In het amateurvoetbal is het de gewoonte dat er bij thuiswedstrijden van het eerste elftal er een “Pupil van de week” is. Ook tijdens mijn “voetbalcarrière” was dit een fenomeen.
Iedere maandagavond, tijdens de bestuursvergadering, werd de lijst met jeugdspelers doorlopen. Als er een keuze was gemaakt dan werden de ouders gebeld of zij zich hierin konden vinden. Meestal werd er positief gereageerd en vond men het een eer dat hun zoon komende zondag de “Pupil van de week” was.
Een uur voor de wedstrijd kwam hij de bestuurskamer binnen, aan de hand van zijn vader en moeder. Schuchter om zich heen kijkend en met een onzekere blik en een twijfelende glimlach. De meeste pupillen ontdooien na een frisje en van de verschillende trofeeën die in deze bestuurskamer aanwezig zijn. Zo ook deze zondag.
Al snel vertelt hij zijn droom: Profvoetballer worden bij Telstar. Hij had al aan zijn moeder gevraagd of hij dan op de fiets en pont naar Sportpark Schoonenberg moest. Maar stel dat Telstar te hoog gegrepen zou zijn? Ajax mag ook, had hij tegen zijn moeder gezegd. En Haarlem is ook goed. Nadat hij zich had omgekleed ging hij naar de kleedkamer van de spelers. Iedere speler gaf hij een hand.
‘Profvoetballer worden bij Telstar; Ajax mag ook en Haarlem is ook goed’
Op naar de scheidsrechter. Schuchter nam hij de hand van de scheidsrechter in ontvangst en liep aan de hand van de scheids het veld op, achtervolgd door zijn vader die alles op foto vastlegde. Hij mocht de munt opgooien, die ver uit de middencirkel terecht kwam. Met een sprint rende hij naar de munt en blij riep hij: “Het is kruis”. Maar de belangrijkste handeling was de aftrap.
De “Pupil van de week” ging achter de bal staan en gaf deze een opsnoeier. Hij kreeg een hand van de scheids waarna een mooie glimlach op zijn gezicht verscheen. Zittend naast de trainer volgde hij de wedstijd. Na afloop van de wedstrijd kreeg hij de bal met handtekeningen van de spelers mee.
In de bestuurskamer lagen enkele versnaperingen met een vaantje van de club voor hem klaar. Nog even wat drinken en voldaan ging hij aan de hand van zijn ouders huiswaarts.
Co Backer
jalbacker741@telfort.nl
