Oudste inwoner Langedijk is 102 jaar jong geworden
LANGEDIJK - Wie wenst dat niet: oud worden in een blakende gezondheid met een ijzeren geheugen? Iedereen wil dat, maar weinigen is het gegeven. De oudste inwoner van Langedijk, Henk Schoonderwoert, heeft dat geluk wel en geniet nog van iedere dag, ondanks de beperkingen van corona. De bewoner van Zorgcentrum Horizon staat nog midden in het leven en zijn leeftijd? Ach, Henk is pas 102 jaar jong!
(door Ben Wansink)
Wie in gesprek met Henk raakt ontdekt snel hoe levendig zijn geest nog is. Hij haalt gemakkelijk herinneringen op en plaatst daar het jaartal moeiteloos bij. Als rasechte Amsterdammer ziet hij op 5 maart 1919 het levenslicht en brengt daar samen met zijn ouders en jongere broer zijn jeugd door. “Het vervelende aan ouder worden is het verlies van dierbaren om je heen.” Henk heeft twee kinderen, 5 kleinkinderen zelfs 11 achterkleinkinderen. Even natellen ja, ik heb niemand vergeten!” Henk heeft een jaar geleden een rondrit door Amsterdam gemaakt met een goede kennis. Hij wilde nog een keer kijken op de locaties waar hij gewoond heeft. Dat viel niet mee door het vele eenrichtingsverkeer. Hij herkende bijna niets meer.
Sportief
Henk is een sportieve jongeman en doet vooral aan korfbal. Later komt daar nog basketbal bij, maar daarover straks meer. Ook was hij lid van een dansclubje bij dansschool van Wim Dubois. De dansclub had voldoende leden, maar toch kwam daar, na aandringen, op een dag een lid bij: een leuk meisje, Cornelia Kok genaamd, waarmee Henk gelijk contact had. “Zo gaat dat, een paar keer samen dansen en toen heb ik haar, roepnaam Corrie, een keer naar huis gebracht. We zijn op 17 juni 1942 getrouwd, midden in de oorlog. Alles was op de bon, dus veel was er niet. We trouwden in het oude stadhuis aan de Oudezijds Voorburgwal met, ik schat, wel 80 bruidsparen tegelijk. Wij hadden een heel goed huwelijk, alhoewel ik moet toegeven dat ik, door mijn vele bezigheden, soms weinig thuis was. Ik werkte op de algemene redactie van Het Vrije Volk (in 2005 opgegaan in Algemeen Dagblad) en deed veel aan korfbal. Ik speelde zelfs 8 wedstrijden in het Nederlands korfbalteam. Dat hadden meer wedstijden kunnen zijn maar ja, die oorlog speelde parten!” Duidelijk is dus wel dat Henk zeer sportief was en nog steeds is! Hij was 32 jaar werkzaam op de redactie van Het Vrije Volk in Amsterdam en later in Eindhoven. In het zuiden hield hij het niet lang vol. Na twee jaar wilde Corrie graag terug naar Amsterdam. In 1970 vertrok Henk bij Het Vrije Volk. Hij werkte vervolgens 14 jaar als rijksambtenaar bij een huurcommissie. Leuk is te vertellen dat in zijn Amsterdamse tijd de nog steeds bij ouderen bekende Bob Spaak sportjournalist was en een basketbalteam ‘De Dravers’ inschreef op een competitie van de Amsterdamse politie. Henk deed met natuurlijk mee en werd na een jaar zelfs voorzitter. Hij trainde ooit nog dames- en herenteams. Het dansen werd ook een belangrijk onderdeel van zijn bestaan. Samen met Corrie danste hij op hoog niveau en bereikte zelfs de hoofdklasse.
Dansles en meer
Hij woont nu ongeveer 33 jaar in Langedijk. Samen gaven zij jarenlang dansles in Zonoord, toen bleek dat dansschool Biersteker vol was en mensen daar niet konden gaan dansen. Het echtpaar Schoonderwoert gaf daarom in Zonoord en later in de Overbrugging zeer succesvol dansles, uit de wijde omgeving kwam men voor de lessen. Na zelfstandig aan de Watermolen in Noord-Scharwoude gewoond te hebben, ging het echtpaar in 2009 voor zes jaar naar de Molenhoeve in Sint Pancras. Toen daar nieuw gebouwd ging worden, vonden ze een mooie plek in Zorgcentrum Horizon in Broek op Langedijk. Corrie overleed 4 jaar geleden op 94 jarige leeftijd, maar Henk bleef na het heengaan van Corrie niet stilzitten: hij gaf tot aan zijn 98ste nog dansles! Dat hij in de tussentijd ontdekt had dat waterskiën ook leuk was mag niet onvermeld blijven, hij leerde dit aan zijn (klein)kinderen en leerde ze bovendien ook nog surfen!
Henk: “Oh ja, dat vergat ik bijna: ik was ook nog 15 jaar redacteur van het radioprogramma Langs de Lijn, ik was daar iedere zondagmiddag van 13.00 tot 18.00 uur.” Henk noemt bekende namen als Dick van Rijn, Willem Ruis en Theo Koomen. Trots leest de brief voor die hij als dank kreeg van de chef afdeling sportzaken Roel Rengers. “Ik heb echt een hele mooi tijd gehad en ben daar heel dankbaar voor!”
“Oh ja..”
“Ook nog bijna vergeten te vertellen: in1960 had de krant mankracht te kort voor verslaggeving van de Olympische Spelen in Rome. Ik was eigenlijk van de algemene redactie, maar werd toch ’s morgens opgetrommeld. Ik heb mijn tasje ingepakt, heb Corrie gedag gezegd en ben voor 3 ½ week naar Rome gegaan om wedstrijden te verslaan. Ik deed daar verslag van allerlei sporten, jaja, Corrie miste me wel eens..!” Nu is Henk 102 geworden dus zal alles wel op een lager pitje staan? “Nee hoor, iedere dag zit ik nog een uur op de hometrainer en bij mooi weer wandel ik ook nog eens drie kwartier. Het recept om gezond te blijven is bewegen, gelukkig zijn en genieten van zaken zoals je kinderen en (achter)kleinkinderen! Dat virus is niet leuk, donderdagmiddag komt mijn schoonzoon Nico bij me en dochter Ineke op zondagmiddag. Samen komen kan niet, dat maakt het er niet leuker op. Overdag verder lezen (ik ben een nieuwsvreter) en puzzelen. ’s Avonds dan selectief televisie kijken, vooral naar mijn grote liefde Ajax.”
Genoeg Henk, je kunt zo nog uren doorgaan, wij weten nu wel genoeg! Namens heel Langedijk: nog heel veel gelukkige en gezonde jaren, die 110 moet toch gemakkelijk haalbaar zijn, ach, weet je wat, maak er maar 115 van!
