Nadine Foundation houdt na zestien jaar op te bestaan

Algemeen
Jacqueline, Jacques en Wanda Beemsterboer met het boek over ruim vijftien jaar Nadine Foundation: 'Verbonden door Nadine'.
Jacqueline, Jacques en Wanda Beemsterboer met het boek over ruim vijftien jaar Nadine Foundation: 'Verbonden door Nadine'. Foto: vincentdevriesfoto.nl

HOORN - Jacques en Wanda Beemsterboer, die jarenlang in Hoorn woonden en in 2018 naar Doesburg verhuisden, beleefden in 2006 een ware nachtmerrie. Hun twintigjarige dochter Nadine werd op 2 december op brute wijze vermoord door haar ex-vriend. Jacques en Wanda hadden een gigantische dreun te verwerken. Al na een paar weken richtten zij de Nadine Foundation op. “Dat was voor ons een reden om uit bed te komen”, blikt Jacques terug. “De foundation heeft ons er echt doorheen gesleept.” Nu, bijna zestien jaar later, zetten Jacques en Wanda er een punt achter. De Nadine Foundation houdt op te bestaan. Het is goed geweest, zo zeggen ze zelf. Zondag 6 november presenteerde Merel Westrik een speciale, laatste bijeenkomst in Zwaag op een bijzondere locatie: Dazzling Dance Studios, de dansschool waar Nadine jarenlang danslessen volgde.

Nadine Foundation gaf ons een reden om uit bed te komen

Op de vraag hoe hij zich voelt, nu de Nadine Foundation wordt beëindigd, antwoordt Jacques: “Ik bekijk het eigenlijk vrij zakelijk. Veel administratieve handelingen hoef ik straks niet meer te doen. Voor Wanda en Jacqueline is dat anders. Bij hen roept het meer emotie op. Weer een deel van Nadine waar ze afscheid van moeten nemen. Toch staan ze allebei achter deze beslissing. De reden dat we nu stoppen is dat Wanda en ik allebei 67 zijn (’we worden er niet jonger op’) en we meer tijd willen besteden aan onze kleinkinderen van 6 en 9. Nóg meer van het opa- en oma-schap genieten; dat is wat we willen. Daarnaast ben ik begin vorig jaar gestart met de stichting ‘Herstel in Beeld’. Door heel Nederland en België verzorg ik lezingen voor gedetineerden en medewerkers in het gevangeniswezen. Dat geeft me heel veel voldoening. Hoewel ik gepensioneerd ben, draag ik met die lezingen toch een steentje bij aan de maatschappij en kan ik het verhaal van Nadine blijven vertellen. Het was een schitterend kind, een bron van zorgeloosheid. Ze had nog zoveel ambities en grote plannen. Ik merk dat wanneer ik over haar vertel, mensen geraakt worden. Ook gedetineerden. Haar verhaal heeft echt impact.” 

Afleiding

Iets waar Jacques met veel blijheid op terugkijkt, is de Nadine OK Run. “Die hebben we tien keer georganiseerd en tien keer is dat goed gelukt”, lacht hij. “Daar ben ik best wel een beetje trots op ja. Dat ben ik ook op het boek van Wanda (’Mam, ik bel je zo terug’, red.) dat zij na de dood van Nadine schreef en zelfs in het Engels in uitgebracht. Verder genieten wij nu volop in Doesburg waar we op een prachtige plek aan de IJssel wonen. Het is daar heerlijk rustig en dat past bij ons. En ondanks alle ellende die Wanda en ik hebben meegemaakt, is er nog veel om van te genieten. We prijzen onszelf gelukkig dat we nog steeds bij elkaar zijn. Drie van de vier stellen die een kind verliezen, gaan uit elkaar. Dankzij de Nadine Foundation hebben we ontzettend veel lieve mensen leren kennen en veel steun ervaren. Het gemis van Nadine is enorm, maar de foundation sleepte ons er altijd doorheen. Bovendien gaf het ons afleiding. De stichting stopt dan nu wel, maar het leven én de dood van Nadine blijven verweven in ons leven. Ze wordt nooit vergeten.”

Vergeving

Gerold, de man die de dood van Nadine op zijn geweten heeft, zit inmiddels niet meer vast. “Hij leeft zijn leven onder de radar. Zolang hij geen gevaar is voor de maatschappij, heb ik daar vrede mee. Wel zou ik nog een keer met hem in alle rust willen praten. Hoe kijkt hij terug op die gebeurtenis? Wat gaat er in zijn hoofd om? Helaas wijst hij iedere vorm van contact met mij af. Hij wil het gewoon niet. Jacqueline heeft hem onlangs de moord op haar zusje kunnen vergeven. Dat geldt niet voor mij. Dat gevoel van vergeving komt bij mij niet door, daar ben ik niet toe in staat. En dat heeft vooral te maken met zijn houding naar mij toe. Ik omarm het herstelrecht, maar met de wijze waarop hij zich nu opstelt, kan ik helemaal niets.”

Goede doelen

Met de Nadine Foundation heeft de familie Beemsterboer jarenlang goede doelen gesteund die Nadine nauw aan het hart lagen: goede doelen die zich inzetten voor dierenwelzijn en tegen zinloos geweld. Daarom werd 6 november het eerste exemplaar van het eindboek ‘Verbonden door Nadine’ overhandigd aan Stichting Fier in Leeuwarden, dat hulp biedt aan slachtoffers van geweld. Het tweede exemplaar was voor House of Animals, een stichting die zich inzet voor dierenwelzijn en dierenrechten in Nederland. ‘Verbonden door Nadine’ is speciaal opgedragen aan iedereen die de foundation gesteund heeft, op wat voor manier dan ook. Alles wat er in die zestien jaar gebeurd is rondom de Nadine Foundation, komt terug in dit mooie naslagwerk. “Nadine was een bescheiden kind, maar ik denk dat ze trots op ons is als je kijkt naar wat we met de foundation allemaal voor elkaar hebben gekregen”, besluit Jacques. 

Erepenning

Dochter Jacqueline had zondag nog een mooie verrassing voor haar ouders. De burgemeester van Doesburg, Loes van der Meijs, was speciaal naar Zwaag afgereisd om Jacques en Wanda een erepenning van de stad Doesburg te overhandigen. Want ook in hun nieuwe woonplaats is de Nadine Foundation van grote betekenis geweest. De erepenning is een mooie blijk van waardering en dankbaarheid voor al hun werk, zo liet de burgemeester weten.

Het boek ‘Verbonden door Nadine’, het laatste project van de Nadine Foundation, is online en in de boekhandel te koop voor 22,22 euro.