Schilderen aan het Scheur

Chrit Wilshaus

Onderweg daar naartoe zong haar moeder altijd liedjes. “Mijn moeder”, vertelt Bikkel de Haan, “komt uit Zwolle maar zong altijd zeemansliedjes en wij als kinderen zongen vrolijk mee; eigenlijk vormden we een zingende en deinende zee.” De vier zaterdagen in juni organiseert Bikkel de Haan Schilderen aan het Scheur in Maassluis. Daarbij functioneert het water als inspiratiebron. Over vernoemd project verzorgde ze ook zeven gastlessen bij het Lentiz-, Reviuslyceum. (Zie ook deze krant van 5 mei). De herinnering aan Curaçao bracht haar op het idee scholieren een eigen tekst te laten maken op een bestaand zeemanslied. “Dat was erg leuk om te doen.” Het leverde teksten op met zinnen als: ‘Dan weet ik dat ik daar tot rust komen kan.’ Of: ‘De Waterweg zit in mijn genen.’

‘Het uitzicht is prachtig’ 

Ook liet Bikkel de Haan jongeren gedichten schrijven met het water als inspiratiebron. Zoals: ‘Boten komen langs. Het water beweegt langzaam. Een vogel vliegt langs en opeens stopt alles. Er is stilte. Dan begint alles weer.’ En een ander gedicht. ‘Ik voel me vaak vrolijk als ik naar het water kijk. Ik zie de zonsondergang over de Dijk. Het geeft mij het gevoel alsof ik niks verkeerd toe. Soms ben ik moe maar toch ga ik er naartoe. Het uitzicht is prachtig en het water is krachtig. Het stroomt overal en dat is nu het geval.’ En weer een andere scholier dichtte: ‘Mooie luchten aan de overkant. De boten die over het water glijden. Mensen die langs lopen, vissers aan de waterkant. De fabrieken aan de overkant die het toch een beetje verpesten maar toch blijft het een mooie plek.’

Interviews

“De interviewopdracht die ik een klas gaf, vond ik ook heel leuk om te doen. Om te beginnen heb ik ze uitgelegd waarom de Waterweg mij inspireert. Dus vertelde ik over Curaçao en over mijn glaskunstwerken. Dat daar een raster inzit wat vertelt over die twee werelden en hoe ik leef in de wereld daar en in de wereld hier. Dat maakte wel indruk op ze. Ik wilde graag dat ze elkaar interviewden over waar ze aan denken, wat ze zien, horen, ruiken en voelen als ze aan het water staan. Want voor iedereen kan dat anders zijn.” Ik zie bijvoorbeeld wel eens witte zwanen op het water drijven en dan vraag ik mij af: hoe is het mogelijk dat ze zo mooi wit blijven?” De met hun smartphone opgenomen interviews zijn voor iedereen te beluisteren op de Facebookpagina die bij Schilderen aan het Scheur hoort en de naam van het project heeft.

Vlag

Verder spoorde Bikkel de Haan de jongeren aan om onder meer met het thema mode aan de slag te gaan. Ook dat leverde verrassende resultaten op (in de vorm van diverse vaak nog schetsontwerpen). Dat gold ook voor de vlaggen die scholieren mochten bedenken, ook in relatie met het water. Bikkel de Haan: “De opdracht was: ontwerp een vlag die iets over jezelf zegt.” Wie wil, kan zich nog steeds aanmelden om mee te doen met Schilderen aan het Scheur. Dat kan door een mailtje te sturen naar bikkelartist@outlook.com. Inmiddels hebben 45 personen dat al gedaan. “Het leuke is dat mensen elkaar dan ook kunnen inspireren.”