Diamanten bruidegom zocht ‘de beste’ uit
Het is al de derde burgemeester die op bezoek komt bij Piet (84) en Truus (81) Koene-van der Stap. Dit keer omdat zij maar liefst 60 jaar getrouwd zijn. Een bijzondere mijlpaal. En dus ging burgemeester Fenna Noordermeer, gewapend met een prachtig boeket en een mooi ingepakt cadeau, naar Den Hoorn om het diamanten paar te feliciteren.
Gemma van Winden-Tetteroo
De eerste keer dat er een burgervader op de stoep stond was, toen hun jongste zoon geboren werd. Hij was de 7500e inwoner van de, toen nog, gemeente Schipluiden. En tien jaar geleden was het Arnoud Rodenburg die het paar geluk kwam wensen. Het was nu nog even spannend of het 60-jarig huwelijksfeest wel door kon gaan want Truus is ernstig ziek. Maar vandaag krijgt ze kennelijk heel veel energie en ze geniet er zichtbaar van. De zoons Peter en Ron zijn ook present met hun dames en er waait nog een kleindochter aan. Altijd gezellig.
Huwelijksakte
De burgemeester brengt een bijzonder cadeau mee. Truus maakt het nieuwsgierig open en ze roept uit: “Oh, kijk eens Piet, hoe prachtig!” Het blijkt de huwelijksakte van zestig jaar geleden te zijn. “De handtekeningen van onze ouders staan er ook op!” Het bruidspaar is erg verrast. Wat een mooi cadeau. Al snel vertellen zij hun levensgeschiedenis aan de burgemeester die het fijn vindt om te horen. Piet en Truus komen allebei uit een gezin van tien kinderen. Truus zegt dat er bij haar thuis slechts 11,5 jaar leeftijdsverschil was tussen het oudste en het jongste kind. “Maar er zat wel een tweeling bij.” Op zaterdag moest het hele spul om beurten in de teil. “Er stond water op het petroleumstel of op de kachel. Beetje warm water erbij in de teil en het volgende kind kon gewassen worden. Niks mis mee, we zijn groot geworden.” Ze leerden al snel aanpakken. Truus ging in de huishouding werken en Piet werd een handige timmerman die zes dagen per week werkte.
De beste
Ze ontmoetten elkaar in de Raamstraat in Delft. Daar was een toneeluitvoering. Piet bracht Truus met de brommer naar huis. “Was het liefde op het eerste gezicht?” vraagt de burgemeester. Piet en Truus kijken elkaar eens aan. “Nou… maar ik heb wel de beste gevonden. En gehouden!” zegt de bruidegom. Omdat er zestig jaar geleden ook al bijna geen woningen te vinden waren, hadden ze best lang verkering. Na de huwelijksdag woonden ze twee jaar aan de Woudseweg waar hun oudste zoon geboren werd. Vervolgens hadden ze het geluk om een van de nieuwbouwwoningen van de gemeente in de Prins Hendrikstraat te kunnen betrekken. “Het was nog allemaal zand hier, dat kun je je toch niet meer voorstellen.” De woning kostte fl 78,- per maand. De zonen kregen verkering en vlogen uit. En tot hun grote geluk kregen Piet en Truus vier kleinkinderen waar ze dol op zijn. Ze pasten vaak op. Truus deed heel veel voor haar moeder, haar schoonmoeder en een paar buurvrouwen. Piet was heel sportief. Die hobby heeft hij ingeruild voor de ene na de andere IPad. Hij weet er wel weg mee!
Humor
Maar nu is Piet vooral mantelzorger. Truus ligt overdag in de woonkamer in bed. ‘Dan voel ik de minste pijn.” Toch zijn ze hun humor niet verloren en met de twee zoons erbij is het altijd helemaal gezellig want die twee kunnen elkaar heerlijk plagen. “Wat zijn jullie rijk met zo’n mooi gezin; twee zoons, twee schoondochters en ook nog eens vier kleinkinderen!”, zegt de burgemeester als ze weer weg gaat. En zo is het!
