Les Misérables
Zelfs ouderen op scootmobielen brengen steigerplanken die van de luxe woontorens in aanbouw worden gerukt, de horeca doneert cafémeubilair: op het Van der Pekplein groeit de barricade.
Eva Bollen (Red Amsterdam Noord) balanceert erbovenop, heroïsch in een theatrale jurk. Ze gooit tomaten - overgebleven van de markt, te slecht voor de voedselbank. ‘Door sabotage zitten de legertanks vastgeklemd tussen pont en kade’, rapporteert de verkenner die een rood paard berijdt - gestolen van de Lookout. Hetty (column week 24) zit omgekeerd achterop en draagt de vlag met het wapen van OMA. Ik ruik aftershave, het is Chris Keulemans met naast hem Massih Hutak. De masters of ceremonies rappen een manifest: het geweten van de opstand vol opzwepende oneliners die de massa Noordelingen nóg bozer maken. Door het kruitdamp-gordijn stapt een multiculturele doedelzakken-band gekleed in pakken met botten- en benen-print. In de kist die ze meedragen ligt de dode democratie, Victor Hugo huppelt erachteraan en roept: ‘Niets is krachtiger dan een idee waarvoor de tijd rijp is.’ Overal wordt met pannendeksels geslagen, de Noord-brede herrie is oorverdovend. Ik schilder nog een protestbord - ‘DB weg ermee!’ - en strek om die aan Halse… Boem, met een klap wordt ik wakker: ik lig naast mijn bed.
De volgende keer dat ik een online-commissievergadering volg moet ik voor het slapengaan maar eerst een ommetje maken. Of een fles whisky leeg drinken. Van dit Dagelijks Bestuur, dat hooghartig grimast als burgers inspreken, krijg ik wilde dromen.
Simon de Boer
*Deze column is opgedragen aan iedereen die aanstoot nam aan die schandalige vergadering op woensdag 25 augustus 2021.
