Helderse Henk de Wijn ‘rommelt’ lekker met penseel en linnen

Algemeen
Henk de Wijn voor het doek waarop hij het vrachtschip Tres Hombres gaat vereeuwigen.
Henk de Wijn voor het doek waarop hij het vrachtschip Tres Hombres gaat vereeuwigen. ((Foto: JB/RM))

DEN HELDER- Net zoals je veel wielrenners tegenkomt in de periode dat een Tour de France wordt verreden, pakken mensen vaker de kwast wanneer programma’s als ‘Project Rembrandt’ en ‘Sterren op het doek’ op de buis te zien zijn. Wie zich al veel langer uitleeft op het schilderslinnen is de in Den Helder geboren, getogen en woonachtige Henk de Wijn (72). Maar meedoen aan zo’n programma? “Nee joh, als ik zie wat die mensen maken, dan val ik in het niet. De kwaliteit is zo hoog daar kan ik niet aan tippen”, laat de amateurschilder in alle bescheidenheid weten.

Geboren in Tuindorp, verhuisde Henk op zijn vijfde naar de Vogelbuurt waar hij is blijven wonen tot aan zijn trouwen. Daarna verhuisde hij met zijn vrouw Anneke naar De Schooten waar ze nog steeds woonachtig zijn. “Ik heb een mooie jeugd gehad”, zegt de vader van twee zoons en twee kleinzoons. Grijnst: “Mijn vader zat de hele week op de Noordzee dus mijn moeder had haar handen vol aan vier kinderen, maar dat is allemaal goed gekomen.”

Henk de Wijn doorliep de basisschool Jac P Thijsse, die hij heel gezellig vond. “Ik heb er veel lol gehad. Het was er zelfs zó gezellig dat ik er een jaar langer over hebt gedaan, haha. Daarna deed ik nog een poging op de LTS totdat ik het welletjes vond. Ik ben toen op de visserij beland.”

Na twaalf jaar werkzaam geweest te zijn in de visserij, volgden drie jaar Hoogovens en vanaf 1977 het marinebedrijf. “Sinds 2013 ben ik met pensioen. Heerlijk, geen gedoe mee!”, roept de niet onverdienstelijke kunstschilder.

Tegenaan hikken

Met het schilderen nam De Wijn begin jaren ‘80 een aanvang. “Ik dacht er toen al een tijdje aan, maar zat er ook een beetje tegenaan te hikken. Al die gedoe met materialen, ezel, verf, penselen en wat al niet meer. Een kennis van ons dacht er net zo over totdat ik een keer thuis kwam en mijn vrouw zei, ‘hoe vind je dit schilderijtje?’ Het was een boerderijtje met een paar kippen en wasgoed aan de lijn. Het bleek te zijn geschilderd door diezelfde kennis van ons. Toen dacht ik: ‘dat kan ik ook’. Ik ben naar Kees Doolaard getogen, heb spullen gekocht en toen ben ik begonnen.”

Dat Henk de Wijn aardig met verf en penselen om kan gaan, bleek direct al na het afronden van zijn eerste schilderij. “Er kwamen zoveel positieve reacties, toen wist ik dat het goed zat”, zegt de amateurschilder die er nooit voor koos een cursus of workshop schilderen te volgen. “Nee hoor ik ben autodidact. Ik denk dat je eigen stijl een beetje zoek raakt als je het op een andere manier probeert te doen. Het liefst ben ik lekker alleen aan het rommelen.”

Leren

Ondanks het feit dat Henk graag schildert, doet hij dat bijna niet in opdracht. “Ik heb het in het verleden wel gedaan, met name veel kotters. Nu is het af en toe nog wat. M’n schilderijen zijn wel te koop, maar het loopt geen storm hoor. Ik verkoop er af en toe eentje om de materiaalkosten te dekken.” Ook aan exposeren doet hij niet. “Nee, dat lijkt me zo’n gedoe. Ik zou ook een, twee, drie niet weten waar ik zou moeten exposeren. Ik heb wel een paar schilderijen hangen op Huisduinen bij een B&B, en een paar in de kantine van de visafslag. Met diezelfde kennis die ook schildert, heb ik een paar keer met schilderijen op de markt van de Visbuurtweek gestaan. Het was voornamelijk heel gezellig.”

Henk de Wijn mag dan niet meedoen aan programma’s als ‘Sterren op het doek’ en ‘Project Rembrandt’, maar hij kijkt er wel graag naar. “Ik steek er toch altijd weer het nodige van op.” Verder mag de Jutter twee middagen in de week graag een biljartje doen in de Boerderij en stapt hij als het even kan op z’n mountainbike.”

Het werk van Henk de Wijn is met regelmaat te zien op de Facebookgroep ‘Je bent Jutter als’.

De bekende boot van en naar Texel, door Henk vereeuwigd op het doek.