Klimmen en klauteren om te zingen

Door Peter Spek

En dat lukte. Alleen was het even geduld hebben, om op de smalle ring rond de toren, met uitzicht over Vlaardingen, de vijftien mannen van het koor gelijktijdig te laten zingen met op de achtergrond de klanken van het carillon. Oogcontact was er niet met beiaardier Bas de Vroome, maar toen de melodie werd ingezet werd er op veertig meter hoogte uitbundig gezongen. Terwijl de vlag van 750 jaar Vlaardingse stadsrechten uitbundig wapperde, zongen de mannen van Orpheus over Vlaardingen en zagen met eigen ogen de objecten die componist Wim Kerkhof heeft gebruikt om het Vlaardingen Lied ook een echt lokaal gezicht te geven zoals de Visbank, de Watertoren, Dirk de Derde, in de verte het bruisende industriegebied langs de havens, het Liesveld en de Westwijk. “Ik had dit niet willen missen,” liet Nick Edelschaap weten, als het sein wordt gegeven om de weg terug te nemen naar beneden. “Ik ben pas op latere leeftijd bij het mannenkoor gekomen. Dat is nu ruim acht jaar geleden, maar eigenlijk had ik dat eerder moeten doen. Het is gewoon hartstikke leuk om met elkaar te zingen, maar ook om met het koor uitstapjes te maken naar het buitenland om op mooie plaatsen een concert te geven.” Na de afdaling werd het publiek op de historische Markt nog getrakteerd op een extra uitvoering van het Vlaardingen Lied vanaf de trappen van het statige borders.