Sfeerproeven bij Watersportvereniging ‘s-Gravenzande - Samen genieten van Noordzeevissen
Westland kent een rijk verenigingsleven. In de vrije uurtjes ontmoeten Westlanders elkaar in buurthuizen en clubgebouwen om zich gezamenlijk op hun liefhebberij te storten. Het Hele Westland wil wel eens weten wat zich binnen bij de kleine verengingen afspeelt. Deze keer: Sfeerproeven bij de Watersportvereniging ‘s-Gravenzande.
door Evelyne Lammerding
De herfstlucht voelt mild aan, de wolkenlucht dreigt af en toe, maar drijft over. Het is een ideale zondagmorgen in oktober waarop 34 leden van de Watersportvereniging ‘s-Gravenzande naar slag Beukel zijn gegaan om er deel te nemen aan een clubwedstrijdje strandvissen. Met introducées. Iedere deelnemer krijgt een plek toegewezen en om 09.00 uur werpen zij hun hengels uit.
Clublid Rianne Kreuger uit Pijnacker heeft de Delftse Deborah van der Helm als introducée meegenomen. Kreuger doet een jaar of vijf aan strandvissen. “Mijn vader vist ook. Hij komt uit ‘s-Gravenzande,’’ verklaart ze langs de vloedlijn waar ze een hengel voor zichzelf en een voor haar introducé heeft opgesteld. “Als meisje ging ik wel eens met hem mee. Als hij wat ving, moest ik gillen.’’
Op haar 22e is ze zelf begonnen met vissen. Gillen als een vis bijt, doet ze niet meer. Maar stekelige vissen laat ze graag door een ander van de haak halen. Kreuger houdt het bij strandvissen. WSV is er ook voor bootvissen, maar dat is niet aan Kreuger besteed. “Ik word zeeziek op een boot.’’
Zeehond
Haar introducé beleeft een schitterende ochtend, omdat zij een zeehond zag zwemmen. “Dat had ik nog nooit gezien,’’ zegt Van der Helm stralend. Kreuger is daar minder opgetogen over. “Een zeehond jaagt op vis. Doordat hij daar zwemt, vang ik niks.’’
Verderop doet Hans Luken een wonderlijke vangst. Een goudbrasem hapt toe. “Die leven veel zuidelijker. Bij Spanje. Het is de eerste keer dat ik zo’n vis vang. En ik vis van kleinsafaan,’’ aldus de zestiger.
Luken houdt van vissen, maar ook van de gezelligheid die het verenigingsleven met zich meebrengt. “Ik ben 18 jaar lid van de vereniging. Eens per week ga ik naar het clubhuis toe. Ik doe mee aan wedstrijden en eens per jaar is er een nachtwedstrijd in de kortste nacht van de zomer.’’
Gert de Boer uit Woerden vangt een zeebaars. Hij meet. “46 centimeter,’’ zegt De Boer. Die mag mee naar huis.”Vanaf 43 centimeter mag je meenemen. Eentje per persoon.’’
Jongste visser aan de vloedlijn is Rick Boers (11) uit ‘s-Gravenzande. Van wie hij ‘het’ heeft, kan zijn vader niet verklaren. Rick: “Ik deed mee aan een workshop toen ik 7 was. Dat vond ik mooi. Vandaag heb ik niets gevangen. Maar mijn record ligt op tien,’’ zegt hij, hoewel zijn vader zich meent te herinneren dat het zeven was. Rick houdt voet bij stuk: “Tien. Dat wil ik gaan verbeteren,’’ zegt hij ambitieus.
Clubhuis
Het is 13.00 uur als de leden hun vislijnen terughalen. Met hun visgerei nemen zij plaats op de aanhanger achter de tractor die hen naar het clubhuis bij de parkeerplaats van het slag rijdt. Twee kantinedames bakken kroketten en patat, waarbij de sportvissers bijpraten over de belevenissen van de ochtend.
Cor van der Houwen bekijkt ondertussen de formulieren die de vissers hebben ingevuld. Ze noteren het aantal gevangen vissen en hun lengtes. De lengte van de gevangen vis wordt opgeteld en de uitkomst bepaalt de winnaar.
“De winnaar is Theo Tholens,’’ klinkt het door de microfoon. De 69-jarige ‘s-Gravenzander heeft zes vissen die samen 151 centimeter lang zijn gevangen. Hij glimlacht. De Boer uit Woerden blijkt tweede te zijn geworden. Zijn vier vissen meten 136 centimeter.
Op 2 november is er een landelijke kampioenschapswedstrijd strandvissen op slag Beukel. Verenigingsvoorzitter John Roelofsen verwacht dan 160 deelnemers.
Bent u ook lid van een leuke, kleine vereniging en vindt u het gezellig als we een keer komen sfeerproeven? Mail dan de redactie op redactie.hhw@uitgeverijwestmedia.nl met als onderwerp ‘Sfeerproeven’.
