Tien vragen aan... Jany Kos-Droog

Algemeen
Jany Kos-Droog.
Jany Kos-Droog. (Foto: Aangeleverd)

Vraag van Joke Visser: Jany, je bent bestuurslid bij de KBO. Wat vind je van het feit dat al de activiteiten door de KBO Langedijk georganiseerd, door iedereen, dus ook door niet katholieken, bezocht kunnen worden?

‘Daar ben ik het helemaal mee eens Joke, het maakt niet uit wat je gelooft of uit welk land je komt. Iedereen van 55+ is van harte welkom. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd.’

Wie ben je en wat doe je?

‘Ik ben Jany Kos-Droog, 72 jaar. Ik ben getrouwd met Dick Kos uit Oudkarspel en wij hebben drie kinderen (Sandra, Simone en John) en drie kleinkinderen (Rianne, Sam en Joline). Sinds 2004 ben ik vrijwilliger bij de watersportclub (in het bestuur en in het activiteitencomité). Sinds kort hebben wij de boot verkocht en zijn we de trotse eigenaars van een sloep, maar we zijn nog steeds betrokken bij de watersportclub. Verder heb ik in de horeca gewerkt, onder meer bij Marktzicht, Old Dutch, De Roode Leeuw en als laatste bij onze zoon John in café De Volharding, wat ik met veel plezier heb gedaan. Ik ben sinds 2008 vrijwilliger bij Wonen Plus Welzijn, waar ik mensen help om te gaan met de pc, tablet en mobiel. Het is gezellig en dankbaar werk, dat ik mag doen met zes mannen in De Binding op dinsdagmiddag en in Het Behouden Huis op donderdagmiddag. Bij de KBO ben ik ook sinds kort vrijwilliger en bestuurslid. Ik maak het maandelijkse infoblad en doe altijd mee met de fietstochten. Op de klaverjasmiddag ben ik met mijn zus Vronie van de partij. Verder werk ik graag in de tuin, fiets ik graag, wandel ik veel met de hond en maak ik wenskaarten op de pc.’

Van wie ben jij d’r ien?

‘Van Dirk Droog en Jantje Horio. Mijn vader is geboren op De Weel (Nieuwe Niedorp) en mijn moeder in Zuid-Scharwoude. Ik ben de zesde uit een gezin van zeven en woon in mijn geboortehuis, aan het water. Dat is tegenwoordig een luxe, maar in mijn jeugd was dat niet zo. Voor het werk er lagen twee vrachtschepen achter ons huis, de Volharding en Catharina. Mijn broers Piet, Jacob en Theo hebben alle drie op de binnenvaartschool gezeten en vervoerden met de boot de streekproducten van de veiling naar steden in Nederland en België. Bij de zeehaven werd terug hout en graan geladen voor Langedijk en omstreken. Vronie, Kees en ik gingen in de vakanties mee en zorgden onder het varen voor de pruttelpot koffie in de roef. Mijn vader was agent van de beurtbevrachting.’

Wat heb je met Dijk en Waard?

‘Alles al ons lief en leed ligt in dit dorp. Ik kende een onbezorgde jeugd. Aan gymvereniging DVV heb ik een mooie herinnering en de gidsen wat in die tijd onwijs leuk was. Later bij De Schelvis naar dansles, dat waren gezellige tijden. En met de Zuid Scharwouder kermis waren vrienden en vriendinnen in huize Droog altijd welkom voor koppie, biertje of potje klaverjassen. Zelfs de vuilniswagen kwam iedere vrijdagmorgen op de koffie met drie mannen. Uiteindelijk toen wij er woonden kwamen er alle weken negen man op de koffie om 09.00 uur ‘s morgens op vrijdag. Ze hadden allemaal hun vaste plek aan de keukentafel. Na 35 jaar koffie in dit huis mocht dat niet meer van de gemeente en kregen ze een eigen onderkomen. Wij kregen samen met mijn vader en moeder een mooi afscheidsfeestje bij De Burg, als dank voor al die jaren koffie.’

Wat is de mooiste plek van Dijk en Waard?

Het Oosterdel en Westerdel waar je uren kan varen langs de mooiste plekjes. Maar het oude stuk Langedijk - de Broekerveiling, de Achterburggracht en de Dorpsstraat - daar heb je ook nog echt het dorpse gevoel.’

Welke herinnering aan Dijk en Waard is je dierbaar?

‘De saamhorigheid op het dorp. Wij hebben onze dochter Simone verloren na een noodlottig ongeval, wat nog steeds niet te bevatten is. De steun die wij krijgen van familie, vrienden en dorpsgenoten is ons heel dierbaar.’

Wat is jouw advies aan de burgemeester?

‘Dat het dorpse gevoel er altijd moet blijven en ook de Zuid Scharwouder kermis. En dat er voor de jeugd ook betaalbare woningen komen.’

Wat is het beste advies dat je zelf ooit kreeg?

‘Wie goed doet die goed ontmoet!’

Wat zouden mensen echt van jou moeten weten?

‘Bezig blijven is de beste therapie en met vrijwilligerswerk maak je mensen altijd blij en word je gewaardeerd.’ 

Wie is jouw opvolger in deze rubriek en wat wil je vragen?

‘Piet van Kleef, jij bent bestuurslid en actief vrijwilliger bij Langedijker Verleden. Elke woensdagmorgen ben jij in De Binding met foto’s en film van vroeger. Ga jij daar voorlopig mee door? Want het is een groot succes!’