Grasaren volop aanwezig in Heerhugowaard: ‘Controleer je dier goed’
HEERHUGOWAARD - Er groeien weer veel grasaren langs uitlaatplekken. In de bloeimaanden - van mei tot september - staat het gras langs de waterkant er vol mee. De weerhaakjes van een grasaar kunnen in de neus, ogen, pootjes of vacht van een viervoeter terechtkomen en letterlijk in de huid kruipen. Dit zorgt soms voor ernstige klachten of ontstekingen. Dierenarts Roseline van Hooff waarschuwt voor de gevolgen.
Door Rosalie Buding
Tijdens het snuffelen kan de grasaar in de neus van de hond terechtkomen en omhoog kruipen. De weerhaakjes van de grasaar blijven dan haken in het kwetsbare neusslijmvlies. Dit irriteert enorm en zorgt vaak voor flinke niesbuien. Van Hooff - die werkzaam is bij Dierenkliniek Heerhugowaard - vertelt: “Wekelijks krijgen wij wel drie tot vier patiëntjes binnen. Dit betekent dat zij een grasaar hebben of dat we dit vermoeden. Vooral honden hebben hier last van, omdat de grasaren makkelijk in de vacht blijven hangen. De aar zit niet alleen vaak in de neus, maar ook in de pootjes, liezen en oksels.” Grasaren komen nooit zelf de huid uit, wat het zo vervelend maakt.
Ingekapseld
Wanneer een grasaar te lang blijft zitten, kan er weefselschade of een ontsteking ontstaan. Dan vormt zich een abces. Van Hooff: “We zien dat grasaren regelmatig zijn ingekapseld in de huid. Dit uit zich in aanhoudende vage klachten; de hond of kat voelt zich niet helemaal lekker. Via CT-scans en onderzoek zien wij vervolgens dat de klachten zijn veroorzaakt door een vastzittende grasaar.” Haar advies is dan ook om je huisdier regelmatig te checken, zeker na een wandeling. “Vooral langharige honden moeten goed gecontroleerd worden. Een regelmatige trimbeurt is daarbij belangrijk, zodat de vacht tussen de pootjes ook lekker kort is.”
Grasaren. Beeld: Pixabay
Bij acute gevallen voert de dierenarts een scopie uit, waarbij de grasaar uit de neus van de hond of kat wordt verwijderd. Maar als het huisdier een grasaar heeft ingeslikt, blijven de vervelende klachten aanhouden. Dit zijn symptomen zoals braken, wondjes of buikpijn. Van Hooff: “Grasaren mogen wel iets hoger op de prioriteitenlijst van de gemeente staan. Het is belangrijk dat mensen goed worden geïnformeerd over preventie. Het zou dan ook mooi zijn als de gemeente gebieden in kaart brengt waar veel grasaren zijn.”
Er zijn verschillende signalen dat een dier last heeft van een vastzittende grasaar, vertelt Van Hooff. “Tranende oogjes, de oogjes vaak dichtknijpen, flapperende oren, vaak likken aan de poot of liezen, schudden met de kop, veel niezen en met de poten over de kop wrijven.”
Ga naar de dierenarts
Negentig procent van de dieren geneest na verwijdering van de grasaar goed en heeft geen last van blijvende schade of littekens. De overige tien procent kan wel vervelende klachten overhouden. Dit zijn bijvoorbeeld mankheidsklachten en constante irritatie als de grasaar in het pootje heeft gezeten. Ook braken, buikpijn en diarree kunnen regelmatig voorkomen als de grasaar in het maagdarmkanaal vastzat. Heb je de verdenking van een grasaar? Ga dan altijd naar de dierenarts, zowel bij acute als chronische klachten.
