Ouderwets genieten op 35ste Houtfestival

Er is voor elk wat wils. Een keur aan muzikanten en artiesten toont in tenten en op podia een palet aan kunsten. En ja, ook is er genoeg te beleven voor de jongste leeftijdsgroepen. Zo kan in de familietent iedereen van 4+ met ‘De magie van Marokko’ om 1 uur een muzikale reis maken. Lekker laagdrempelig ook. “Boerenkool met worst is lekker, maar couscous eten is net iets gekker,” wordt er gezongen. 

Verderop speelt Theatergroep Wirwar op een houten vlonder straattheater van het zuiverste water. Een ruzie tussen een broer en twee zussen over de erfenis wordt op zolder tussen de spullen van hun overleden moeder ‘uitgevochten’ met muziek, mime en acrobatiek. Direct na afloop klinkt er vlak naast gezaag en getimmer en helpen moeders en vaders hun kids met het vertimmeren van pallets. Dubbele betekenis krijgt de poster: werkenbijopstoom.nl

Het Oekraïens trio Conse steekt volksliedjes met elektronische klanken in een nieuw jasje in de tent met de naam Grenzeloos. Buiten op een klein podium zingt een Argentijnse Spaanse flamenco. Immers, flamenco is net als de zon van iedereen. 

Ook niet weg te denken op het festival is het Haarlems Straatorkest. De groep is net zo oud als het festival: 35 jaar. Still going strong spelen ze lekker in het gehoor liggende wereldmuziek. Tijdens het eerste van hun twee optredens springen trompettist Franc Josquin en bandleider Bert van Riel het podium af en brengen in het publiek een ode aan Julia en Joost. “Nee, ze zijn niet pasgetrouwd, je zou het bijna wel denken. Julia is de nicht van Bert,” vertelt Joost. Bij een biertje op een bankje tussen de vele eet- en dranktentjes geniet Rob van het Nederend van het sfeertje.

“Het is relaxt, je kunt zo naar binnenlopen en je hoeft niet net als bij Bevrijdingspop een half uur in de rij te staan.” Hij heeft nog een tip: “Bevrijdingspop zou zo moeten zijn. Niet op een maar vijf podia in de stad. En met bands uit de regio. Is ook een stuk goedkoper.”

Tekst en foto: Willem brand

Video: 023 Haarlem online