De verwachte eindstreep voorbij
HEILOO - De spanning stijgt in aanloop naar de lancering van haar vierde boek. Binnen het zeer toepasselijke decor van drafbaan Wolvega ziet thriller Moordende Paardenrace volgend weekeinde officieel het levenslicht. Auteur Vera Stupenea, die bij het verschijnen van deze krant haar vijftigste levensjaar viert, telt de dagen al af. Een onderhoudend gesprek met de Heilooër schrijfster en tevens columnist van deze krant, aan de vooravond van haar boekpresentatie.
Door Arjan Hoogvorst
Na wat wederzijdse scheefgelopen afspraken biedt het interieur van Herberg Jan een welkome plek, om in alle rust te praten over de totstandkoming van Vera’s nieuwste werk. Na bijzondere thema’s als de escortwereld, dartsport en narcisme in haar eerdere thrillers, loopt in haar vierde boek de glamourachtige wereld van de paardenraces en -handel als een rode draad door het superspannende verhaal. Niet zomaar gekozen, want Vera’s partner is een toonaangevend persoon in de Nederlandse drafsport. “Zodoende heb ik die wereld ondertussen al behoorlijk van binnenuit leren kennen, door regelmatig mee te gaan naar diverse paardensportevenementen. Vandaar in dit nieuwe boek de verwerking van enkele autobiografische elementen.”
Iets met paarden
De eerste ideeën voor dit nieuwste verhaal ontstonden zo’n twee jaar geleden, kort na het verschijnen van Vera’s derde thriller Bullseye. “Mijn partner grapte zijdelings ‘iets met paarden’ en dat vond ik eigenlijk niet eens zo gek bedacht. We zitten er door zijn werk immers dichtbij, dus al snel gingen her en der diverse deuren open voor de nodige research.”
Zo bezocht Vera in allerlei hoeken van het land verschillende mensen uit de paardenwereld, om hen haarfijn te laten uitleggen hoe het allemaal werkt in de drafsport. Want voor wie schrijft, is het zaak zich terdege te verdiepen in de toe te passen thematiek.
Stapsgewijs
Globaal gezegd gaat Moordende Paardenrace over een schrijfster die verliefd wordt op een succesvolle paardenfokker. Daar is gelijk al een nogal treffend autobiografisch element… “Ha ha… tja, je moet toch ergens een bepaald uitgangspunt kiezen hè!”, lacht Vera. “En met die mensen en van alles om hen heen gaan zeer spannende dingen gebeuren, naar gelang het verhaal vordert. Bij het schrijfproces zoals ik dat hanteer, maak ik vooraf een globale tijdlijn die ik stapsgewijs van begin tot einde uitwerk. Al voordat ik echt begin, weet ik al wie de dader is en waarom. Voor mij persoonlijk is het fijn schrijven met toepassing van circa acht personages. Elk daarvan werk ik vooraf helemaal uit op een A4’tje, waarop zoveel mogelijk feiten staan. Met behulp van talloze gele post-its vorm ik een soort structuur van de gebeurtenissen. Denk aan een soort moodboard op de wand van mijn schrijfruimte, of een uitgebreide schematische puzzel zoals je die ook in crime-series ziet. Stukje bij beetje vallen zo haast vanzelf alle stukjes in elkaar…”
Willekeurige locatie
Ondanks die minutieuze opzet werkt Vera niet echt met een vast stramien, wat het schrijven zélf betreft. Ze hanteert bijvoorbeeld geen vaste werkplek en/of tijden, zoals menig collega-auteur dat doorgaans consequent doet. “Door het werk van mijn partner reis ik regelmatig met hem mee. Zodoende kan het gebeuren dat ik zomaar ergens mijn laptop openklap om te gaan zitten schrijven. Dat kan op een willekeurige locatie zijn, of tijdens een intercontinentale vlucht. Net hoe het in een bepaalde fase uitkomt en op welk moment ik de nodige inspiratie krijg. Daarentegen kan ik me thuis soms een weeklang op het schrijven storten, terwijl ik daarnaast verder alleen de sportschool bezoek.”
Intrigerend verhaal
Alles bij elkaar is Vera een jaarlang met het schrijven van haar nieuwste boek bezig geweest. Daarbij hield ze voor het eerst zogenaamde feedback-rondes. “Om de tien- tot vijftienduizend woorden liet ik de geschreven tekst lezen door meerdere mensen met diverse achtergronden en werkterreinen. Ieder van hen had een bepaalde kijk op de zaken, waarmee zij mij telkens een zeer bruikbare terugkoppeling gaven.”
De draverij is voor de meeste mensen een redelijk onbekende wereld. Daarmee vormt Moordende Paardenrace sowieso een intrigerend verhaal, dat de lezer meesleurt in de fascinerende entourage van de drafsport. Een soms tegen het schimmige aanschurende wereld, waarin in heel veel geld wordt vergokt. Neem daarbij iemand die te ver doordraaft qua dadendrang en een slachtoffer maakt, en je hebt een zinderend boek dat je niet zomaar dichtklapt…
QR-codes
Ook nieuw in Vera’s werkwijze zijn her en der in het boek opgenomen QR-codes met informatie. Daarmee biedt zij een extra stuk belevenis aan lezers, waarvan de meesten nog niet zo veel afweten van de drafsport. “Bovendien leest het merendeel van de jongeren tegenwoordig nauwelijks nog papieren boeken. Hopelijk triggeren die QR-codes onder meer deze categorie weer eens een boek te pakken, omdat ook de smartphone nodig is. Zo wordt tevens voor die doelgroep mijn nieuwste thriller een spannende belevenis.”
Levensverwachting
Moordende Paardenrace wordt in het Roemeens vertaald en verschijnt tevens in Roemenië en Moldavië, het land waarin Vera Stupenea opgroeide. “Tijdens Rond mijn geboorte in Rusland woonden en werkten mijn ouders in een industriestad in noordelijk Siberië. Door een plaatselijke, zeer vervuilende nikkelfabriek is de gemiddelde levensverwachting daar slechts 49 jaar. Nog voor mijn eerste verjaardag verhuisden ze mij naar familie in Moldavië. Dus ik mag van geluk spreken dat ik hier in Heiloo nu mijn vijftigste verjaardag vier…”
Moordende Paardenrace is vanaf 29 augustus verkrijgbaar in de boekwinkels en nu al via de bekende boekensites online te reserveren. Zie ook www.verastupenea.nl.
