Battle4Life in Hoorn: hier doen we het voor
HOORN - De vijfde editie van de obstakelrun Battle4Life vindt woensdag 25 en 26 mei plaats in het Julianapark in Hoorn. Woensdag staat een speciale scholendag op het programma en donderdag (Hemelvaartsdag) is het tijd voor de traditionele Battle. De Battle4Life wordt voor en door Pisa, centrum voor leven met en na kanker, georganiseerd. Een battle waarin jong en oud zich inzet voor mensen die met kanker zijn geconfronteerd. Natuurlijk moet deze battle doorgaan, maar er is één probleem: er is een groot tekort aan vrijwilligers. Om te laten zien waarom het doorgaan van de Battle4Life zo belangrijk is, kun je hieronder het verhaal van de familie Huisman uit Hoorn lezen. Hopelijk zorgt dit verhaal ervoor dat mensen zich aanmelden als vrijwilliger bij de Battle4Life.
Door Sandra Ooms
In november 2020 sloeg het noodlot toe bij de familie Huisman uit Hoorn. Een prachtig, gelukkig gezin met twee geweldige kinderen. Frank streed al jaren tegen kanker, maar verloor nooit de hoop en bleef altijd optimistisch, ondanks alle chemokuren en therapieën. Deze hoop vervloog toen hij te horen kreeg dat hij ‘uitbehandeld’ was en niet lang meer te leven had. Nieuws dat insloeg als een bom. Hoe verwerk je dit? Hoe ga je om met dit afschuwelijke en onomkeerbare nieuws?
Warm bad
Femke vertelt: “Mijn grootste zorg ging uit naar mijn kinderen, zij waren nog maar 5 en 7 toen Frank kanker kreeg. Destijds heb ik op school contact gezocht met een maatschappelijk werker en zij verwees me naar Inloophuis Pisa. Na overleg met Matz en Naut besloten we daar een keertje te gaan kijken. We kwamen terecht in een warm bad. De kinderen konden één keer in de twee weken naar ‘kindertijd’, een programma van Pisa. Ze voelden zich daar erg op hun plek en konden praten met andere kinderen die ook te maken hebben met ouders met kanker. Ook deden ze daar leuke dingen, zoals knutselen en buitenactiviteiten.”
Begrip en erkenning
“Eenmaal binnen bij Pisa werd mij duidelijk dat niet alleen de kinderen, maar Frank en ik ook terecht konden. Dit betekende enorm veel voor ons, want iedereen kan wel zeggen dat ze je begrijpen, maar pas als je er zelf mee te maken krijgt, weet je precies wat er allemaal in je omgaat en die herkenning vind je bij lotgenoten. Bij Pisa kregen we het begrip en de erkenning die we nodig hadden. Frank sloot zich aan bij de ‘Herensociëteit’ en kookte één keer in de maand met de andere heren uit de groep een maaltijd. Hij kon in deze groep zijn ei kwijt. Als hij gefrustreerd, boos of verdrietig was had hij een plek om te praten. Ikzelf kon mijn hart luchten bij de ‘Partnergroep’ en kon daar ongeremd alles op tafel gooien, op een plek waar iedereen mij begreep. Ik durf wel te zeggen dat deze loodzware periode zonder Inloophuis Pisa veel zwaarder was geweest en gun iedereen die met kanker te maken heeft deze warme plek. Hier word je echt gezien.”
Piekerboom
Matz (12): “Bij ‘Kindertijd’ kan ik alles vertellen wat ik wil, samen met mijn broertje Naut. We doen ook hele leuke activiteiten met zijn allen. We beginnen altijd met ‘de praatstok’. Dan kun je vertellen wat je wil, dat mag van alles zijn. Dan steken we een kaarsje aan voor iedereen die we willen, daarna gaan we leuke dingen doen. Ook hebben we een ‘piekerboom’ gemaakt. Dat is een boom waar je kaartjes in kunt hangen. Je kunt het kaartje laag hangen als je niet zoveel piekert, maar als je veel piekert hang je hem hoog in de boom, daar kunnen we dan over praten. Als ik Pisa niet had gehad was het minder goed met mij gegaan, want ik kon steeds alles zeggen wat ik wilde, want alle kinderen begrijpen me. Ik heb met mijn vader en Naut zelf ook heel veel geld voor Pisa binnen gehaald, ik kwam hier zelfs mee in de krant, omdat ik tijdens ‘Huis in Actie’ het meeste geld had opgehaald, door het inzamelen van flessen en het verkopen van windmolentjes. Naut verkocht hele mooie mondkapjes. We zamelden wel 7000 euro in, daar waren we heel trots op, mijn vader natuurlijk ook! We wilden dit geld ophalen omdat we het belangrijk vinden dat andere kinderen ook deze hulp krijgen.”
Femke sluit zich hierbij aan: “Ieder kind met een zieke ouder gun ik deze ervaring bij Inloophuis Pisa.” Pisa is er na het overlijden van Frank nog steeds voor Femke, Matz en Naut. De kinderen komen nog steeds bij ‘Kindertijd’ en de ‘Partnergroep’ van Femke is doorgegaan als ‘Nabestaandengroep’. Zo lang als zij willen zijn ze welkom bij Pisa.
In liefdevolle herinnering aan Frank Huisman | 7 mei 1972 – 7 januari 2021
Vrijwilligers hard nodig
Battle4life is niets zonder alle fantastische vrijwilligers die dit mede mogelijk maken. De organisatie is op zoek naar vroege vogels en potige krachtpatsers voor de opbouw op woensdag 25 mei van 7.00 tot 9.30 uur en vooral voor donderdag 26 mei van 6.30 tot 9.30 uur. Woensdag start het afbreken vanaf 14.00 uur en donderdag vanaf 16.00 uur. Wie helpt mee? Aanmelden kan via https://battle4life.nl/vrijwilligers/ of via e-mail: vrijwilliger@battle4life.nl.
