Dominee Pim Brouwer gaat Maassluis verlaten
Wat Maassluis betreft, is het gelijk liefde op het eerste gezicht. Hier gaan we ons thuis voelen, weten Pim Brouwer en zijn vrouw als ze hier in juni 2018 aankomen. Toch gaan zij de stad binnenkort weer verlaten. Begin volgend jaar start een nieuwe uitdaging voor hem in Amersfoort.
Chrit Wilshaus
Voordat Brouwer in Maassluis aan de slag ging, was hij predikant voor de PKN (Protestantse Kerk in Nederland) in Utrecht. Er is een aantal plekken waar hij na de Domstad terecht kan. “Maar Maassluis sprong er voor ons wel uit. Dat heeft ermee te maken dat Maassluis een pittoresk mooi plaatsje is. Vooral het centrum doet me wat. Voordat we hiernaartoe verhuisden, zijn mijn vrouw en ik hier incognito geweest. We hebben toen in De Waker geluncht. Wat dat betreft is het cirkeltje nu rond”, lacht Pim Brouwer, daarmee doelend op de locatie waar dit afscheidsinterview plaatsvindt. “Ik heb altijd veel in de horeca gewerkt, ook in mijn jeugd en was van plan met de Furieade een keertje achter de bar te staan. Door corona kwam dat er niet van. Maar afgelopen Furieade heb ik hier een avondje staan tappen aan de bar. Dat vond ik erg gaaf! In de kroeg heb je de beste gesprekken, althans over het algemeen. Er zit ook iets geks aan de dominee ontmoeten in de kroeg; voor veel mensen is dat niet helemaal gewoon.”
Waardevol
Dat de keuze op hem valt, heeft er volgens hem mee te maken dat de sollicitatiecommissie hoopt dat hij de jeugd erg zal aanspreken. “Ik kwam uit een situatie waarbij ik alleen predikant was en hier zou ik ook met collega’s komen te werken. Dat sprak me erg aan.” In de eerste week dat hij actief is, belt Pim Brouwer aan bij wie jarig is om kennis te maken. De jarigen vindt hij in het kerkblad. “Daarnaast heb ik alle dominees van alle kerken gebeld en gevraagd of ik langs mocht komen omdat ik benieuwd naar hen was. In die eerste weken heb ik zo alle predikanten leren kennen. Als er iets waardevol is aan Maassluis, dan is het dat de kerken hier onderling goed met elkaar samenwerken en hoe groot de gunfactor naar elkaar is. Dat vind ik echt bijzonder. Zo kun je in onze kerk-app prima een advertentie vinden voor iets wat in de Nederlands Gereformeerde Kerk plaatsvindt.” Ook aan het contact met de scholen, bewaart Pim Brouwer goede herinneringen. “Ik heb samengewerkt met de Groene Hoek, waar mijn eigen kinderen op zitten, maar ook met de Regenboog, de Ichtus, het Balkon en de Kindertuin. Dat heb ik als heel waardevol beschouwd. Verschillende scholen benaderde mij om een kinderkerstfeest voor te bereiden. Dat heeft wel heel erg mijn hart gehad; ik denk dat in het werken met jeugd vooral mijn kracht ligt. Tegelijkertijd heb ik ook hele bijzondere momenten gehad rond uitvaarten. Dan heb je vaak mensen onder je gehoor zitten die anders niet in de kerk komen. En wat ik ook heel waardevol heb gevonden en een heel bijzondere plek vindt, is de Voedselbank. In de eerste periode was ik er wekelijks te vinden. Met vrijwilligers, maar ook met klanten, ontstonden soms ook pastorale contacten. Het is een geweldig vangnet voor Maassluis en voor mij was het waardevol om een moment in de week te hebben dat je niet tussen de christenen zit, om het zo maar te zeggen. Graag vermeld ik ook nog dat mijn vrouw altijd met veel plezier vrijwilligerswerk heeft gedaan in de Doorsluizer. Dat was voor haar heel waardevol.”
Jeruzalemspel
“Door corona is het sociale leven heel beperkt geweest. Dat is pittig geweest. De diensten hebben altijd wel doorgang gevonden, ook al was het dan digitaal. Maar een kerk is meer dan enkel de dienst op zondag. Dus heb ik ook steeds gezocht naar manieren om mensen te verbinden. Digitaal of door ontmoetingen in de openlucht. In het begin van de pandemie hebben we bijvoorbeeld met Pasen het interactief Jeruzalemspel gespeeld, waarbij op verschillende locaties in Maassluis QR-codes verborgen lagen. Die konden via raadsels en filmpjes op YouTube gevonden worden. Dat was heel erg leuk. Door corona hebben we ook sneller digitale stappen gezet. Zoals het streamen van diensten.”
Anders gewild
“Ik geloof in een kerk voor alle generaties. Wat dat betreft, ga ik met pijn in mijn hart weg. Ik ben bij ontzettend veel jeugdactiviteiten betrokken geweest. Maar een stabiele kerk, waar alle generaties zich thuis voelen, heb ik uiteindelijk toch niet bereikt. Ik kwam hier op een moment dat het aantal kerkgangers hard terugliep. Dat heb ik niet weten te keren. Als predikant had ik het graag anders gewild, hoewel ik niet weet of dat (wel) realistisch is? Je wil gewoon op zondag een gemêleerde groep mensen kunnen begroeten. Maar ook dat jong en oud(er) elkaar ontmoet. Die afspiegeling van de maatschappij mis ik. Ik heb een ontzettend trouwe gemeenschap maar die vergrijst snel. Soms komt er nieuw bloed bij maar het komt ook voor dat mensen het dan toch niet zien zitten na verloop van tijd. Tegelijkertijd draaien grote evenementen, zoals het kampwerk, nog steeds heel erg goed. Toch hebben we ook echt wel een aantal positieve stappen gezet.” Aan de sollicitatiecommissie in Amersfoort laat Pim Brouwer weten eigenlijk nog niet klaar te zijn in Maassluis. Maar bij het oriënterend gesprek wat hij met ze heeft, blijkt hij de enige kandidaat te zijn.
Orthodoxer
De verbinding tussen de Groote Kerk en de andere wijkgemeentes gaan verder herstellen, weet Pim Brouwer. “Daar hebben we de afgelopen jaren een aantal stappen in kunnen zetten. Ik ben ontzettend blij dat in de Groote Kerk een nieuwe predikant is gekomen. Ik heb er goede hoop op dat hij hier mooie dingen gaat doen. Verder hoop ik dat de contacten tussen de kerken verder worden aangehaald. Dat is ook gewoon urgent. De kerk waar ik naartoe ga, is orthodoxer, veel jonge mensen die nu in de kerk zitten zijn behoudender, en bestaat uit verschillende richtingen; het is bovendien een groeiende kerk met op zondag in twee diensten duizend kerkgangers. Ook is het een nieuw kerkgebouw in een hele jonge wijk. Ik zie er erg naar uit om daar te beginnen, hoewel ik met pijn in mijn hart hier weggaan. Maar sneller dan ik had verwacht.”
Ontzettend veel geleerd
“Ik wil wel zeggen dat ik dankbaar ben voor alle mogelijkheden die ik in Maassluis heb gekregen. Zoals voor de vrijheid om op mijn eigen manier te mogen werken. Met velen, onder andere met collega’s was het prettig samenwerken. Maar vooral wil ik Chris Schreuder bedanken. Hij is een meer traditioneel predikant. Doordat hij de rustige, stabiele factor was, heb ik mij veel kunnen richten op het missionaire en het jeugdwerk. Daar ben ik hem bijzonder dankbaar voor. Ik heb hier ontzettend veel geleerd. Bijvoorbeeld hoe het is om met collega’s samen te werken of in een grote organisatie jezelf te handhaven.” Is hij in zijn rol als dominee gegroeid? “Zeker, bijvoorbeeld op het gebied van samenwerken. Ook denk ik dat ik hier meer geduld heb geleerd. Ik ben iemand die alles graag zelf doet maar dat is niet altijd haalbaar.”
Kerstochtend preekt dominee Pim Brouwer voor het laatst. Zijn afscheidsdienst is op 18 december om 11:00 uur in de Immanuelkerk. Aansluitend is er een lunch. Daar is iedereen die dat wil welkom. “Ik vind het belangrijker nog dat mensen bij de lunch zijn, dan in de kerk.”
