Purmerenders rijden 7000 km naar Gambia met hulpgoederen

Nieuws
Jan Nijhof, Astrid en Hans Willemsen voor de bus, daags voor vertrek naar Gambia.
Jan Nijhof, Astrid en Hans Willemsen voor de bus, daags voor vertrek naar Gambia. (Foto: RodiMedia/NV)

PURMEREND – Afgelopen zaterdag om zeven uur in de ochtend stapten Hans en Astrid Willemsen uit Purmerend samen met huisvriend Jan Nijhof in de volgepakte bus om de lange reis naar Gambia te aanvaarden. Een gevaarlijke reis van 7000 kilometer om dozen vol kleding, schoolspullen en ziekenhuisbenodigdheden af te leveren, inclusief de rolstoelbus zelf. Stress hebben ze niet, lieten ze weten, wel ‘gezonde spanning’.

Vorig jaar juli vertelden Hans en Astrid in deze krant hoe zij zeven jaar geleden, tijdens een vakantie, hun hart hebben verpand aan Gambia. Na een bezoek aan het binnenland die eerste keer, en een confrontatie met de enorme armoede aldaar, stoppen zij hun energie in het verzamelen en uitdelen van kleding, schoolspullen, benodigdheden voor het ziekenhuis etc., en in het lokaal aankopen en uitdelen van voedsel. Elk jaar voor ze afreizen verschepen ze een flinke lading hiervan. Maar dit keer hebben ze alles in de bus geladen en brengen ze het zelf heen, omdat ook de rolstoelbus hard nodig is in Gambia. Met deze bus, geschonken door Breidablick, kunnen kinderen die in een rolstoel zitten weer naar school. 

“We hebben ons heel goed voorbereid”, vertelt Hans. “De bus is helemaal gereviseerd, de banden zijn goed en we hebben vier reservebanden inclusief velgen, dat alles geschonken door Garage Garant uit Purmerend. En we hebben veel mensen gesproken die deze reis ook hebben gemaakt en hun films gezien. Van hen weten we wat er nodig is, wat we tegen komen en ook wat we tegen kúnnen komen.”

De reis van een week of drie gaat eerst door Europa naar Gibraltar waar ze oversteken naar Marokko. Vervolgens gaat de reis langs de kust via Westelijke Sahara, Mauritanië en Senegal naar Gambia. Hans: “Het spannendste is waarschijnlijk de ferry naar Marokko. Bij de controleposten is de kans groot dat de hele bus leeg moet en alles wordt gecontroleerd. Daar moet je wel een beetje geluk hebben.” Westelijke Sahara is ook nog wel een uitdaging. “Daar is momenteel geen regime, het is een stuk niemandsland waar we vier dagen doorheen rijden. De wegen zijn er lastig te volgen in verband met zandverstuiving en er is kans op geen bereik. Maar we hebben een satelliettelefoon mee, met een noodknop, voor het geval dat…”, zegt hij monter. “Bovendien; we zijn alle drie al zo vaak in Afrika geweest, onze ervaring is dat er vooral heel vriendelijke en behulpzame mensen zijn.“

Dan resten er alleen nog de bermbommen in Mauritanië, die het nodig maken vooral niet af te wijken van de hoofdwegen. Maar de drie reizigers staan daar allemaal niet al te lang bij stil, vertrouwend op hun gedegen voorbereiding, en houden hun blik vooral gericht op het doel. “Iedereen in Gambia weet dat we eraan komen, er is zelfs een groepsapp aangemaakt. We kijken er enorm naar uit daar weer te zijn!”

Op 19 februari vliegen de drie terug naar Nederland en daarna doen ze verslag van hun reis.