‘De jaarwisseling is voor mij overleven’

Knallen doen denken aan granaten

“De jaarwisseling is voor mij echt een kwestie van overleven, een gezellige avond zit er beslist niet in,” zegt Davy Oosterveen openhartig. De oud-beroepsmilitair (43) heeft aan de vier missies in oorlogsgebieden het Post Traumatisch Stress Syndroom (PTSS) overgehouden en vuurwerk zorgt voor een herbeleving van heftige situaties.

KAAG EN BRAASSEM - “Mijn hersenen horen geen vuurwerk, wel gevaar met alle ellende van dien,” licht de man uit Kaag en Braassem toe. “De narigheid begint al weken van tevoren. Doffe knallen doen me denken aan het inslaan van granaten. Gelijk vraag je je dan af ‘Wanneer gebeurt het hier’. Bij knallen in mijn directe omgeving voel ik me terug op plekken waar ik liever niet kom.” Davy schaamt zich er niet voor om te vertellen dat hij zich dan ontwricht voelt en daar heeft iedereen in zijn nabijheid last van. “Mijn gevoel van veiligheid is weg.”

Dit jaar heeft Davy ervoor gekozen om naar een rustig vakantiepark in Zeeland te gaan en eigenlijk voelt hij zich daarover een beetje schuldig: “Voor mijn gezin is dit niet leuk. Bovendien kost het geld en op financiële ondersteuning hiervoor hoef ik niet te rekenen.” Toch realiseert hij zich dat veel lotgenoten het slechter hebben getroffen. “Anderen hebben niet de financiële middelen om te sparen en de rust te zoeken. Zij moeten thuisblijven en wachten tot de oorlog in hun hoofd ophoudt.”

PTSS is ingrijpend en zorgt voor de nodige ellende. “Denk aan verslaving waardoor je in de schulden raakt. Zelfdoding komt ook voor, evenals het verlies van je baan en je relatie. Nee, dat laatste heb ik gelukkig niet meegemaakt. Mijn vriendin is bij me gebleven.”

Het verhaal van Davy is geen succesverhaal en in tegenstelling tot veel andere oud-militairen wil hij er wel over vertellen. “Op mijn 17e ben ik beroepsmilitair geworden en dan weet je dat je ook op missie gaat. Maar wat dat inhoudt moet je eerst zelf beleven.” Dat deed hij ook, zowel bij de luchtmacht als de landmacht. “Ik dacht dat ik mijn ervaringen in landen als Eritrea en Afghanistan een plek kon geven. Als je terugkomt van een missie ga je weer hard aan de slag en verdring je je ervaringen. Als je er last van hebt, dan ben je niet ‘missie-gereed’ en dan hoor je niet bij de club.”

In een periode dat Defensie moest bezuinigen nam Davy, na vier missies, afscheid van het militaire leven. “Ik kon wel aan een baan komen, maar je raakte toch in situaties verzeild waarin ik verkeerd reageerde en ziek thuis kwam te zitten. Het schuldgevoel was erg groot, je was gewend om streng voor je zelf te zijn. Het accepteren dat je hulp nodig hebt, is moeilijk.” Na een teleurstellende ervaring trof Davy in een gespecialiseerd centrum een hulpverlener die hem vroeg ‘Wat heb jij nog?’. Hoe ingewikkeld dit voor hem ook was, eindelijk voelde hij zich serieus genomen. Hij is graag in Veteranencentrum de Oude Stomp. “Ik kan hier creatief bezig zijn. Het begrip dat ik hier ontmoet helpt me om het vertrouwen in de mensheid terug te krijgen.”