‘Kip ik heb je’ in barmhartig Pennemes

Algemeen
Ei, ei, wat is deze kip blij met een plekje in de dagopvang van het Pennemes. Zo blij dat er mandjes vol eieren worden gevuld.
Ei, ei, wat is deze kip blij met een plekje in de dagopvang van het Pennemes. Zo blij dat er mandjes vol eieren worden gevuld. Foto's: aangeleverd

ZAANDAM – Het leven is goed voor mens én dier in wijkzorgcentrum Pennemes, al sinds jaar en dag te vinden aan de H. Gerhardstraat/Joachem Kleinsorgstraat. Zo goed dat de ‘knuffelkippen’ liever in het centrum wonen dan hun eigen kippenhok. Zo is er al mening kakelvers eitje geraapt in de ruimte voor de dagopvang. De zijdehoenders gaan daar tegen bedtijd ook het liefst ‘met de kippen op stok’.

“Kijk, er zit er een hier in dit rustige hoekje te dommelen”, zegt Neomi, de weekendreceptioniste. Ze toont een slaperig zwart exemplaar. Dat heeft zich gezellig op een kussentje genesteld dat bovenop de ingevouwen rolstoel ligt. “De kippen horen eigenlijk thuis in onze tuin. Die grenst aan de entree. Ze scharrelen daar vrij rond. Maar komen ook via de openstaande deur rustig naar binnen lopen.”

Blauwepad

In de grote, mooie binnentuin, is het goed toeven voor wie in de herfst van zijn leven is gekomen. Er staat onder meer een volière en aan het ‘Blauwepad’ een fraaie houten kippenhok met grote ren.

Dat het Pennemes honderd procent Zaanse wortels heeft, bewijst de benaming. Zo werd er in 1638 reeds gesproken over ‘Het Jacob Claes Nomespad, oftewel het Blauwe Padt’. De bewoners van het pad stonden niet altijd gunstig bekend. Freek de Jonge schreef in zijn boekje Zaans Veem over de beruchte ‘Blauwe-padders’ voor wie hij bang was. Voor de Pennemes-kippen die aan het Blauwepad verblijven, hoeft niemand echter iets te vrezen.

‘Soppie geven’

“Het zijn lieve beestjes”, zegt Neomi. Mevrouw Tolstra kan dat beamen. Ze tipte de redactie om over de kippen te schrijven. “Ik was daar een keertje en zag dat er twee grote donkere vlekken in de parasols zaten. Ik zei toen tegen de verzorging ‘jullie mogen ze wel eens een soppie geven’. ‘Nee hoor’, werd er gezegd. ‘Dat is de schaduw van onze kippen. Die liggen op de parasol te dutten in het zonnetje.”

De slaapgewoontes van de dieren én hun nieuwsgierigheid brachten de dieren ook naar de ruimte van de dagopvang. Deze is even voorbij de receptie aan de voorkant van het pand te vinden. Als de bezoekers zijn vertrokken, scharrelen de beestjes naar binnen op zoek naar een fijn plekje om de nacht door te brengen. En een ei te leggen.

Eieren rapen

“Op deze foto zie je een kip die op een stoel een ei legt. En een foto van een mandje met eieren die we al hebben geraapt. De kippen leggen goed hoor!”, lacht Neomi als ze het bewijs laat zien. “Al zoeken de kippen nu ook andere plekjes binnen op want iemand heeft ze een keertje weggejaagd uit de dagopvang.” De vraag of je dan ook ‘op eieren moet lopen’ als je de receptie binnenkomt, blijft echter open liggen…

Barmhartig

Goed om te weten: de boeren en vrijwilligers van het Pennemes zorgen voor het welzijn van de kippen. De dieren hebben bovendien alle ruimte en zouden niet dicht bij de mensen komen als ze geen vertrouwen hadden in de barmhartige opvang die kenmerkend is voor het Pennemes. Het verzorgingstehuis heeft een rijke Zaanse geschiedenis die teruggaat naar 1677. 

Ooit is het Pennemes begonnen met zorg voor ‘wezen en ouderen’. De Barmhartige Samaritaan in de gedenksteen in de gevel en hun logo herinnert aan die tijd. En het barmhartig leveren van dagbesteding, verzorging, verpleging en thuiszorg aan mens… én dier.

Het zeer royale kippenhok met ren in de tuin van het verzorgingstehuis.
Knuffelkippen niet voeren a.u.b.