Rijswijk van Twee Kanten: Terug naar Toon

Dear Marc,

Onlangs lazen we het al in onze eigen krant: Rijswijk is op dit moment in de ban van Toon Hermans en René Marquard. Die laatste, bekend bij bijna elke inwoner hier, is een groot bewonderaar van één van de beste cabaretiers die Nederland ooit gekend heeft. Daarnaast weet René dingen van Toon die een gemiddelde fan weer niet weet, verteld in een soort van theatercollege van meer dan een uur over de komiek uit het Limburgse Sittard. Hij doet dit met zoveel liefde en passie dat het net lijkt of Toon ineens weer springlevend is. Mediaman Marquard kan dit als geen ander, en dat zien we vaak al in zijn interviews. Interviews die vrijwel altijd echt en oprecht zijn en waarin hij bovenal zelfs in staat is een vervelende vraag op een vriendelijke manier te stellen. Kom daar maar eens om. Gelukkig houdt Rene het meestal positief. Zoals nu met zijn programma over Toon, waarin hij wordt geflankeerd door pianist Maarten Bakker, die een paar jaar terug de Rijswijk Talent Award van Trias won. 

Tot nu toe speelde de Rijswijker een paar succesvolle try outs in kleine zalen, maar het smaakt naar meer. Dus directeuren van de ‘zogenaamde Kracht van Rijswijk’: Pay attention now en boek als de wiederweerga René voor jullie club. Hij komt graag. Laat hem spelen in de kleine zaal van de schouwburg, de ronde zaal van Welzijn Rijswijk, het podium van het Huis van de Stad en in de tuin van het museum. Jullie publiek is tenslotte ook zijn publiek. Waar Rijswijk meets Sittard. Er lopen hier immers genoeg nieuwe Rijswijkers rond die via René nu op een mooie wijze kennis kunnen maken met het werk van Toon Hermans. Wat jij, Marc?

Beste Frans,

Onze collega Robert kwam ook al met zulke enthousiaste verhalen over deze voorstelling terug op de redactie. Deze week dwaal ik exact een jaar door Rijswijk in mijn functie als journalist, maar ik vrees toch dat de uitnodiging voor deze première alleen bij het échte Rijswijkse journaille terecht is gekomen. Jammer, want wellicht had René er voor kunnen zorgen dat ik mijn mening over Toon een beetje zou herzien. Van de ‘Grote Drie’ heb ik toch meer met beide Wimmen. Kan bewoner ik bijvoorbeeld om het feit dat hij, voor zijn tijd, vlijmscherp kon zijn met een uiterst gemoedelijke glimlach. Sonneveld is, naar mijn mening, de meest veelzijdige van het trio. Toon heb ik altijd een wat wereldvreemde man gevonden. Alleen rond Sinterklaas laat hij me altijd even glimlachen. 

Dat laat natuurlijk niet onverlet dat hij een vakman was en dat laatste geldt ook zeker voor René. Van nature is deze man gezegend met dezelfde pretoogjes als Toon Hermans en als er iemand is in Rijswijk die een Toon-show op touw kan zetten, is hij het wel. Bovendien denk ik dat hij, in een gemeente die gekscherend “Grijswijk” wordt genoemd, in een behoefte voorziet. Zet die schouwburgdeuren maar open. Volle zalen gegarandeerd!