Afscheid Coen Sleddering: ‘Vooral het plezier in de politiek was belangrijk’
Met een erespeld, opgespeld door burgemeester Huri Sahin, nam VVD-fractievoorzitter Coen Sleddering afgelopen donderdag na zes jaar afscheid als raadslid van de Rijswijkse gemeenteraad. Sahin sprak lovend over Sleddering, die pas na zijn pensioen in 2016 een nieuwe carrière begon in de Rijswijkse politiek. “Je moet voor je zeventigste wegwezen, anders ga je de mensen alleen maar vervelen.”
Door: Frans Limbertie
Het zal even wennen voor hem zijn, zeker in het begin. Maar Sleddering zal zich beslist niet gaan vervelen nu hij uit de Rijswijkse politiek stapt. Hij heeft genoeg om handen. Nog meer tijd spenderen met familie, kinderen en kleinkinderen, en dan is daar natuurlijk zijn tweede huis in Frankrijk waar hij samen met zijn vrouw Annemiek regelmatig naartoe gaat. En dat zal straks alleen maar meer worden. We spreken de aimabele VVD politicus in zijn woning in Oud Rijswijk. Hij vindt het er goed vertoeven. “Ik ben gek op het oude dorp, maar ben mij de laatste jaren als raadslid ook meer gaan verdiepen in andere plekken van Rijswijk.” Die kende hij eigenlijk niet zo heel goed, moet hij tot zijn spijt bekennen.
Open Boek
Door collega’s in de gemeenteraad wordt de markante VVD-fractievoorzitter alom gewaardeerd. Hij staat te boek als een echte liberaal, met het hart op de tong. Men prijst hem om zijn directheid. Daar kan hij zichzelf allemaal goed in vinden. “Het klopt. Ik denk wel dat ik een open boek ben”, zegt Sleddering. “In mijn contacten met mensen ben ik inderdaad vrij direct. Vaak kan je aan mijn gezicht al zien hoe het er voorstaat. What you see is what you get! Om wat te bereiken moet je je contacten juist goed gebruiken. Zoek de mensen op, praat met ze. Leer ze kennen, zowel je medestanders alsook je tegenstanders. Het is iets wat ik belangrijk vind in de politiek en wat mij, vind ik zelf, redelijk goed lukt.”
Is dat de VVD mentaliteit? vragen we hem. Hij denkt er even over na en antwoord dan resoluut: “Nee, volgens mij niet specifiek. Het heeft meer te maken met mijn karakter. Heb ik altijd al gehad. Was ook belangrijk tijdens mijn werkzame leven. Eigenlijk niet zo gek als je ziet in welk vakgebied ik werkte.” (Sleddering was voornamelijk werkzaam in de communicatie, F.L.)
Opstandige scholier
De geboren Voorburger weet het zeker: zeggen waar het op staat, dat deed hij al als middelbare scholier. Hij lacht. “Dat heeft me nog vaak wel parten gespeeld, dat eigenwijze. Ik heb een fantastische schooltijd gehad, zonder twijfel, maar door mijn soms ongelukkige en eigenwijze handelswijze er iets langer over gedaan dan gemiddeld. Als mij iets niet beviel, zei ik daar gewoon wat van. Werd me niet altijd in dank afgenomen.” Sleddering noemt zichzelf een ‘stapelaar’. “Via de hbs, mulo en havo kwam ik uiteindelijk op het vwo.” En zo kwam toch nog goed met Coen. Na de middelbare school ging hij richting HBO/HEAO en kreeg vervolgens een succesvol werkend leven met genoeg interessante functies.
Maar na zijn pensionering op zijn 63ste was hij nog niet helemaal klaar. Sleddering zocht nog een echte uitdaging. De politiek trok hem wel, vooral ook omdat hij als lobbyist en communicant die wereld al redelijk goed kende. “Ik ben bewust niet eerder de politiek ingegaan omdat ik vond dat die twee werelden niet waren te combineren” erkent hij.
Geen post als wethouder
Maar na zijn pensionering lag die wereld wel open. Als echte liberaal kwam de keuze voor de VVD dan ook niet een verrassing. In 2014 werd hij campagneleider en fractie-assistent voor de partij om vervolgens door te stoten als fractie-voorzitter en raadslid. Ambieerde Sleddering nooit een post als wethouder in het college? “Nee, beslist niet”, antwoord hij stellig. “Daar hadden wij al de juiste mensen voor. Bovendien was ik definitief gestopt met werken en wanneer ik wethouder was geworden, had ik weer opnieuw moeten beginnen. En daar voelde ik niets voor. Zeker in zo’n job, want wethouder ben je immers 24 uur per dag.” Zijn rol als raadslid en fractievoorzitter vulde hij serieus in, maar moest hem vooral genoegdoening geven. En dat deed het zeker in de afgelopen jaren. “Ik vond het werk bijzonder leuk. De samenwerking met andere raadsleden was altijd goed en hield mij ook scherp. Ik genoot daarvan”, laat hij weten.
Coen Sleddering blijft de Rijswijkse politiek met interesse volgen, maar wel van een zekere afstand. Hoe ziet hij de toekomst voor Rijswijk? “Vergis je niet, dit college staat voor grote uitdagingen die zeker niet makkelijk zullen zijn. De raad zal er ook echt dicht op moeten zitten, want ook hun rol is belangrijk. Het wordt hard werken, maar uiteindelijk komt het altijd wel goed. Ook zonder mij.”
