Nog vier finales voor HCS en dan....?
De tranen vloeiden rijkelijk. Zo groot was de teleurstelling en de pijn bij de hockeyvrouwen van HC Schiedam na de 1-2 nederlaag tegen het eigenlijk al gedegradeerde Zoetermeer.
En dat, terwijl de meiden de punten zelf zo hard nodig hebben om directe degradatie of play-outs te ontlopen. Ze hadden gestreden voor de winst, al even rijkelijk als de tranen kansen gecreëerd en strafcorners gekregen. Het werd niet beloond. “Wat een geweldige inzet”, loofde één van de arbiters hun drive. Complimenten tellen echter niet. “Dat overkomt ons nu al de hele competitie”, is de duidelijke analyse van trainer Kees Wortmann. “Ze werken zich driemaal in de rondte, maar belonen zichzelf niet. Ook vandaag. Weer kansen zat. Zoetermeer komt vier keer in de cirkel en schiet zich naar de winst.”
Geen vrouw overboord. Tot aan de eindstreep wachten vier wedstrijden waarin het een en ander rechtgezet kan worden. Wortmann rekent zich echter niet rijk. Wel wijst hij op het samen-gaan-we-ervoor gevoel. “Ze vormen een vriendinnengroep. Ook als het wat tegenzit. Het is precies zoals vice-captain Ginny Lomans laatst in een interview zei: Schiedam is mijn club. En dat geldt ook voor die andere meiden. Ze doen hun retebest om erin te blijven, maar mocht dat niet lukken dan blijven ze toch bij elkaar.”
Zakken naar de eerste klas is binnen de groep nog niet aan de orde. Anderzijds mag het niet als een ramp gezien worden. “Misschien heeft het ook wel een positieve kant. De club barst van jong talent. Als je die wilt doorschuiven is de overgangsklasse een stapje te hoog. De eerste klasse is een betere leerschool.” Vooralsnog is het zover nog niet. “Als het ons een beetje meezit en we twee van de vier wedstrijden winnen, is handhaven zeker nog een optie.”
