De Navertellers in Huis aan het Water

Wij kennen stuk voor stuk Magere Hein, uit eerste hand

Eddie, Kees, Paul, Rob, Terts en Toon hebben elkaar gevonden als ervaren hemelpoort bestormers. Het ruikt naar Werkteater, Parade, Drs P, NUHR, Peter Faber, Theatergroep Flint, Orkater, Frank Groothoff, Bram Vermeulen, de Bayou Mosquitos, de Sissies en Spetters. Geen wonder – daar komen ze vandaan.

“We kennen stuk voor stuk Magere Hein, uit de eerste hand. En eerlijk is eerlijk – uiteindelijk leggen ook wij het af. Maar tot die tijd laten we ons niet gek maken. Onze instrumenten zijn ons voornaamste wapen.”

Vijf sterren van Adriaan van Dis

Ze zingen en spelen ondanks hun half geheelde botbreuken, chemokuren en pillen het gips van het plafond. Ik keek en luisterde met open mond, en raakte vooral ontroerd. Deze ouwe jongens hebben allemaal de dood in de ogen gekeken en na zo’n ervaring leef je beter. Een getuigenis die ze gul met hun publiek delen. Vijf sterren.

Twee orkestleden hebben een speciale relatie met Monnickendam. Terts Brinkhoff woonde lange tijd aan de Splitshoorn, Rob Boonzajer woont aan de Engelse Hoek.

Is het toeval dat jullie  je landelijke tournee in Monnickendam beginnen?

Terts: “Nee, dat heeft echt te maken met Huis aan het Water. Dat is van een privé-initiatief van Matty en Karin (Hakvoort, red) binnen een paar jaar uitgegroeid tot een landelijk toonaangevende instelling voor kankerpatiënten en hun verzorgers. Opgezet omdat het nodig was. Zo ben ik vroeger ook met de Parade gestart. En zo zijn we ook met de Navertellers begonnen.”

Rob: “Ik ken een oncoloog die zegt: als je toch kanker hebt kun je maar het beste in Monnickendam wonen. Ze komt zelf ook kijken, met haar vader die daar helemaal is opgeleefd. Dus ja, wij vinden het mooi om juist daar onze landelijke tournee te starten. Huis aan het Water maakt de grote zaken van leven en dood verwerkbaar, en dat doen wij ook. En het levert ook iets op, want onze recette laten we daar achter.

OK, dat is duidelijk. Maar toch is doodgaan best een zwaar onderwerp. Denken jullie dat mensen zitten te wachten op een grappige voorstelling?|

Rob: “Ho ho, onze voorstelling is absoluut niet grappig. Maar het blijkt dat er toch veel gelachen wordt. Misschien omdat de dood vaak zó absurd is dat je je lachen bijna niet kunt inhouden. Zeker als blijkt dat je de dood ook nog te slim af kunt zijn. En wij doen dat met muziek omdat we nu eenmaal muzikanten zijn.”

Terts: “Ja, we wilden ook absoluut een gezellige sfeer, waar iedereen zich welkom voelt. Het is bij ons bij wijze van spreken altijd zondagmiddag, met een leuk orkestje, een hapje en een drankje en je mag gewoon meezingen. Of dansen. Vroeger kwam dat heel veel voor, maar ik weet niet of het nog bestaat. Wel in Vlaanderen, daar heet het een jazzke.”

Misschien een beetje persoonlijke vraag, maar hoe oud zijn jullie eigenlijk?

Rob: “Als band zijn we nog geen jaar oud, dus we hebben een hele toekomst voor de boeg. Maar onze jaren .. tja, ik ben 74 en Kees is met 64 de jongste. Dan denk ik wel eens: kind, heb jij wel genoeg levenservaring voor dit onderwerp? Maar goed, hij heeft een dodelijke leverinfectie overwonnen. Dat is wat telt bij ons.”

Terts: “Als je muziek blijft maken tellen de jaren niet. Wat je verliest aan snelheid win je weer aan diepte. We zingen een prachtig lied van Jules Deelder: ‘hoe het is om niks te hoeven, en te zien hoe alles stroomt’. Met die intentie stroomt de muziek vanzelf en dat hoor je er aan af.”

Jullie hebben nu twintig voorstellingen in Amsterdam achter de rug. Zijn er nog dingen veranderd nu jullie het land ingaan?

Rob: “We hebben er weer een potentieel gevaarlijke ziekte bij, maar daar gaan we niet al te diep op in. En we hebben nu een bastuba, dat is mijn nieuwste aanwinst. Verder hangt het erg van de avond af en van de reacties van het publiek.” Terts: “Ja, we hebben het einde iets veranderd. We hadden een ontzettend geestig laatste nummer, van Flip Jansen. Maar die tekst was zo leuk dat iedereen bleef zitten luisteren. Dus nou heeft Eddie bedacht: laten we eindigen we met een dansnummer. Rob: “En laat ik het niet merken dat jullie toch blijven zitten! Dan sturen we Toon op je af!”

Reserveren

Donderdag 11 november 2021
Huis aan het Water, Hoogedijk 7A/7B, 1145 PM Katwoude
Matinee uitverkocht, avondvoorstelling 20.15 uur
Reserveren: via www.stichtinghuisaanhetwater.nl
Meer info: www.navertellers.nl