Op de pijp met... Marian de Kiewit-Vreugdenhil

Algemeen
Afbeelding

Even pauze. Even op de pijp. Bakkie doen, praatje maken. Met en over bijzondere Westlanders. Westlanders met een verhaal. Over Westlandse waarden, en over heden, verleden en toekomst. Deze keer praten we met: Marian de Kiewit-Vreugdenhil.

Tekst: Esdor van Elten / Foto’s: Ton van Zeijl

Het Westland geldt als een streek waar de mensen iets te besteden hebben. Zijn er dus geen armen in Westland? Marian de Kiewit (47) weet wel beter. Zij is vrijwilliger bij Schuldhulpmaatje. “Mensen lijken echt in twee verschillende werelden te leven.” Marian woont met haar man Dennis in ‘s-Gravenzande. Samen hebben ze een dochter Anne en een zoon Dave.

Van wie ben jij er één?

Ik ben er één van Leen en Pia Vreugdenhil uit de Heenweg. Een echt tuindersgezin waar ik de oudste was van vier kinderen. Mijn vader teelde van alles en mijn moeder werkte ook hard mee. En de kinderen ook. Als achtjarige werd me al verteld: “jij kan best chrysanten knoppen’.

Vond je dat leuk?

Als je zo jong bent sta je er niet bij stil. Dan vind je dat gewoon. Later ontdekte ik wel dat ik werken in de tuin niet echt leuk vond en dat mijn toekomst elders lag.

Waar dan wel?

Toen ik jong was vond ik het leuk om spreekbeurten over te schrijven en ‘boekhoudertje’ te spelen. Dus het werd iets in de administratie. Na kleuterschool De Zonnestraal, basisschool Prins Bernhard in Heenweg ging ik naar MAVO ‘t Kruispunt in Naaldwijk. Daar bleek dat de vreemde talen mij niet zo goed lagen, daardoor zagen mijn ouders het niet zitten dat ik de MEAO ging doen. Mijn vader zocht in zijn contacten en vond twee banen waar ik uit kon kiezen. Het werd WEA Accountants & Adviseurs in Naaldwijk. Omdat ik nog leerplichtig was ging ik vier dagen werken en één dag naar school. Inmiddels werk ik al ruim dertig jaar bij WEA Accountants & Adviseurs.


Dat is lang…

Ja, maar het is ook heel leuk. Toen ik begon waren we een team van zeven, nu van 23. Er gebeurt dus genoeg binnen het bedrijf. Mijn werk is ook steeds mee veranderd. Zo houd ik me nu veelal bezig met fiscale aangiften zoals inkomstenbelasting, toeslagen en erf- en schenkbelasting. Ik heb vorig jaar de HBO postbachelor studie persoonlijk financiële planning afgesloten, want inmiddels is adviseren een heel belangrijk deel van mijn werk.

Ik vind belastingen erg ingewikkeld...

Ons belastingstelsel is ook ingewikkeld en er veranderen voortdurend dingenzaken, dus dat kan ik goed begrijpen. Daarom word ik ook geregeld bijgeschoold en krijgen we jaarlijks een update over alle veranderingen. Voor mensen die niet in het vak zitten is dat lastig. Daar zie ik ook een maatschappelijke rol weggelegd voor ons, want we merken dat mensen toch vaak geld laten liggen omdat ze het systeem niet begrijpen.

Westland staat wel bekend als een plek waar geld zit…

Dat zit er ook. Die cliënten hebben we zeker. Als het je mee zit, kun je het zeker goed hebben. Maar er zijn ook zeker mensen met grote geldzorgen en schuldenproblemen. Ik zit sinds 2016 bij Schudhulpmaatje en daar komen we die mensen tegen. En nee, dat heeft niet altijd te maken met gewoon maar ‘hard werken en dan red je het wel.’ Het kan tegenzitten. Je kunt scheiden, je kunt je baan verliezen, of je bedrijf, en dan zit je zomaar in de problemen. Het kan iedereen overkomen.

Toch hoor je ze niet snel…

Nee, schulden zijn een verborgen problematiek. We weten uit onderzoek dat het vaak vijf tot zeven jaar duurt voor mensen met hun problemen tevoorschijn komen. En dat is zonde. Want als je er snel bij bent, is er vaak nog veel te doen om erger te voorkomen. Maar zit je al jaren in de schulden, dan wordt dat veel moeilijker en ben je vaak aangewezen op Schuldhulpverlening.

Hoe komt dat?

Schaamte is een belangrijke factor. Mensen horen vaak alleen de mooie verhalen van anderen. Kijk maar op Social Media. Dan voelt jouw probleem nog meer als falen. Er zijn ook mensen die er gewoon niet aan willen. Die steken de kop in het zand. Er zijn er ook die geen hulp zoeken omdat ze er eigenlijk niet aan willen werken. En nee, dat is niet raar. Mensen met schulden hebben hun hoofd vol, kunnen vaak niet helder meer denken. Nemen makkelijker een verkeerde beslissing. Dat blijkt ook uit allerlei onderzoeken. En tenslotte: schulden brengen ook isolement met zich mee. Er is veel eenzaamheid onder mensen met schulden. Je kunt niet meer mee. Mensen met en zonder schulden leven vaak echt in twee verschillende werelden.

Hoe overbrug je die kloof?

Vanuit de ene kant: door om te zien naar een ander. Interesse te tonen, het gesprek aan te gaan en niet te oordelen. Luisteren, er zijn is genoeg. Je hoeft het niet op te lossen. Vanuit mijn achtergrond, ik ben Christen en betrokken bij de Nieuwe Rank in ‘s-Gravenzande, is dat een stukje naastenliefde. Ieder mens is waardevol, waar je je ook in bevindt. Vanuit de kant van iemand met problemen: ga erover in gesprek. Dat hoeft niet meteen met een instantie. Praat erover met iemand die je vertrouwt. Schulden hebben, vereenzaamt mensen. Erover praten geeft ruimte. Dat hoeft niet alleen als je al in de problemen zit. Juist als je twijfelt of je zorgen maakt is het goed om aan de bel te trekken.


Bijvoorbeeld bij Schuldhulpmaatje…

Dat zou mooi zijn. Ik hoop dat mensen bij ons geen hoge drempel ervaren. Wij zijn geen formele instantie. Onze maatjes luisteren eerst goed en gaan naast de mensen staan om er dan samen uit te komen.

Hoe ben jij erbij betrokken geraakt?

Toen mijn dochter geboren werd, wilde ik wat minder gaan werken, en juist wel wat meer vrijwilligerswerk gaan doen. Zo raakte ik betrokken bij Vitis Welzijn, waar ik bijvoorbeeld ouderen ging begeleiden via de afdeling thuisadministratie. In 2013 werd Schuldhulpmaatje Westland opgericht en ik raakte in gesprek met de toenmalig voorzitter Arie van Dijk. Het resulteerde erin dat ik de drie coördinatoren van Schuldhulpmaatje administratief ging ondersteunen.

Wat houdt dat in?

Bijwonen van coördinatorenoverleg en bestuursvergaderingen, maatjes informeren over actuele wet- en regelgeving, de aanvragen die per telefoon of via e-mail bij ons binnenkomen uitzetten bij de coördinatoren. Verder doe ik allerlei andere werkzaamheden. Heel divers. Bijvoorbeeld het werk rondom de opleiding van nieuwe maatjes. Je start met een e-learning als je maatje wil worden. Daarna volgt een intake met de coördinator. Vervolgens doe je een driedaagse cursus. Verder organiseren we vier keer per jaar een maatjesavond.

Veel werk?

Wisselend door het jaar heen, maar tussen de acht tot tien uur per week schat ik. Voor mij is het een mooie tegenhanger van mijn werk, dat toch ook vaak commercieel en zakelijk is. Zo kan ik met mijn expertise ook anderen helpen. Gelukkig ondersteunt mijn gezin mij daarin. Ze waarderen wat ik doe en zijn bereid me een paar uur af te staan.

Wat doet een maatje?

Wat het woord zegt: optrekken met iemand die schulden heeft. Een luisterend oor bieden. Praktische hulp geven, door bijvoorbeeld na te gaan of iemand nog een beroep kan doen op regelingen, toeslagen en subsidies. Het is handig als je wat weet van financiën, maar het belangrijkste is dat je een klik hebt met iemand. Het doel van Schuldhulpmaatje is om mensen inzicht en overzicht te geven in hun financiën, zodat ze daarna keuzes kunnen maken, aan oplossingen kunnen gaan werken, zoals een schuldhulpverleningstraject. en uiteindelijk weer (financieel) zelfredzaam worden.

Dus het is op te lossen?

In de meeste gevallen wel. Maar het is hard werken, zeker als je in een schuldsaneringstraject zit. Daarom is het zo belangrijk dat je dan een maatje naast je hebt staan. Wij werken altijd vanuit de relatie. Wij zijn er om te helpen, niet om te oordelen. Je moet wel geholpen wíllen worden, want ja, er moet wel iets van een verandering plaatsvinden. Anders blijven de problemen of ze herhalen zich. Schulden hebben ook de neiging om van generatie op generatie over te gaan. Het is daarom enorm belangrijk dat kinderen leren omgaan met geld. Het voorkomen van schulden begint al bij het zakgeld!

Geldzorgen? Of juist op zoek naar mooi vrijwilligerswerk? Kijk op www.schuldhulpmaatjewestland.nl.