Alphense Marit maakt schrijfdebuut met roman ‘Namens mijn vader’
ALPHEN AAN DEN RIJN - Als haar ouders zijn overleden, komt Marit Buur uit Alphen aan den Rijn in de kast van haar ouders aantekeningen tegen van haar vader. Ze wordt geraakt door zijn boeiende levensverhaal en besluit een boek te schrijven. Deze non-fictieve roman verschijnt op woensdag 23 maart onder de titel: ‘Namens mijn vader. De Indische stilte verbroken’.
Robbert Roos
Het zijn spannende tijden. Na twee-en-een-half jaar schrijven en schrappen is het boek eindelijk klaar. De nieuwe roman is het schrijfdebuut van Buur. “Ik heb altijd de drang gehad om te schrijven”, vertelt ze. “Als klein meisje verzon ik al kinderverhalen die mijn moeder keurig voor mij uittypte. Echt veel had het niet om het lijf.” Dat veranderde toen ze een schrijfcursus volgde bij Parkvilla. “Ik leerde veel. Met schrijven kan ik mijn gedachten op een rij zetten. Fragmenten die in mijn hoofd zitten, zijn een geheel als ik ze opschrijf. Dat werkt voor mij erg verhelderend.”
De roman vertelt het verhaal van Eugène Bakker, zoon van een Indische moeder en Friese vader, die in 1930 is geboren op Sumatra. Daar groeit hij zorgeloos op tot het moment dat de Japanners Nederlands-Indië binnenvallen. Eugène wordt samen met zijn moeder en broer opgesloten in een interneringskamp en belandt uiteindelijk in Baros 5. Dit mannenkamp op Java is berucht om de afschuwelijke manier waarop de Japanners de gevangenen behandelen. Jonge jongens als Eugène zijn er ver in de minderheid.
‘Hij had veel te vertellen’
“Mijn vader was een lieve, rustige en intelligente man. Eigenlijk veel te bescheiden, want hij had veel te vertellen”, vertelt Buur openhartig. Tijdens zijn verblijf in het kamp maakt Buurs vader veel ingrijpende dingen mee. Toch laat hij hierdoor zijn verdere leven niet bepalen. Opvallend is dat zij geen enkele getuigenis vond in het archief van één van de jonge jongens. “Zijn levensverhaal verdient dan ook een groter podium dan een paar cahiers in een kast. Het is mooi als op deze manier zijn verhaal verder wordt verteld.”
Het lezen van de verhalen in de cahiers maakte op Buur grote indruk. “Achteraf denk ik dat ik alles liever eerder had geweten. Dan had ik dan meer rekening gehouden met hem en met wat hij heeft meegemaakt.” Al hebben de verhalen haar leven dan veranderd; er is ook het besef dat haar vader haar heeft willen beschermen. “Er staan hele heftige gebeurtenissen in. Toen een van mijn kinderen het wilde lezen vroeg ik hem; weet je het zeker? Toen besefte ik; nu doe je precies hetzelfde als je vader.”
Door het lezen van de verhalen en het schrijven van het boek heeft Buur nog meer bewondering voor hem gekregen. “Hij heeft zijn leven door alles wat er gebeurt is niet laten beïnvloeden. Hij kocht een huisje in Alphen aan den Rijn en kreeg samen met mijn moeder drie dochters. Verder volgde hij een studie werktuigbouwkunde in Delft. Hij hield echt van het leven en is het vertrouwen in de mens nooit verloren.”
Het schrijven doet Buur doorgaans aan de grote tafel in de huiskamer. Soms in het bijzijn van haar gezinsleden, maar steevast met een grote mok thee binnen handbereik. “Ik geniet echt van het schrijven. Tijdens mijn werk aan het boek had ik vaak het gevoel dat mijn vader naast me zat. Dat was heel bijzonder.” Gemiddeld is Buur zo’n twee dagdelen per week aan het schrijven. “Ik heb natuurlijk ook nog mijn gewone werk en mijn gezin. Maar zodra ik kan kruip ik achter mijn toetsenbord.” Een tweede boek staat op de planning. “Ik heb nog volop ideeën voor een vervolg dus ik kan niet wachten om weer aan de slag te gaan.” Titel: Namens mijn vader. De Indische stilte verbroken. ISBN: 978 9493 2440 54 (Paperback) ISBN: 978 9493 2440 92 (eBook) Winkelprijs: € 18,95
