Theo Olthuis (1941-2024) overleden op 82-jarige leeftijd

Door: Kees de Bakker

In de nacht van woensdag 27 op donderdag 28 maart overleed in zijn slaap dichter Theo Olthuis. Theo werd geboren in Amsterdam. Waar hij ook opgroeide en tot 1998 woonde. Daarna verhuisde hij naar Bergen. Hij was onderwijzer in het basisonderwijs en later werd hij dramadocent. Theo schreef vooral gedichten voor kinderen en liedteksten voor onder meer Stef Bos, Gerard van Maasakkers. Willem Nijholt, Lori Spee en Herman van Veen. Hij was betrokken bij Sesamstraat, Koekeloere en Het Klokhuis. Ondanks aanpassingen raakten ze toch jonge kijkertjes kwijt aan Nickelodeon en Veronica, wat hij betreurde. Hij probeerde kinderen te prikkelen met hele korte versjes op muziek gezet door Harry Bannink en Hennie Vrienten. Hij noemde zichzelf een ‘kortebaanschrijver’, vertelde hij aan Hans Brandsma van de Alkmaarsche Courant. Toen de verwoesting van de Ruïnekerk werd herdacht in februari 450 jaar na dato was Theo erbij om een gedicht voor te lezen over de grote invloed die de monumentale kerk heeft op de inwoners van Bergen en de toeristen die er verblijven.

Bundel waar Theo zo trots op was - (Foto: aangeleverd)

Over C.S. van Scheltema schreef Theo uitgebreid in de bij Conserve verschenen bundel Hier scheen ’t geluk bereikbaar – Schrijvers over Bergen – Van Gorter tot Van Dis, het eerste deel in een reeks van boeken over Alkmaar, Bergen, Bergen aan Zee en Schoorl, Groet en Camperduin. In de bundel Hier is zon, zee en zand uit 2018 staan vijf gedichten van Theo, te weten Zand in zee, Kerkje in Groet, Park Meerwijk, Vredeskerkje en Flessenpost.

Golfslag

Theo’s grootste trots was de bundel Golfslag – Gedichten – Over Bergen naar Camperduin, waarin hij dicht over de Ruïnekerk, Het Huis met de Pilaren, Jan van Scorel. Kunstenaarscentrum Bergen, begraafplaats Bergen, Bergen aan Zee, Oude Heereweg, de Hondsbossche, de compositie Canto Obstinato van Simeon ten Holt, het kerkje in Groet en (langs) de Voert. Maar natuurlijk ook de Heerlijkheid Bergen. Inspiratiebron voor talloze kunstenaars. De gedichten van Theo Olthuis vallen op door hun zuiver woordgebruik; zinnen vaak kort en gebald. Golfslag dat in voorjaar 2006 werd gepresenteerd bij de Eerste Bergensche Boekhandel, is voor de lezer een bundel poëzie, waarin hij of zij veel zal herkennen en zeker ook verrast zal worden, vertelt de flaptekst.

Theo op archiefbeeld - (Foto: Archief Rodi Media)

Het lijkt haast vanzelfsprekend dat Ruud Bredewold op 26 maart – met beeldhouwster Pauline Bakker aan zijn zijde – Theo interviewde voor de vijftiende aflevering van zijn rubriek Kopstukken voor RTV80. Als locatie voor het interview had Theo gekozen voor het restaurant (binnen) van het Huis met de Pilaren. De plek waar niet alleen Jacques Brel optrad, maar ook tak val van beroemdheden dineerden er of dronken er een glaasje, zoals S. Carmiggelt en Jany Roland Holst. Peter Brusse en Haye Thomas (slechts een paar dagen voor zijn dood) proostten er met beeldhouwer Nic Jonk op het verschijnen van het boek De uithoeken van Europa. Voor Theo was het ‘om de hoek’ want hij woonde in de Raadhuisstraat waar ik wel eens iets in de bus deed.

Kees de Bakker