Tien vragen aan... Dominique Tromp
Antwoord op de vraag van Tim Bakker: Hoe zorgen jullie ervoor dat de kinderen van nieuwkomers zich veilig en welkom voelen in Dijk en Waard?
‘Iedereen is welkom, dat is het belangrijkste speerpunt bij ons op school. Ongeacht de achtergrond en wat kinderen hebben meegemaakt ontvangen we iedereen met open armen, in kleine groepen in een school waar de leerkrachten zijn opgeleid om te werken met kinderen die een landsverhuizing hebben meegemaakt. Een deel van de hen is gevlucht en een deel is hier gekomen omdat hun ouders werk hebben gevonden in Nederland. Sommige leerlingen zijn nog nooit naar school geweest. Ze mogen eerst even wennen en krijgen de tijd om de leerkrachten en hun nieuwe klas te leren kennen. Daarna gaan ze meedraaien in ons lesprogramma, wat bestaat uit vooral veel taal en daarnaast ook vakken als rekenen, schrijven, creatieve vakken en wereldoriëntatie. De leerkrachten zijn opgeleid om om te gaan met leerlingen die getraumatiseerd zijn en zetten een warm en voorspelbaar leerklimaat neer.’
Wie ben je en wat doe je?
‘Ik ben Dominique Tromp, 34 jaar en ik woon samen met mijn vriend Sven, onze zoon Alex van twee en dochter Leah van negen maanden. Na mijn tijd op het Han Fortmann heb ik de pabo gedaan in Alkmaar en onderwijskunde gestudeerd. Sinds 2015 ben ik locatiecoördinator van nieuwkomersschool De Regenboog aan de Taxuslaan, waar alle kinderen die nieuw zijn in de gemeente Dijk en Waard welkom zijn om Nederlands te leren en te wennen aan ons schoolsysteem. De Regenboog is gestart na de komst van het asielzoekerscentrum in Heerhugowaard. We begonnen met gekregen spullen in een oud gebouw, maar nu zeven jaar later is de school helemaal opgeknapt en hebben we acht groepen met kinderen van vier tot twaalf jaar.
Volgend schooljaar ga ik me richten op het oprichten van een kopklas in Heerhugowaard, een groep voor leerlingen van 12 of 13 voor wie de overgang naar het voortgezet onderwijs net een jaartje te vroeg komt.’
Van wie ben jij d’r ien?
‘Ik ben geboren in de Bomenwijk in Heerhugowaard. Mijn moeder Tineke Hollenberg komt uit Limmen en mijn vader Ed Tromp uit Heerhugowaard. Samen met mijn broer Paul hebben we vanaf mijn vijfde in Butterhuizen gewoond, aan de Gibbon. Destijds was dat het randje van Heerhugowaard; je kon zo naar Intratuin kijken. Met de bouw van de Stad van de Zon is dat heel anders geworden en is Butterhuizen heel centraal!’
Wat heb je met deze gemeente?
‘Ik vind het fijn wonen in Dijk en Waard. Alles is er en ik ben binnen 10 minuten op mijn werk. Ook is het lekker dichtbij de kust, toch wel fijn in de zomer met steeds meer warme dagen.’
Wat is de mooiste plek van Dijk en Waard?
‘Het havenkwartier van Broekhorn, waar ik zelf woon, vind ik echt mooi geworden. De huizen zijn karakteristiek en de haven en de ringvaart geven een leuke sfeer. Je kijkt zo naar de haven van Broek en het Duizend Eilandenrijk. Toen het vorig jaar gevroren had en iedereen op het ijs was, leek het wel een oude ansichtkaart.’
Welke herinnering is je dierbaar?
‘Ik heb een fijne schooltijd gehad op het Han Fortmann, toen nog op de plek waar nu het Hoogheemraadschap zit. Het gebouw was niet om aan te zien maar ik heb er mensen ontmoet die nu nog steeds mijn vrienden zijn. De sfeer was goed en er was veel tijd voor gezelligheid binnen en buiten de school.’
Wat is jouw advies aan de burgemeester?
‘De kinderen op De Regenboog dromen vaak van dingen die voor ons zo normaal lijken; een huis waarbij ze veilig buiten kunnen spelen en een plekje op een school in de buurt. Vaak zijn hun ouders ook erg gemotiveerd om een nieuw leven op te bouwen en bij te dragen in onze samenleving. Ik snap de frustratie van mensen die al lang op een woning wachten, maar ik hoop voor deze kinderen dat er ruimte blijft om in Dijk en Waard een fijn huis te krijgen. Want alle kinderen verdienen een veilige plek om te spelen en op te groeien.’
Wat is het beste advies dat je zelf ooit kreeg?
‘Zorg ervoor dat je voor jezelf kunt zorgen en ga iets doen waar je energie van krijgt.’
Wat zouden mensen echt van je moeten weten?
‘Dat ik vroeger al in het onderwijs wilde werken. Ik ging met mijn moeder mee om de stoeltjes in haar klas (ze werkte op basisschool De Wingerd, nu Boomladder) klaar te zetten en bordtekeningen te maken. Ondanks wat je nu veel hoort is voor de klas staan een prachtig vak. Kinderen zien ontwikkelen geeft voldoening en je geeft iets door voor de toekomst. Ik zou het iedereen aanraden!’
Wie is jouw opvolger in deze rubriek en wat wil je vragen?
‘Bettine Wuite, mijn collega die naast haar werk op school ook betrokken is bij hockeyvereniging MHC. Welke plek heeft hockey in haar leven en in Dijk en Waard?’
