Haarlemse handbiker Sandra beklimt top Val Thorens-berg voor Cliniclowns

Algemeen
De Haarlemse handbiker Sandra beklom de top van een Val Thorens-berg voor de Cliniclowns.
De Haarlemse handbiker Sandra beklom de top van een Val Thorens-berg voor de Cliniclowns. (Foto: Sandra Prins)

COLUMN -  De Haarlemse Sandra, die zelf leidt aan een metabole ziekte en in een rolstoel zit, heeft onlangs de top van een van de hoge bergen in het Val Thorens-gebied beklommen. Dit deed ze per handbike, en voor het goede doel: de Cliniclowns! Aan het Haarlems Nieuwsblad/Rodi Haarlem vertelt ze hoe ze deze pittige maar memorabele tocht heeft ervaren.

“Wat ben ik dankbaar dat ik zo’n ongelooflijk machtig mooi avontuur heb mogen beleven voor de Cliniclowns!” begint Sandra over haar actie. De Alpentocht is een route die je te voet, al hardlopen of al fietsend kunt afleggen met de top van een Val Thorens-berg als eindbestemming. “Ik geef toe: het was zwaar, maar oh zo gaaf! Nadat de HandbikeBattle in Oostenrijk tot twee keer toe door corona was gecanceld, ging ik op zoek naar een alternatief, naar een nieuwe uitdaging. Zo kwam de Alpentocht op mijn pad. Ik schreef mezelf direct in. Gelukkig ging er nog een andere handbiker mee, zodat we dit avontuur samen aan konden gaan.”

17 kilometer na chemotherapie

Dat Sandra uiteindelijk de top zou bereiken, was nog niet zo vanzelfsprekend. “Door mijn metabole ziekte werkt mijn lijf niet zoals het hoort, en maak ik gebruik van een rolstoel en handbike. Mijn spierkracht en de aansturing van mijn spieren wordt steeds minder, en ook neemt mijn energie steeds verder af. Afgelopen april werd ik aan blaaskanker geopereerd en kreeg ik chemotherapie, waardoor ik de maanden erna nauwelijks kon trainen. Dit heeft mij niet weerhouden om voor de Cliniclowns op pure armkracht te handbiken naar de top van Val Thorens, ruim 17 kilometer met meer dan 900 hoogtemeters!”

Het feit dat het voor Sandra de allereerste keer in de bergen was, maakte het avontuur extra speciaal voor haar. “Alles was nieuw, de uitzichten, het bergachtige landschap, echt schitterend. Mijn armen werden tegen het eind wel zwaar en deden wel wat pijn, maar vooral mijn longen vonden het erg moeilijk zo op die grote hoogte. Regelmatig stond ik even stil, om op adem te komen, mijn hartslag naar beneden te brengen, maar vooral om te genieten van waar ik was en dat ik dit kon doen voor de Cliniclowns. Aan het eind was het nog even spannend of ik wel op tijd zou finishen. Niet vanwege de tijd, maar omdat er weercode Oranje was afgegeven, met dreiging van code Rood. De laatste wandelaars werden van de pas afgehaald, maar onder motorbegeleiding kon ik toch de finish halen.”

Steentje bijdragen

Voor Sandra was er nog een extra reden om mee te doen. “Door corona en mijn persoonlijke situatie werk ik al even niet meer als vrijwilliger in het verpleeghuis, maar wat mis ik het werk daar! Juist daarom voelt het goed op deze manier een steentje te hebben kunnen bijdragen, samen met alle mensen die mij steunden met een donatie aan de Cliniclowns. Nu kunnen die bij nog meer zieke kinderen, gehandicapten en dementerenden een mooie glimlach op het gezicht toveren!” 

Sandra kijkt terug op een onvergetelijke ervaring. “Ik heb enorm genoten. Wat wás het goed geregeld, echt een superorganisatie en geweldige vrijwilligers! Iedereen enorm bedankt voor alle steun en hulp voor het mogelijk maken van dit superavontuur en het steunen van de Cliniclowns.”

Cliniclowns: ook doneren?

Uiteindelijk heeft Sandra 1570 euro opgehaald. Help jij me mee de Cliniclowns te steunen? Doneren doe je via www.cliniclowns.nl/steun-ons/doneren.