Huttenbouwen in de eigen tuin is dit jaar iets minder populair
ALPHEN AAN DEN RIJN - In verband met de coronamaatregelen was het volgens de organisatie van de Alphense Stichting Huttenbouw niet verantwoord om een groot evenement met 600 kinderen en 60 vrijwilligers te organiseren. Ook omdat de stichting buiten de boot valt met het aanvragen van staatssteun werd er vorige week – net als vorig jaar – een “in je eigen huis of tuin” versie georganiseerd. Was dat vorig jaar nog een succes, ditmaal viel het aantal deelnemers erg tegen.
Rob Langerak
Daarom rijdt er dit jaar geen camper van Huttenbouw on Tour door Alphen en andere kernen rond om dagelijks een videojournaal te maken. Volgens bestuurslid Iris Rood is dit te kostbaar, omdat er geen inkomsten tegenover staan. “Wel hebben we op donderdagavond een live-stream met een discoshow voor de deelnemers” vertelt Iris.
“Op je vingers slaan hoort erbij, dat is traditie”
“Wij hebben stroom in de hut en kunnen daar dus naar de disco kijken. Wel moeten wij uitkijken met dansen” zeggen de zes bouwers van een hut in Koudekerk aan den Rijn. Die valt al van ver op dankzij een groot oranje dekzeil. “Dat was eigenlijk niet de bedoeling, maar we moesten wel, omdat het zo hard regent en het op deze manier droog blijft” vertellen Suus de Rooij (7), Isa van Dolder (10), Maud (10) en Zoë (7) van der Vliet, Amber Groos (5), Quincy (10) en Brycen (8) Beintema. Die vindt het als enige jongen in de groep best te doen met al die meiden om zich heen.
Dat het eigenlijk een echte meisjeshut is, valt bij binnenkomst meteen op. De vloer is netjes en nergens is een papiertje of andere rommel te bekennen. Van spijkers is zelfs een kapstok gemaakt, waaraan keurig op een rijtje enkele rugtassen hangen. Een bak met de resterende spijkers en voldoende gereedschap duidt erop dat de bouwvakkertjes (meest vriendinnen van elkaar) op dinsdag nog niet helemaal klaar zijn. “Kijk, daar lekt het nog een beetje, dus dat moeten we nog fiksen” zegt Suus, wijzend naar een van de zijkanten. Isa vertelt dat ook de trap naar het dakterras op de bovenverdieping nog niet stabiel genoeg is. “Het is echt een uitdaging om weer veilig beneden te komen, maar dan helpen wij elkaar, want dat deden we ook toen die trap er nog niet was” legt zij uit.
Quincy en Maud melden zonder schaamte, dat zij zich bij het bouwen het meest met de hamer op hun vingers hebben geslagen. “Echt dat je denkt van au, maar dat hoort er een beetje bij, dat is traditie” laten zij weten. Zij vertellen ook dat Marcel, de vader van Maud en Zoë het hout heeft geregeld en dat ze zomaar in het wilde weg zijn gaan bouwen.
‘Daar lekt en moeten we fiksen’
Vijf van de zes hebben eerder al aan de echte bouw in het huttendorp op het grote veld meegedaan. “Dat is natuurlijk nog veel leuker dan dit, maar het kan helaas niet anders.”
Daarom hebben deze week wel koekjes, snoep en boterhammen, maar geen ‘bouwvakkersmenu’. Ook blijven ze na de disco niet in hun hut slapen. “De tuinhut is daarvoor te krap en ook niet bewaakt” zegt Isa.
Ze gaan op woensdag en donderdag nog wat meubels maken en de hut met slingers versieren.
“Geverfd wordt er niet, dat geeft teveel rommel in de tuin. Ik geef ze wel stoepkrijt” laat vader Marcel weten. Hij hoopt dat er in 2022 weer een normale huttenbouw kan worden gehouden. Over de locatie daarvoor is de organiserende stichting nog in overleg met de gemeente.
