Arie en Sylvias lopen deel Pelgrimsroute
Arie en Sylvia van der Meer liepen een groot deel van de Pelgrimsroute, die van Camino San Salvador en Camino del Norte, als Pelgrims, wandelaars. Op 20 augustus ontvingen ze de Pelgrimszege en een stempel in hun paspoort. Dit was vorig jaar. Op 6 april jl. gaven ze van hun belevenissen een presentatie in het Muziektheater.
Door Cornelia Molendijk
Met de trein reden ze naar Montparnasse. De eerste dag begon al goed, het regende pijpenstelen. In de Alberge (herberg) genoten ze van mooie muziek en ze liepen een smal paadje slingerend langs bergdorpen en koeien in de wei. Ze benadrukten dat ze zich klein voelden in de natuur. De route voerde naar een heuveltop met een kruis erop. Een mooi plaatje kregen we te zien van een ezel tegen een achtergrond van bergen. Terwijl ze afdaalden van de Leon, 800 meter hoog, werden ze overweldigd door de prachtige uitzichten. Uitgestrekte eucalyptus bossen, overal waar ze liepen roken ze de eucalyptusgeur.
15 kilometer klimmen
Naar Salvador moesten ze 15 km. Klimmen over keien en grindpaadjes. Een ander pad voerde naar beneden, 1568m. Afdalen is lastiger dan klimmen. Vijf kilometer verderop was er een Alberge, onbemand, maar er was bladerdeeg en gehakt, zo konden ze zelf een maaltijd verzorgen. Ze sliepen in een Alberge de Pellegrino’s in een universiteit. Allemaal op een rijtje , de bedden, maar kuisheid was de bedoeling, niet bij elkaar slapen. Ze moesten schuilen voor de regen. Een dorp leek dichterbij maar dat viel tegen. Ze krijgen een certificaat in de Kathedraal. De Pelgrims zijn op weg naar Santiago de Compostella.
Mooie foto’s
Wat maakten ze een mooie foto’s. Van schilderachtige kerkjes, prachtige luchten, fantastische doorkijkjes en de kustlijn langs de bergen. In de verte de Golf van Biskaye. Een visrijk gebied- het eten is geen straf. Ze zijn hier nu als Pelgrim voor de derde keer. Wat is het een mooi, groot land. Op een helling zien ze schitterende dennenbomen. Ze verlangen naar beslagen glazen met koele witte wijn. Hoe verder ze komen, hoezeer er sprake is van zelfreflectie en innerlijke gedachten over het geloof. Van een priester kregen ze hierover een mooi verdiepend verhaal. Helaas te lang voor dit artikel. Op de akkers is te zien dat het graan al is geoogst. Opvallend zijn ook de graanschuren (Horreos.) van 3 t/m 10 meter lang.
We moeten een stukje overslaan en zijn nu in de Kathedraal Santiago de Compostella. Daar waar het beroemde grote, zilveren wierookvat soms door de kerk zwaait. Vooral na betaling van 350,- dan zwaait het wat vaker. Hoofdzaak is het, dat de Pelgrims hun tocht hebben volbracht, ze zijn er dankbaar om en dat een groot publiek hiervan mocht meegenieten.
