Kleintjes in het Groot: ‘Gewoon oppakken wat je tegenkomt en waar je energie van krijgt’

door Bianca Mokkenstorm

Zo vlak voor de Nationale Monumentendag leek dit Kleintje mij wel toepasselijk om nader te onderzoeken. Verwachtingsvol rijd ik naar de Bruidsbogerd. Pal onder de Snelbinder word ik met open armen ontvangen door Anneke van Vliet (”Puur toeval hoor, ik ben echt geen eigenaar van de Vlietwoning. De naam van de boerderij is afgeleid van het watertje de Vliet”).

In de historische Kleine Stal doet Anneke (74) haar verhaal. “Als oudste van 9 kinderen had ik niet de mogelijkheid om door te leren. Ik heb mijn ouders geholpen in de tuin. Met veel plezier hoor, maar eigenlijk had ik graag een winkel begonnen. Later heb ik nog wel een ondernemersopleiding gedaan, maar een eigen zaak is er nooit van gekomen. Mijn man was manager in de tuinbouw en vaak op pad, ik was bezig met ons gezin.”

Niet achter de geraniums

Toch heeft Anneke haar wens deels waargemaakt: “Ik heb jarenlang met veel plezier bij Petri Kado gewerkt. Toen Petri de deuren sloot kon ik aan de slag bij Jens Valk en zat toen in de Gemeenteraad. Toen ik in 65 jaar werd kreeg ik een ander leven. Ik werd 65, stopte met werken, maar vond al snel een nieuwe invulling van mijn tijd. Ik ben nu eenmaal geen type om achter de geraniums te zitten. Op dezelfde dag dat ik voorzitter van de Senioren Adviesraad werd kreeg ik de diagnose dat ik ernstig ziek was. Ik heb toen even gas terug genomen. In 2017 heb ik de Seniorenraad Westland opgericht.”

Naast het voorzitterschap in de Seniorenraad wilde Anneke ook eens wat anders. Het werd Stichting Boerderij de Vlietwoning. “Dit is de oudste boerderij van het Westland, er werd al in de 12e eeuw over gesproken. Er hebben zoveel mensen en dieren in geleefd, het is echt Westlands cultuurgoed. Ik vind het belangrijk dat zo’n historisch gebouw bewaard blijft, dus stop ik daar graag mijn energie in. Toen ik als vrijwilliger startte was ik de enige vrouw, maar sinds we met De Dorsvloer Curiosa zijn begonnen, zijn er meer vrouwen bijgekomen. Gaandeweg wordt de Vlietwoning steeds levendiger.”

De Hooimeid

Anneke is blij met de horecagelegenheid De Hooimeid: “Dat is echt een aanwinst. Sinds de opening is er beduidend meer reuring op ons erf gekomen. Veel bezoekers van De Hooimeid worden nieuwsgierig naar de Vlietwoning en maken graag de oversteek naar ons gebouw. Om er een kijkje te nemen, of iets te kopen bij De Dorsvloer. Zowel de belangstelling als de extra inkomsten zijn zeer welkom.”

Vandaar dus ook het Kleintje in Het Hele Westland, vertelt Anneke: “We kunnen extra support van vrijwilligers heel goed gebruiken. Iedereen die een paar uurtjes over heeft is welkom, want er zijn allerlei klussen te doen. Mijn advies is simpel: pak gewoon iets op wat je voor de voeten komt en waar je energie van krijgt. Dat doe ik zelf ook. De ene keer sjouw ik met cement, de andere keer geef ik een rondleiding of maak ik de notulen van een vergadering. Ik vind die afwisseling heerlijk!”

Glazen overkapping

Al is een groot deel van de Vlietwoning inmiddels hersteld van de grote brand in 2009, er staan nog diverse grote restauratiewerkzaamheden op het verlanglijstje, aldus Anneke. “Bovenaan dat lijstje prijkt een glazen overkapping van het woonhuis. Dat gebouw is heel kwetsbaar en erg vochtig. Zo’n glazen beschutting zou een uitkomst zijn. We hebben er al heel goede ideeën over. Het Westland is the place to be als het gaat om experts in glas, water en lucht, dus ik heb er goede hoop op dat die overkapping er gaat komen!”