Met de Texelse boot naar AZ: de lange route van Kasper Boogaard

Tekst: Cas Broxterman

Stel je voor, je speelt in de AZ Jeugdopleiding en komt van iets verder weg. Om ervoor te zorgen dat je niet van ‘s ochtends vroeg tot ‘s avonds laat op pad bent, denkt de club graag mee. Zo zit de Texelse Kasper Boogaard doordeweeks in een gastgezin. We gingen op maandagochtend in alle vroegte met de middenvelder van AZ Onder 17 mee: van Den Burg naar school, van school naar het AFAS Trainingscomplex en van daaruit naar het gastgezin. 

Het is maandagochtend in Den Burg. Het begin van een lange dag. Kasper staat om kwart voor zes naast zijn bed om een koude douche te nemen, te ontbijten en zijn tas te pakken. Om half zeven moet hij op de boot zitten, anders is hij niet op tijd voor school. Een uur later gaat de trein van Den Helder naar Zaandam. Dan gaat hij vanaf het station met de bus naar het Sint Michaëlscollege. Daar zit hij in het examenjaar van de havo. Aan het einde van de schooldag pakt hij de bus naar het AFAS Trainingscomplex voor een training met AZ Onder 17.

Voorheen moest hij na deze volle dag de omgekeerde weg naar Texel volgen. Maar sinds zijn tweede jaar in de AZ Jeugdopleiding loopt de route anders. “In AZ Onder 13 merkte de trainer rond december op dat ik vaak wat vermoeider werd, naarmate de week vorderde. Zo rond donderdag, vrijdag, merkte ik dat inderdaad ook. We hebben samen met de club gekeken naar een oplossing. Zo ben ik terechtgekomen in een gastgezin.”

AZ kiest er bewust voor om spelers van verder weg bij een gastgezin onder te brengen. “We bieden ze een zachte landing”, zegt Hoofd Topsportbegeleiding Bart Heuvingh. “Dat kan grofweg op twee manieren: in een gastgezin of door huisvesting op de club. Wij als AZ kiezen voor gastgezinnen, omdat ze dan a) niet constant op de club zijn en b) kan je met het gastgezin de warmte van een gewoon gezin bieden. Je komt terecht bij mensen die de alledaagse dingen met je kunnen bespreken, je helpen met je leefstijl en zorgen dat je ver van huis minder eenzaam bent. Zo is Yukinari Sugawara ooit via ons in een gastgezin gekomen, maar ook spelers als Thijs Oosting en dus Kasper.”

In de zoektocht naar een tweede thuis voor Kasper kwam AZ uit bij de ouders van Jasper Hartog. Zij lazen hierover en boden zich aan bij de club. Jasper woont met zijn gezin in Alkmaar en zit ook in Zaandam op school. Jasper en Kasper spelen al jaren samen in de AZ Jeugd. Ze reizen doordeweeks vaak samen van en naar school. Na de les melden ze zich dan samen bij AZ Onder 17.

“Ik kende natuurlijk wel de ouders en broer van Jasper door de wedstrijden”, vertelt Kasper. “Maar toch is het even wennen om bij hun thuis te komen ’s avonds, samen te eten en daarna huiswerk te maken of op de bank te zitten. Na een tijdje is dat gewoon normaal en voelt het als een tweede thuis.”

Mede door voor een gastgezin te kiezen, heeft Kasper mooie stappen kunnen zetten in de AZ Jeugdopleiding. Hij tekende afgelopen zomer een driejarig contract in het AFAS Stadion. Verder is hij een van de aanvoerders van AZ Onder 17 en komt hij uit voor Oranje Onder 17.

“Het leven in een gastgezin helpt mij enorm bij mijn voetbal en school. Ik heb meer tijd om aan mijn huiswerk te zitten, kan meer rusten en langer slapen. Dat helpt natuurlijk allemaal bij mijn voetbal”, stelt Kasper. Dat sluit aan op de visie van AZ, want het doel is om ervoor te zorgen dat een speler zich maximaal kan ontwikkelen. Factoren zoals zijn omgeving, hoe ver het rijden is, zijn daarin heel belangrijk. Vandaar dat AZ altijd op zoek is naar gezinnen die onderdeel willen uitmaken van de gastgezinpoel. Daarmee wordt de keuze voor spelers die van verder weg komen breder.

Heuvingh: “We hebben geen strak schema waar een gezin aan moet voldoen, maar mikken op personen die op fietsafstand wonen en iets met sport hebben. Verder geldt vooral: gezinnen kunnen heel divers zijn. Wij willen dus graag een gastouderpoel die ook heel divers is.” 

Zodra besloten is dat een speler in een gastgezin moet, wordt gekeken met welk gezin de speler de beste klik heeft. “Dat doen we in eerste instantie aan de hand van de wensen van de speler. Vervolgens zitten er ook periodes van wennen bij voor zowel de speler als het gezin. We helpen in het begin met kennismaking, integratie en het inrichten van de kamer, maar we proberen de speler op den duur zelfstandiger te maken. Dat past ook binnen de visie van AZ: spelers helpen om het maximale uit zichzelf te halen. We richten de omgeving zo in dat we de kans vergroten dat ze in AZ 1 komen.”