Nu ereplaats voor De Freule in Theater Castellum
ALPHEN - Na ruim twee jaar maakt De Pauw van Castellum komende maandag plaats voor De Freule. Beide textielkunstwerken zijn gemaakt door kunstenaressen van Treffend Textiel, een Alphens textielcollectief
Door Marieke Roggeveen
Op verzoek van Marcel ’t Sas, directeur van Theater Castellum, hebben de tien textielkunstenaars van Treffend Textiel in zes weken tijd een nieuw textielkunstwerk gemaakt. Aanstaande zondag 21 april neemt De Pauw afscheid tijdens een dansvoorstelling van Gouden Dans in Castellum. De Freule zal dan haar plaats alvast innemen, maandag wordt ze officieel onthuld bij de ingang van het theater.
‘Als vanzelf werd het een freule, vanwege de chique uitstraling’
“Een ereplaats”, vindt Fanda Surink-Zandbergen (72), projectleider van Treffend Textiel. “Ruim twee jaar heeft De Pauw hier mogen schitteren, en nu mag De Freule hier staan en iedereen vriendelijk welkom heten.” Treffend Textiel is opgericht in 2008 en bestaat uit tien creatieve vrouwen die met passie textiele materialen tot textielkunst in twee- en driedimensionaal vormen verwerken. “Toen we het verzoek kregen om een nieuw textielkunstwerk te maken, hebben we eerst nagedacht over het ontwerp”, vervolgt de projectleider, “daarna maakten we een plan van aanpak. We wisten al snel dat het een vrouw moest worden. Later werd dit als vanzelf een freule, voornamelijk vanwege de chique uitstraling. De samenwerking verliep prima. We hebben zowel collectief als ieder afzonderlijk aan De Freule gewerkt en geleidelijk aan werd het ontwerp steeds verder opgebouwd.”
Stofnesten
Willemien Moerman (75) heeft het hoofd, de gouden muiltjes, en de vogel in de hand van De Freule gemaakt. “En ook nog heel veel kleine kopjes, gezichtjes, op de rok.” “Hoe meer je kijkt, hoe meer je ziet”, verklaart Marina de Mol (72), “er zitten zoveel details in verwerkt, allemaal gemaakt van hergebruikte materialen: stukjes stof, kralen, vilt, restjes wol, antiek kant… maar ook bijvoorbeeld goudgalon.” “Wij verzamelen echt van alles”, vult Coco Bouwmeester (75) aan, “dit bewaren wij in onze werkruimtes, ook wel ‘stofnesten’ genoemd, vanwege de vele lapjes stof die hier zijn opgeslagen.”
‘’Kroontje en glinsterstaartveren van De Pauw nu bij De Freule’
Het fijne van het textielcollectief vindt Surink dat je met elkaar dezelfde passie deelt: “Dat je iets maakt en dit met elkaar kunt delen. Hierdoor inspireer je elkaar ook. Ik kan mij nog steeds verwonderen hoe iets heel anders uit je handen kan komen, dan je vooraf in je hoofd had. Weet je wat ook zo wonderlijk is? Dan ben je nog volop bezig met iets, en heb je soms nog allerlei nieuwe ideeën in je hoofd, en dan voel je opeens: het is af.” Dat was ook zo met De Freule, zegt Surink. “Zij is gewoon af: alles klopt: de kleuren zijn mooi op elkaar afgestemd, de verhoudingen zijn goed, en overal zijn leuke details verwerkt.” Kortom: de Freule is een theaterwaardige beschermvrouwe van theater en textielkunst geworden, aldus de kunstenares. “Wie haar goed bekijkt, kan er allerlei mooie voorstellingen en verhaaltjes bij verzinnen. O, en weet je waar we ook op hebben gelet? Dat er voldoende te schitteren valt. Als ‘s middags de zon schijnt, weerkaatst het zonlicht via de ruit precies op De Freule. Daarom hebben we haar ook het kroontje en zeven glinsterstaartveren van De Pauw doorgegeven. Ook zijn er heel veel pailletjes in haar kostuum verwerkt, zodat De Freule de komende jaren gracieus kan schitteren op haar ereplaats in Theater Castellum.”
