Poëtische paddenstoelen: ‘Sprookje van de natuur’
BOSKOOP - Een sprookje! Wegdromen bij de tranende franjehoed en het satijnvezelkopje. Mijmeren bij het elfenbankje en de roze berkenrussula. Een paddenstoelenexcursie is als poëzie. Soms lieflijk als het plooirokje, soms angstaanjagend als de dodemansvingers. Al vond jongste deelnemer Jens (2) de ‘grote paddenstoel rood met witte stippen’ het allermooist.
Morvenna Goudkade
Het is zaterdag gelukkig droog en prima weer voor een paddenstoelentocht. Die wordt gehouden in het Gouwebos, tussen Boskoop en Waddinxveen, een initiatief van IVN Alphen aan den Rijn. De Boskoopse natuurkenner Hans van Dam (78) is organisator, hij wordt bijgestaan door paddenstoelenspecialist Lia van der Sandt. De deelnemers komen uit de hele regio, zo blijkt. Niet alleen uit Boskoop en Alphen, maar ook uit Gouda, Leiden, Den Haag en Amstelveen. Allemaal willen ze op paddenstoelenspeurtocht.
‘Regen en hoge temperaturen zorg voor veel paddenstoelen’
De kleine Jens Lodder (2) blijkt de jongste deelnemer. Samen met papa Niels (34) en mama Daniëlle (33) is hij uit Alphen gekomen. Daniëlle volgt het IVN op Facebook. “Toen zag ik deze excursie, leuk om te doen met zijn drietjes.”
De gidsen hebben de tocht voorbereid: enkele dagen eerder is de route ‘voorgelopen’. “Ik ben heel enthousiast, we hebben zeker 30 soorten gezien”, vertelt Hans van Dam. “Er is veel regen gevallen, in combinatie met relatief hoge temperaturen, dat zorgt voor een rijke variatie aan paddenstoelen.” De Boskoopse natuurfotograaf Herman Schoemaker heeft ook een flinke bijdrage geleverd, zegt Van Dam. “Hij heeft ons sommige zeer interessante plekjes laten zien, die hadden we anders niet snel gevonden.”
Het betekent af en toe flink struinen door het ruige bos, van de paden af, door het struikgewas. De gidsen doen dat met kleine groepjes. Suze (24), uit Den Haag, en Joris (27), uit Leiden, komen opgetogen het dichte bos weer uit: “Die dodemansvingers zijn echt heel bijzonder”, vindt Suze. Ze laat een foto zien van paddenstoelen die als zwarte gekromde vingers uit de aarde steken, best een beetje luguber, beaamt Suze.
Lia van der Sandt laat intussen het gezelschap de oranje stropharia zien. “De laatste jaren is er een verschuiving merkbaar in de soorten paddenstoelen die we aantreffen”, vertelt de deskundige. “Door de klimaatverandering zien we nu soms soorten uit het middellandse zeegebied, die zijn hier nieuw. Ook verdwijnen er soorten, die zitten dan op de grens van hun areaal.”
Carla en Frits Moulijn luisteren geboeid. Ze wonen in de buurt en lopen vaak in het Gouwebos. “Wij komen hier bijna dagelijks. Wij hebben ook al heel veel paddenstoelen gezien.” De wandeling gaat weer verder. We passeren inktzwammen, hertenzwammen – als een klein hertengewei – en de roze berkenrussula.
Dan is er weer een hoogtepunt: een groepje prachtige vliegenzwammen, oftewel: de paddenstoelen ‘rood met witte stippen’. Kleine Jens loopt met papa en mama mee het bos in. Gids Hans van Dam weet het plekje. De kleine man vindt het prachtig. Alleen kabouter Spillebeen ontbreekt. Na de ‘kabouterpaddenstoelen’ gaat de familie Lodder weer op huis aan, want nog mooier wordt het niet voor Jens en hij is best een beetje moe.
De rest van het gezelschap wandelt terug langs poëtische paddenstoelen als de sierlijke franjehoed en de slanke trechterzwam. Het was een mooie tocht, vinden enkele dames. Ze gaan nog met elkaar pompoensoep eten, want ook dat hoort bij de herfst.
De beide gidsen worden bedankt voor hun diensten. Zelf hebben ze ook genoten. “Paddenstoelen zijn toch een beetje het sprookje van de natuur.”
