Column Joke Ballijns kijkt rond in Schiedam: Alleen maar afscheid nemen

Voor mij begon het met een uitnodiging voor de viering van de 60-jarige huwelijken in Schiedam, destijds ingesteld door Cor Lamers om deze jubilarissen twee keer per jaar te verrassen op het Stadhuis. Traditiegetrouw wordt er een enorme bruidstaart aangesneden door hem en zijn vrouw, maar treedt ook Imca Marina op. Dit jaar hadden 13 jubilarissen gehoor gegeven aan de uitnodiging, er waren er natuurlijk meer, maar na 60 jaar lief en leed, zijn feestjes voor sommigen net een brug te ver. Maar de drukte dit jaar was er niet minder om, normaliter zijn er een of twee kinderen bij voor begeleiding, maar als er een familie met acht personen komt, wordt het toch een beetje passen en meten, maar het is gelukkig gelukt. Als de burgemeester begint met zijn toespraak zie ik de aandacht iets verslappen, maar als hij begint over het jaar 1963 hun huwelijksjaar en hij memoreert aan de bekende Schiedamse voetballer Hans Eijkenbroek, die voor 45.000 gulden een transfer kreeg van Hermes DVS naar Sparta, dan gaan ineens die grijze kopjes omhoog en is iedereen weer bij de les, want dat hebben ze zelf meegemaakt, geweldig om te zien. Wanneer iedereen taart heeft gegeten en er bladen vol met grote coups advocaat met slagroom en drankjes zijn uitgedeeld, komt Imca Marina haar opwachting maken en geloof mij, zodra zij één voet over de drempel zet is het feest, wat een ras artieste is zij en wat voelt zij de groep goed aan. Dit jaar is het al voor de 24e keer dat zij haar opwachting maakte en ik hoop dat deze traditie wel wordt voortgezet want mijn man en ik hebben er al 58 jaar opzitten.
Wanneer zij haar 3e toegift geeft verdwijn ik stilletjes, kan dan op mijn gemak gebruik maken van de stoeltjeslift. De speciale raadsvergadering op woensdag laat ik aan mij voorbijgaan, heb veel moeite met het hoogteverschil in de raadszaal en kijk lekker op mijn gemak de uitzending van SchieTV en zie hoe Cor Lamers zijn dik verdiende lintje krijgt opgespeld en is hij Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Natuurlijk ga ik wel naar zijn afscheidsreceptie in de Grote of Sint Janskerk, ik kom daar gemakkelijk binnen met mijn scootmobiel. Het is een afscheidsreceptie zonder rijen, toespraken en cadeaus, volgens mij een ideale receptie, maar helaas is dit niet erg begrepen door sommige Schiedammers. Ineens staan daar mensen met planten, bloemen en cadeaus, worden er toch nog rijen met mensen gevormd en is er van het spontane karakter niets meer over. Ik begrijp sommige mensen echt niet, vinden zij zichzelf zo belangrijk?Maar ja dat zal wel aan mij liggen. Zo tegen het einde komt er nog een optreden van de Rijnmondband. U zult begrijpen wat een geluid dit heeft in die grote kerk en ik knijp hem er wederom tussen uit. Cor Lamers bedankt voor alle mooie jaren en wij zullen u nog zeker eens zien.