Op de pijp met... Tiny Odems

Tekst: Esdor van Elten / Foto’s: Ton van Zeijl

Tiny Odems (93) stond aan de wieg van S.M.V. Jeu de Boules in Wateringen. Het dertigjarig jubileum in 2020 kon wegens corona niet gevierd worden, maar op 7 juni gebeurt dat alsnog en dan is Tiny, hoewel inmiddels in ruste, erbij. “Jeu de boules, daar zit veel in hoor!” Tiny is weduwe van Jan Odems en heeft twee kinderen, vier kleinkinderen en drie achterkleinkinderen. Zij woont in Wateringen.

Waar kom je vandaan?

Ik ben geboren in Den Haag. De zesde in een gezin van acht kinderen. Een gezellig gezin, al hadden we het in de jaren ‘30 en in de oorlog niet breed. Na de lagere school zou ik eigenlijk naar de mulo gaan, maar vanwege de oorlog vertrokken de zusters. Kort na de oorlog deed ik de modevakschool. Maar er was in die tijd vrijwel geen stof te krijgen, dus ik moest mijn examens met papier maken. Het heeft me in ieder geval een liefde voor kleding bijgebracht. Ik heb daarna een tijdlang als naaister gewerkt tot ik trouwde, en maakte ook veel kleding voor mezelf. Ik hou ervan om er netjes uit te zien.

Hoe kwam je in het Westland terecht?

Toen mijn zoon in Kwintsheul ging wonen vroeg hij of wij ook in het Westland wilden komen wonen. Op dat moment woonden we in Voorburg. Dat hebben we gedaan. Eind jaren ‘70, dus inmiddels woon ik hier alweer meer dan veertig jaar.

Was het erg wennen?

Welnee, vanaf het begin ging het hartstikke gezellig. Zwemmen in De Waterman, tennissen… Zo leerde je snel genoeg mensen kennen. Er was genoeg te doen.

Maar jeu-de-boulen kon toen nog niet…

Óp dat moment kon je nog nergens in het Westland jeu-de-boulen. Ik maakte er kennis mee op vakantie in Frankrijk. Het was zo leuk, dat wilden we thuis ook. In eerste instantie mochten we wel bij De Ark spelen. Theo van der Hoeven, de directeur toen, vond dat goed. Maar we mochten niet te hard lachen, want de kapel lag er vlak naast en daar werd natuurlijk nog wel eens een overledene opgebaard. In 1989 zijn we met vijf mensen bij elkaar gaan zitten: Connie Wigchert, Harry Scholte, Gerard Heldeman, Kees van der Zanden en ik. We schreven allemaal een brief aan de gemeenteraad en de beste brief werd gekozen. Dat bleek de mijne te zijn. Harry schreef hem over, want hij kende schoonschrift. Het kwam in de raadsvergadering en bij de tweede behandeling kregen we toestemming; er was een potje gevonden van 10.000 gulden. Best veel geld. Maar er was natuurlijk wel grond nodig. Die vonden we uiteindelijk bij VELO. Op 20 september 1991 werden onze eerste vier banen feestelijk geopend door de toenmalige wethouder Jan Kleijweg.

Was er animo?

Heel veel. In de korte tijd dat we bezig waren, groeiden we al naar 22 mensen. Toen we eenmaal onze eigen banen hadden groeide het alleen maar door. Toen ik als voorzitter afzwaaide in 2001, zaten we op 98 leden. En wij waren niet de enigen. Overal in het Westland ontstonden clubs en werden banen aangelegd: Kwintsheul, Naaldwijk, ‘s-Gravenzande, De Lier. Het duurde niet lang of we konden een heus Westlands kampioenschap houden. Dat deden we weer bij De Ark, en dat is 25 jaar zo gebleven.

Wat is er dan zo leuk aan jeu-de-boules?

Mensen denken vaak dat het een campingspelletje is, maar dat is het beslist niet. Dat wisten wij ook amper toen we er aan begonnen hoor. Bij de opening van onze banen lieten vertegenwoordigers van de jeu de boule bond een paar staaltjes zien, en we keken onze ogen uit. Het gaat om beheersing, goed mikken, tactiek. Probeer maar eens een bal vlakbij het but te krijgen, of de bal van iemand anders daar weg te stoten. Je moet veel oefenen wil je dat een beetje kunnen. Nee, er zit echt heel veel in hoor! En er zijn in het Westland echt hele goede spelers te vinden.

Het bleef niet bij vier buitenbanen…

De vier buitenbanen werden er uiteindelijk acht. Maar we wilden natuurlijk ook graag in de winter kunnen spelen, dus we zochten een binnenlocatie. Dat heeft een tijd geduurd. Eerst konden we terecht in de schuur van Jan van der Zanden, maar toen die zijn tuin verkocht moeten we uitwijken naar een oud kasje van schildersbedrijf Van Maanen. Als het stormde hing ik een briefje op de deur dat we niet konden spelen, want het glas kwam soms naar beneden. Daarna hebben we nog bij de familie de Groot, daar tegenover gespeeld, en bij Van Mierloo en tenslotte bij Lupker in Kwintsheul. Ondertussen waren we natuurlijk wel steeds met de gemeente in overleg en uiteindelijk kregen we een bouwvergunning en konden we met Joop Gardien van WeBoMA een casco kasje bouwen. Met de leden hebben we dat toen helemaal opgebouwd. Dat was veel werk, maar het was ook erg gezellig. Tijdens het openingsfeest kwam iedereen met een Franse baret op en een stokbrood onder de arm.

Konden jullie dat allemaal betalen?

We kregen wat steun van de gemeente. Maar het meeste van wat we nodig hadden hebben we met elkaar bij elkaar gespaard. We hebben gelukkig best veel sponsors die ons helpen, maar we moesten ook zelf aan de bak. Dat betekende dat we creatief moesten zijn om de kas een beetje te spekken. We hebben de club opgebouwd met allerlei fratsen: allerlei toernooien bijvoorbeeld, zoals het erwtensoeptoernooi, waarbij we op een butagasstelletje pannen soep hadden staan die dan voor een klein prijsje verkocht werden, het Oliebollentoernooi, het Kouwe Mutsentoernooi met een prijs voor de mooiste hoed of de leukste muts. Het herfsttoernooi waarbij je een emmer appels of peren kon winnen… Ik heb zoveel dingen bedacht! Alles om de club maar verder te helpen.

Er zijn ook een paar speciale toernooien…

Ja. Allereerst de Jan van der Zanden bokaal. Vernoemd naar Kees en Jan van der Zanden die samen met mij één van de oprichters van de club was. Zijn zoon Jan heeft die bokaal ingesteld ter nagedachtenis. Dit jaar spelen we het jubileumtoernooi op 7 juni. Dan is er nog de Stefan van der Wilk Wisselbeker, die door hem gesponsord wordt.

Je speelt nu al een paar jaar niet meer…

Toen de binnen- en buitenbanen er waren vond ik dat ik kon stoppen als voorzitter. Alles was er immers. De club stond. Ik ben wel blijven spelen tot 2019. Toen vond ik het wel genoeg. Ik was toen 90 en niet zo snel meer. Dat was vlak voor corona uitbrak. Vervolgens heeft alles tijden lang stilgelegen. Inmiddels is het allemaal weer opgestart en daarom gaan we nu alsnog het 30-jarig jubileum vieren. En daar ben ik natuurlijk graag bij. Leuk om even terug te zijn. S.M.V. Jeu de Boules heten we. Dat staat voor Sport Maakt Vrienden, en dat is ook echt zo. Dus mensen, kom eens gezellig jeu-de-boulen op dinsdag- woensdag- of donderdagmiddag. En wil je eerst meer weten, bel dan gerust onze voorzitter, D-J Verburg, 06 44190642. Hij kan je er alles over vertellen!

Wil jij ook Op de Pijp of ken je iemand met een mooi verhaal? Mail dan naar redactie.hhw@uitgeverijwestmedia.nl.