Naam fietsheld Sjaak van der Ende leeft voort in het project De Sjaakies
Sjaak van der Ende, een bekende sportman uit het Westland, raakte in 2019 betrokken bij een ernstig fietsongeluk dat hem in een rolstoel deed belanden. Na een langdurig verblijf van negen maanden in een revalidatiecentrum, bleef zijn verlangen om weer te kunnen fietsen onverminderd. Dankzij een succesvolle crowdfundactie kon hij een aangepaste ligfiets verwerven, waarmee hij samen met vrienden en bekenden talloze tochten ondernam, zowel in Nederland als in het buitenland, met name in de geliefde Morvan, waar hij samen met zijn vriend Lex Thoen in 2006 een boerderij had gekocht.
In 2020 werd Sjaak voorgedragen als Westlandse fietsheld en uit 35 genomineerden werd hij gekozen tot de erevermelding. Zijn vriend, Lex Thoen, benadrukt dat Sjaak altijd een inspiratie wilde zijn voor anderen die door fysieke uitdagingen beperkt werden in het uitoefenen van hun sportpassie. Dit leidde tot het idee van een duofiets voor mensen met beperkingen.
Droom voortzetten
Ondanks zijn vurige wens om dit initiatief voort te zetten, werd Sjaak geconfronteerd met een snelle fysieke achteruitgang, waardoor hij eind 2023 het leven liet. Zijn vriend Lex Thoen, die zijn nalatenschap wilde eren, besloot om Sjaaks droom voort te zetten.
In een emotionele toespraak in de Bartholomeuskerk in Poeldijk op 9 februari, lanceerde Lex Thoen het ‘De Sjaakies’- project als eerbetoon aan zijn overleden vriend. Het project heeft tot doel om bewoners van zorgcentrum Terwebloem in Poeldijk in staat te stellen gezamenlijke fietstochten te maken met behulp van duofietsen. De reactie op zijn oproep was overweldigend: meer dan twintig vrijwilligers boden zich aan als begeleiders voor het project.
Startschot
De naam ‘De Sjaakies’ symboliseert niet alleen Sjaaks passie voor fietsen, maar staat ook voor de begeleiders die zich inzetten om zijn nalatenschap levend te houden. De dochters van Sjaak van der Ende, Michelle en Stèfanie, hebben het startschot gegeven voor de eerste rit van het project, waarbij Lex Thoen en Aad van Ruyven de rolstoel duwden.
Michelle van der Ende uitte haar dankbaarheid voor het project, dat zij beschouwt als een prachtig eerbetoon aan haar vader. Ze benadrukte dat haar vader altijd anderen gelukkig wilde maken en dat het project een perfecte manier is om zijn gedachtegoed voort te zetten.
Lex Thoen hoopt het project minstens een jaar te laten draaien met de huidige groep vrijwilligers. Hij ziet het als een mogelijkheid om in de toekomst het aantal fietsdagen uit te breiden en hoopt dat dit initiatief andere dorpskernen zal inspireren om soortgelijke projecten op te zetten.
