Veelzijdigheid Clasie ontpopt zich plots

Voordeel van een selectie waarin meerdere spelers op diverse posities uitstekend uit de voeten kunnen, is dat je kunt anticiperen op nieuwe situaties. Zo stond Jordy Clasie plotseling laatste man zondagmiddag in Den Haag. Er was niemand die zich kon herinneren dat de Haarlemmer daar eerder had geacteerd. Hijzelf ook niet. Clasie zou in eerste instantie op het middenveld spelen. Met de punt naar achter, in voetbaljargon. Op een positie die hem 17 caps in Oranje opleverde. Drie jaar terug voor het laatst. Door de absentie van Vlaar en Hatzidiakos miste Slot een rechtsbenige centrale verdediger, naast linkspoot Wuytens. In eerste instantie zou Midtsjø daar komen te staan, maar de onvermoeibare Noor haakte al voor de warming-up af met griepverschijnselen. Clasie, je zou hem een noodverband kunnen noemen op die positie als laatste man. Toch is het ook een fijne plek, met het spel volledig voor je. Meestentijds immers geen nekhijgers. Het was opvallend hoe soepel Clasie zich manifesteerde. Alsof hij zijn leven lang niks anders had gedaan, met zijn 1 meter 69. Kopduels kun je winnen door fysiek slim te zijn, als betrekkelijk kleine voetballer. Bryan Linssen (4 cm korter dan Clasie) en ex-AZ'er Hans Gilhaus onderschrijven dat. Clasie speelde tegen FC VVV soeverein en foutloos, al is het de vraag hoe hij zich centraal achterin manifesteert met meer offensieve druk van de tegenstander. Dat zou zaterdag in Zwolle kunnen worden getest, wanneer AZ mogelijk meer weerstand ondervindt. Sommige dingen in het leven vallen door toevalligheden opeens op z'n plaats. Pieter Visscher